لیونل مسی وقتی آرژانتین در فینال جام جهانی یکشنبه مقابل فرانسه قرار می گیرد، شایسته توجه خواهد بود، با این حال اگر لیونل اسکالونی، سرمربی او نبود، می توانست اوج بالقوه دوران درخشان او را پشت سر بگذارد.
اسکالونی یکی از جذاب‌ترین داستان‌های فوتبال آمریکای جنوبی را در چند سال اخیر نوشته است، زیرا از ابهامات مربیگری خارج شده و تیم آرژانتینی را که در آشفتگی به سر میبرد تا مرز بزرگی برده است.
زمانی که اتحادیه فوتبال آرژانتین (AFA) در آگوست 2018، اسکالونی، سرمربی زیر 17 سال را به عنوان سرمربی موقت تیم ملی خود انتخاب کرد، آنها در شرایط سختی قرار داشتند و در تلاش برای یافتن نامی برجسته بودند که بخواهد پس از یک شکست دیگر در جام جهانی این نقش را به عهده بگیرد.
آنها پس از حذف شدن توسط فرانسه در مرحله یک شانزدهم نهایی پس از شکست 4-3 که طلسم آنها مسی اعلام بازنشستگی بین المللی خود کرده بود، دل شکسته بودند.
اسکالونی بازیکن سابق 40 ساله بود و هیچ تجربه قبلی به عنوان سرمربی نداشت.
پس از بازنشستگی از فوتبال حرفه ای در سال 2015، او در سال 2016 به عنوان دستیار در سویا به کادر مربیگری خورخه سامپائولی پیوست. زمانی که سامپائولی به آرژانتین رفت و در روسیه 2018 در کادرفنی حضور داشت، او را دنبال کرد.
بعد از اینکه بازیکنانی مانند دیگو سیمئونه، مارسلو گالاردو و مائوریسیو پوچتینو همگی پیشنهادات خود را برای هدایت پس از شکست سامپائولی در جام جهانی رد کردند، AFA تصمیم گرفت تا اسکالونی پرانرژی را به عنوان سرپرست ارتقا دهد تا زمانی که بتوانند یک سرمربی دائمی پیدا کنند.
این یک حرکت محبوب نبود و بسیاری از بزرگان آرژانتینی، از جمله دیگو مارادونا فقید، از این تصمیم انتقاد داشتند.
مارادونا در سال 2018 گفت: “او حتی نمی تواند ترافیک را هدایت کند، چطور تیم ملی را هدایت می کند. آیا همه ما دیوانه شده ایم؟”
پروژه نوسازی
اما در میان سر و صدا، اسکالونی گیر کرد و هم تیمی های سابق خود پابلو ایمار، والتر ساموئل و روبرتو آیالا را به عنوان دستیار به همراه آورد.
آنها یک پروژه بازسازی را آغاز کردند و پس از چهار باخت متوالی در فینال های کوپا آمریکا (16-2014) و جام جهانی 2014، هوای تازه ای را به رختکن تزریق کردند.
بدون مسی، او چهار بازی از 6 بازی دوستانه اول خود را برد تا موقعیت دائمی را به دست آورد.
او نقش مهمی در متقاعد کردن مسی ایفا کرد تا در مورد بازنشستگی بین المللی خود که پس از هشت ماه وقفه به پایان رسید، تجدید نظر کند.
از آن زمان آنها پیوندی ایجاد کرده اند که به مسی جوان شده اجازه می دهد بهترین سال های خود را در تیم ملی تجربه کند.
پس از باخت در نیمه نهایی کوپا آمریکا 2019 به برزیل، آن ها یک روند شگفت انگیز 36 بازی بدون شکست را آغاز کردند، از جمله پیروزی 1-0 مقابل برزیلی ها در فینال کوپا 2021، تا اولین قهرمانی مهم خود را در 28 سال گذشته کسب کنند.
این دستاورد فشار را از روی دوش مسی برداشت و پیوند دیگری بین بت تیم و هوادارانش ایجاد کرد.
این همان چیزی بود که مسلماً به آنها پایه و اساس را داد تا پس از باخت شوکه کننده آنها به عربستان سعودی در افتتاحیه جام جهانی، دوباره جمع شوند. از آن زمان تاکنون بی عیب و نقص بوده اند.
اسکالونی پس از شکست 3-0 کرواسی در نیمه نهایی جام جهانی، به خبرنگاران گفت: “سعی می کنم احساساتی نشوم اما دشوار است زیرا در رویای هر آرژانتینی هستم. نمایندگی کشورم یک چیز احساسی است.”
با این حال، چیزی فراتر از احساسات بوده است که آرژانتین را به فینال هدایت کرده است. اسکالونی پس از شکست عربستان تغییرات کلیدی ایجاد کرد و شهامت آن را داشت که انزو فرناندز و جولیان آلوارز جوان را که از آن زمان بسیار درخشان بودند، به میدان بیاورد.
او همچنین تغییرات مهمی در سیستم خود ایجاد کرده است و از سه مدافع مقابل هلند و سه هافبک هلدینگ برای خنثی کردن لوکا مودریچ بزرگ کرواسی استفاده کرده است.
به لطف زیرکی اسکالونی، آرژانتین در آستانه شکوه قرار دارد – و در حالی که مسی مدعی توجه خواهد بود، مربی او شایسته تقدیر است.