افزایش دقت به سلامت اسکلتی عضلانی | اخبار MIT

پزشک در حال بررسی یک آسیب عضلانی معمولاً معاینه را با سؤالاتی در مورد آن شروع می کند سابقه پزشکی بیمار و اینکه آنها فکر می کنند آسیب دیده است. سپس پزشک ممکن است دستان خود را روی ناحیه آسیب دیده بگذارد و از بیمار بخواهد که به اطراف حرکت کند. اغلب، تنها داده های کمی جمع آوری شده از درخواست از بیمار برای استفاده از مقیاس درد از 1 تا 10 بدست می آید.

آن را با روال درمان تب یا فشار خون بالا مقایسه کنید. یک پزشک یا پرستار می تواند یک آزمایش ساده انجام دهد و مشکل را کمیت کند. پس از شروع درمان، آنها می توانند پیشرفت بیمار را اندازه گیری کنند و تعیین کنند که چقدر از یک خط پایه سالم فاصله دارند.

این همان رویکرد دقیق و مبتنی بر داده است که استارتاپ Figur8 برای آسیب های اسکلتی عضلانی به ارمغان می آورد. این شرکت که توسط مدیر عامل شرکت Nan-Wei Gong SM ’09، PhD ’13 تاسیس شده است، یک سیستم مبتنی بر حسگر ایجاد کرده است که می تواند حرکت بدن و فعالیت ماهیچه ای را برای تعیین کمیت شدت جراحات، کمک به پزشکان در ایجاد برنامه های درمانی و اندازه گیری بهبود ردیابی کند.

گونگ که در حال حاضر یکی از شرکت‌های تحقیقاتی Media Lab است، می‌گوید: «Figur8 یک سیستم تشخیصی اسکلتی عضلانی است. “این یک راه حل برای پزشک و بیمار است که خطر آسیب، منبع آسیب، و کمیت بهبودی را در یک دسته بهداشتی که به طور سنتی داده های علمی زیادی به راحتی در دسترس ندارد، تعیین کند.”

Figur8 در کلینیک های بهداشتی برای جمع آوری داده هایی کار می کند که مدل های پیش بینی مبتنی بر هوش مصنوعی را بهبود می بخشد. از طریق مشارکت با بیمه‌گران و کارفرمایان به آن کلینیک‌ها می‌رسد. سیستم این شرکت قبلاً برای کمک به هزاران بیمار مورد استفاده قرار گرفته است و گونگ می گوید این سیستم تا پایان سال جاری می تواند به تشخیص و درمان 80 درصد آسیب های اسکلتی عضلانی کمک کند.

در دراز مدت، گونگ معتقد است که سیستم Figur8 می تواند نوع مراقبت های خانگی را که در طول همه گیری به شدت افزایش یافته است، افزایش دهد.

گونگ می گوید: «چشم انداز ما ایجاد یک ابزار خود تشخیصی است که بیماران بتوانند با پزشکان خود از آن استفاده کنند. «اگر به‌اندازه کافی آسان است که خود در خانه انجام شود، می‌توانیم در آینده بازدیدهای حضوری را کاهش دهیم. ابزار مناسب می تواند معمای مراقبت های خانگی اسکلتی عضلانی را از مراحل تشخیصی تا درمانی را حل کند.

Figur8 آخرین گام Gong به سمت کارآفرینی است. در سال 2013، او دکترای خود را در گروه محیط های پاسخگو در آزمایشگاه رسانه زیر نظر جو پارادیزو، استاد الکساندر دبلیو دریفوس در MIT به پایان رساند. کار او بر ترکیب داده ها از طراحی های جدید حسگر متمرکز بود. این کار منجر به همکاری با احمد کرمانی SM ’10, PhD ’15, Andrea Colaco SM ’10, PhD ’14 و پروفسور Vivek K. Goyal شد که در حال ساخت الگوریتم هایی برای ردیابی حرکات دست بودند.

محققان در حالی که هنوز دکترای خود را دنبال می کردند، شرکتی به نام 3dim Technologies را راه اندازی کردند تا تشخیص حرکت را به گوشی های هوشمند و سایر دستگاه ها ارائه دهد. آنها در ادامه حق اختراع فناوری را به ثبت رساندند که به کاربران اجازه می داد با انجام حرکات دست در هوا با دستگاه ها تعامل داشته باشند.

این شرکت در مسابقه کارآفرینی 100 هزار دلاری MIT در سال 2013 برنده شد و علاقه قابل توجهی از صنعت به خود جلب کرد. در سال 2014 توسط گوگل خریداری شد.

“[3dim] گونگ می‌گوید، تجربه‌ای عالی بود که به من کمک کرد تا بفهمم تجاری‌سازی یک پروژه تحقیقاتی و هدایت یک طرح تجاری به چه معناست. “من هرگز بدون آن این مسیر جدید را طی نمی کردم.”

پس از آن موفقیت، گونگ در MIT به عنوان یک شرکت تحقیقاتی وابسته در آزمایشگاه رسانه، سمتی که در هفت سال گذشته در اختیار داشت، ادامه داد. در سال 2017، او تصمیم گرفت یک شرکت جدید بر اساس سنسورهای پوشیدنی راه اندازی کند.

گونگ می‌گوید: «جامعه MIT جامعه خوبی است. “این با مدارس دیگر متفاوت است، زیرا دانشجویان MIT شرکت های فناوری عمیق را راه اندازی می کنند. … [Figur8’s] سیستم حسگر منشعب از کار دکتری من نیست، اما کل مفهوم استفاده از ابزارهای پوشیدنی برای تعیین کمیت بیومکانیک از همکاری بین [the Responsive Environments Lab] و بیمارستان عمومی ماساچوست بیش از 20 سال پیش. امروزه، Figur8 با همان مجموعه‌ای از پزشکان کار می‌کند که برای چندین دهه در حال بررسی ابزارهای پوشیدنی با MIT بوده‌اند.

Figur8 از صندوق E14 وابسته به Media Lab پشتیبانی دریافت کرد و چند سال اول را صرف توسعه یک پلتفرم مبتنی بر حسگرها، الگوریتم‌ها و نرم‌افزار اختصاصی کرد تا به کاربران کمک کند این یافته‌ها را درک کنند و به آن پاسخ دهند.

سایر سیستم های ردیابی حرکت سه بعدی و پرسرعت از ده ها دوربین گران قیمت نصب شده در اطراف یک اتاق استفاده می کنند. هنگامی که استودیوهای هالیوود قبل از افزودن جلوه‌های ویژه، صحنه‌های فیلم را به شما نشان می‌دهند، این سیستم‌ها را می‌بینید که بازیگرانی را با لباس‌های اسپندکس پوشیده از نقطه‌های پر از حسگر نشان می‌دهند.

گونگ می‌گوید: «ما یک سیستم پوشیدنی طراحی کرده‌ایم که مفاصل، گروه‌های عضلانی و حرکات کوچک را ترسیم می‌کند، و اکنون از سیستمی که صدها هزار دلار هزینه دارد، دقیق‌تر هستیم. سیستم ما احتمالاً 5 درصد از هزینه سیستم پیشرو ردیابی بینایی خواهد بود، زیرا ما به نشانگرها، اتاق یا ابر رایانه در پس زمینه نیاز نداریم – همه چیز در تلفن همراه شما محاسبه می شود. برنامه.”

گونگ می‌گوید راه‌اندازی Figur8 نیز سریع‌تر از راه‌اندازی سیستم‌های سنتی است. برای ارزیابی کل بدن، کاربران هفت حسگر را روی بدن خود می‌بندند. برای ارزیابی یک گروه عضلانی یا مفصل خاص، این سیستم تنها با یک یا دو حسگر کار می کند. این حسگرها داده‌ها را به یک برنامه تلفن همراه ارسال می‌کنند که کاربران را از طریق یک سری حرکات مشابه معاینه فیزیکی راهنمایی می‌کند. این سیستم از فناوری به نام مکانومیوگرافی سطحی استفاده می کند که حرکات ماهیچه های کوچک را برای اندازه گیری انقباضات و سایر فعالیت های ماهیچه ای ردیابی می کند. سپس گزارشی به طور خودکار ایجاد می شود که تفاوت بین عملکرد اسکلتی عضلانی یک فرد سالم و عملکرد کاربر را نشان می دهد.

گونگ می‌گوید: «این گزارش به شما امکان می‌دهد تا ناهنجاری‌ها را در انقباض و کیفیت عضلانی و همچنین دامنه حرکت برجسته کنید و بتوانید پیشرفت را دنبال کنید. “شما می شنوید که یک فیزیوتراپ یا مربی می گوید: “من از راه راه رفتن می توانم بگویم چه آسیبی داری.” که تجربه زیادی می خواهد. ما آن را به داده ها و تجزیه و تحلیل ترجمه کرده ایم.»

زمانی که بیماری همه گیر برای اولین بار رویه های مراقبت های بهداشتی غیرضروری را مختل کرد، گونگ سیستم Figur8 را راهی برای رساندن افزایش پزشکی از راه دور به آسیب های اسکلتی عضلانی دید. او معتقد است که شرکت در مسیر تحقق این ماموریت است.

چشم انداز نسل بعدی این محصول این است که همه در خانه به آن دسترسی داشته باشند.