احساسی به نام بنگال شرقی | اخبار فوتبال

سال 1980 بود و ناصیری بخشی از یک طرف بنگال شرقی بود که فهرست آن به شدت از بین رفته بود. با این حال ، مانند Shyam Thapa که از هیلسا صحبت می کرد که در این پیروزی 5-0 در مقابل موهون باگان در فینال Ifa Shield در سال 1975 به او داده شد ، آنچه ناصیری به خاطر آورد ، این بود که هواداران به شدت عاشق بازیکنانی بودند که پیراهن قرمز و طلا را می پوشیدند. با داشتن PK Banerjee به عنوان مربی ، بنگال شرقی ، عمدتاً سوار بر سوء استفاده های ناصیری و مجید بسر ، برنده مشترک جام فدراسیون و جام روورز در آن سال بودند.

در اصل ، این همان چیزی بود که مستند به کارگردانی سازنده فیلم مشهور گوتهام غوز در صدد انتقال آن بود. این که ، به دلیل توانایی آنها در مخالفت با شانس ، بنگال شرقی به یک احساسات تبدیل شد ، توتم برای یک آوارگان. یک معبد ، بازیگر Soumitra Chatterjee در این فیلم می گوید. پس از اینکه در اعتراض به اتحادیه فوتبال هند (IFA) هنگامی که جسد اوج بنگال سعی در ارتقاء بنگال شرقی به لشکر اول داشت ، یکی از “مشال” او بیش از مشعل شد. “مشال” به چراغ امید برای حاشیه نشین تبدیل شد.

کالیان ماجومدار ، دبیر پیشین این باشگاه گفت ، جایی بود که آنهایی که از لک های خود بیرون می آمدند ، ابتدا با پارتیشن و سپس جنگ ها در سال 1965 و 1971 در خانه احساس می شدند. این مستند به “مردم بی خانمان جهان” اختصاص یافته است.

بنابراین ، متناسب است که جیوتیش گها ، دبیرکل 28 سال که در قحطی بنگال ، جنگ جهانی 2 و مهاجرت گسترده از سراسر مرز بنگال غربی قرار دارد ، بیدان ری وزیر امور خارجه را به عهده می گیرد و از تغییر نام این باشگاه امتناع می ورزد. نامی که ، مستند می گوید ، از یک باشگاه ورزشی داخلی در خانه در خانه جنگنده آزادی “Deshbandhu” Chittaranjan Das گرفته شده است.

داستانهایی از این دست ، اوایل مستند منتشر شده در روز پنجشنبه با حضور رئیس وزیر ماماتا بانرجی ، تعدادی از بازیکنان سابق ، تیم برنده لیگ زنان هند بنگال شرقی (IWL) و مربی فعلی تیم مردان اسکار بروزون را پر می کنند. ایده استفاده از فیلم های سینمای بنگلا (“Ora Thakey Odhare” 1954) برای انتقال آنچه که بنگال شرقی برای پیدا کردن پاهای خود در کلکته بود ، خوب بود که اوتام کومار را با پوشیدن پیراهن این باشگاه نشان می داد (“Saptapadi” 1961) ظاهراً بر اصرار قهرمانان خود در فیلم ، چنین سن.

همچنین خوب بود که بسیاری از کسانی را که درگذشتند ، ببینیم و بشنویم – بانرجی ، چاترجی و چونی گوسوامی در میان آنها.

حوادث بازیکنانی که قبل از ورود به این باشگاه در خانه های امن نگه داشته می شوند ، یک سنت در کلکته از دهه 1960 تا 1990 ، از طریق مصاحبه هایی که برنده های مشهور این باشگاه در مسابقات آبی رنگ آبی هند است ، یادآوری می شود که بیشتر آنها اکنون از بین رفته اند.

از این مصاحبه ها اگرچه تعداد زیادی وجود دارد و سرعت آن با یک بازیکن سابق که بعد از دیگری صحبت می کند کاهش می یابد. همچنین نادرستی های واقعی مانند Emeka Ezuego در جام جهانی 1986 بازی می کند که او این کار را هشت سال بعد انجام داد و مسابقه 5-0 در باغ های ادن هنگامی که در زمین Mohun Bagan بود ، بازی می کرد. زیرنویس های انگلیسی تعدادی از نام ها را به اشتباه بیان کرده بودند و سنت غنی این باشگاه در هاکی به عنوان یک نتیجه گیری ذکر شده است. و اگر ورزش همه چیز در مورد زمان بندی باشد ، انتشار تقریباً پنج سال پس از 100 سالگی بنگال شرقی عجیب است.

اما از آنجا که این مستند تاریخچه ذخیره شده یکی از باشگاه های موجود در آسیا را بایگانی می کند و به عنوان یک سرمایه گذاری یک چیز نادر در ورزش هند است ، IT ، زگیل و همه ، مشاهده ارزشمند را ایجاد می کند. در کشوری که فیلم های بایگانی نادر است ، و حتی منبع آن نیز سخت تر است ، Ghose و این باشگاه مستحق اعتبار هستند. تلاش آنها ممکن است به طور مداوم به یادماندنی نباشد اما مطمئناً از آن یادآور است.