بخش فناوری اسرائیل در مسیر اشتباهی است – TechCrunch

در ظاهر، شگفت انگیز است که اسرائیل تقریباً به اندازه اتحادیه اروپا تک شاخ دارد که جمعیت آن تقریباً 50 برابر کمتر است. ممکن است عجیب به نظر برسد که نشان دهد این شکاف می تواند همچنان بزرگتر شود. و با این حال، چنین است.

اکوسیستم فناوری مانند یک چرخ طیار است. زمانی که بنیان‌گذاران به فروش می‌رسند یا عمومی می‌شوند، پول از سه طریق به اکوسیستم سرازیر می‌شود. بدیهی است اولین مورد، تزریق نقدینگی از سوی سرمایه گذاران است.

دومین اثر، ایجاد سرمایه گذاران جدید است. این ایده حقیقت دارد که بنیانگذاران (و کارمندان) تازه ثروتمند ابتدا خانه ای می خرند – و سپس خودشان شروع به سرمایه گذاری در استارتاپ ها می کنند. و سوم، سرمایه‌های مخاطره‌آمیز به سمت کسانی سرازیر می‌شود که در گذشته نوآوری موفقی از خود نشان داده‌اند – یک اثر هاله‌ای که در اسرائیل به همان اندازه که در سانفرانسیسکو مشهود است.

این اتفاقات در مورد کارمندان اولیه شرکت هایی مانند گوگل، اوبر و توییتر رخ داد که سرمایه گذار یا موسس شدند. و نسخه‌ای از آن در اسرائیل اتفاق می‌افتد، جایی که کارمندان کاملاً اعتقاد دارند که می‌توانند بهتر از بنیان‌گذارانی که برای آنها ثروت به ارمغان آورده‌اند، عمل کنند.

کارمند شماره 10 در یک داستان موفقیت اسرائیلی مانند Monday.com یا SentinelOne تا حدودی شبیه کارمند شماره 15 اوبر یا اینستاگرام است: شرکت ها ممکن است هاله کمتری ارائه دهند – اما نه که خیلی کمتر. این کارمندانی که به بنیانگذاران تبدیل شده اند، دارای مهارت ها و پیشینه هایی هستند که سرمایه گذاران به دنبال آن هستند. و اسرائیلی chutzpah گاهی اوقات می تواند بقیه را انجام دهد.

به همین دلیل است که اسرائیل 100 تک شاخ را تحت فشار قرار می دهد – شرکت های خصوصی (که اساساً همه در فناوری هستند) به ارزش یک میلیارد دلار یا بیشتر. آن را با اروپا مقایسه کنید، که جمعیت بسیار بیشتری دارد و منصفانه است 125 تک شاخ. این موفقیت آنقدر عمیق است که نیاز به توضیح دارد.

برای شروع، فرهنگ تجاری اروپا به دلایلی که به موفقیت های گذشته آن بستگی دارد، بسیار ریسک گریزتر از اسرائیل است. در بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا راه‌های ساده‌تری برای داشتن یک زندگی خوب وجود دارد، در حالی که در اسرائیل، با اقتصاد میراث کمتر تثبیت‌شده‌اش، کارآفرینی فناوری مسیر طولانی‌تری جذاب‌تر بود.

این پارادایم برای جامعه‌ای نابسامان که هرگز صلح واقعی را نشناخته و عمدتاً از مهاجران یا فرزندانشان تشکیل شده است، مناسب بود. این یک داستان منشا است که روح ماجراجویی را ایجاد می کند – و همچنین پسرعموهایش، نوآوری و کارآفرینی. به آن فناوری‌هایی را که توسط صنعت امنیتی و ارتش هدایت می‌شود، که نتیجه جنگ‌ها هستند، اضافه کنید و مهاجرت‌های گسترده از اتحاد جماهیر شوروی پس از مسابقه تسلیحاتی را به دنبال داشته باشید، و داستانی خواهید داشت.

در یک چین و چروک جدید، عامل COVID را به آن اضافه کنید. اسرائیل به دلیل شرط بندی اولیه بر روی واکسن ها و این واقعیت که بخش فناوری بیرونی آن (که شاید یک دهم نیروی کار را تشکیل می دهد) برای کار از راه دور مناسب بود، توانست به نحوی از همه گیر خارج شود. علاوه بر این، اسرائیل سرمایه‌های قابل توجهی از VC را در این دوره جذب کرد.

این در زمان مناسب اتفاق می افتد. شرکت‌های اسرائیلی که در حال حاضر در زمینه‌هایی مانند سایبر، فین‌تک و SaaS بالاتر از وزن خود عمل کرده‌اند، در زمینه‌های عمودی مانند فناوری مواد غذایی، کشاورزی، فناوری فضایی و البته واکسن‌ها، نوید بسیار خوبی از خود نشان می‌دهند.

اما اینجاست که تصویر تیره‌تر می‌شود: یک مانع بزرگ ممکن است اسرائیل را از تحقق این پتانسیل باز دارد.

در ظاهر، این کار را خواهد کرد به نظر می رسد اسرائیل به خوبی برای تامین کارگران صنعت خود مجهز است. در واقع، این داده ها اسرائیل را با 135 دانشمند و مهندس به ازای هر 10000 شهروند نشان می دهد، «بیش از هر کشور توسعه یافته دیگری». اما برای تقاضاهای ایجاد شده توسط بخش فناوری در حال رشد کافی نیست.

گزارش سرمایه انسانی فناوری پیشرفته 2020 توسط سازمان نوآوری اسرائیل و مرکز ملت نوپا نشان داد که 60 درصد از شرکت های فناوری در یافتن کارگر با مشکل مواجه بودند و اینکه در حال حاضر 13000 فرصت شغلی تکمیل نشده فناوری در کشور وجود دارد. مطالعات مختلف اخیر پیدا شده است کمبودهای مزمن از مهندسان؛ شهریور گزارش شده است 14000 جای خالی مهندس.

این کمبود عرضه باعث بالا رفتن هزینه نیروی کار می شود مهندسان اسرائیلی بسیار گران تر هستند نسبت به همتایان خود در بیشتر کشورها. در عصر کار از راه دور، این کار کارفرمایان را وادار می کند تا کار را به کشورهایی مانند اوکراین و رومانی برون سپاری کنند، روندی که برای ادامه تولید سس ویژه «ملت استارتاپی» نوید خوبی ندارد.

چیزهای دیگر در مسیر اشتباه حرکت می کنند. نمرات امتحانات بین المللی دانش آموزان اسرائیلی در ریاضیات، علوم و خواندن است سقوط شدید در مقایسه با سایر کشورها، عمدتاً به دلیل ناکارآمدی گسترده سیاسی: دولت‌های متوالی اجازه رشد بی‌مانند مدارس فوق‌مذهبی را داده‌اند که اغلب اصلاً ریاضی تدریس نمی‌کنند.

این به موضوع گسترده‌تر گسترش شگفت‌انگیز بخش اولترا ارتدوکس مربوط می‌شود، جایی که نیمی از مردان تمام وقت به تحصیل دین می‌پردازند (و بیشتر نیمی دیگر در بوروکراسی گسترده خدمات مذهبی زحمت می‌کشند) و زنان به تربیت بیش از هفت فرزند اختصاص دارند. هر کدام به طور متوسط بخش دیگری که به طور متناسب در اقتصاد فناوری شرکت نمی کند، بخش عربی اسرائیل است از لحاظ تاریخی محروم و فاقد بودجه هستند جامعه ای که با نرخ بالای جرم و جنایت زندگی می کند.

یکی از رویکردهای آشکار تشویق یهودیان افراطی ارتدوکس و اعراب اسرائیلی برای ادغام با اسرائیل گسترده تر و در اختیار داشتن هر ابزاری است. كمبود بودجه شهرها و مدارس عرب اسرائيلي بايد پايان يابد (فرآيندي كه همينطور است امسال با قدم های کودک شروع کنیدبا پیوستن یک حزب عربی به ائتلاف جدید)، و دولت باید به پلیس دستور دهد که با آن برخورد کند جنایت گسترده در این بخش. بودجه باید از هر مدرسه ای که ریاضی یا علوم تدریس نمی کند (یکی از مراحل زیادی مورد نیاز برای ادغام افراطی ارتدوکس).

دولت اسرائیل باید ابتکار عمل را از طریق مشارکت های دولتی و خصوصی به دست بگیرد – همان رویکردی که در گذشته به رشد و تامین بودجه استارت آپ های امیدوارکننده کمک می کرد – که راه هایی برای بهبود سیستم آموزشی را هدف قرار می دادند. اهداف یکی هستند: تسریع اقتصاد. اسرائیل باید با همان ذوقی که در گنبد آهنین یا برخورد با دشمنانش داشت، با آموزش مقابله کند.

امکانات شامل بهبود آموزش STEM (علم، فناوری، مهندسی و ریاضی)، به‌ویژه در محیط پیرامونی است. بهبود حقوق معلمان؛ محدود کردن نحوه مداخله پرخاشگرانه والدین؛ ایجاد انگیزه در برنامه های خارجی مانند آکادمی Fullstack و سایر آکادمی های کدنویسی برای باز کردن مدارس در اسرائیل. و همکاری با غول‌های فناوری مانند Wix برای توسعه بیشتر پردیس‌های به سبک Silicon Valley که استعدادهای محلی را پرورش می‌دهند.

شروع زودتر دانش آموزان با آموزش کدنویسی و برنامه نویسی می تواند به واحدهای ارتش متمرکز بر تحقیق و توسعه و حوزه های شناختی کمک کند، استخدام را به گروه های جمعیتی جدید گسترش دهد و به نوبه خود، کارمندان جدیدی برای بخش فناوری ایجاد کند.

هیچ یک از اینها آسان نخواهد بود، اما هزینه از خود راضی بودن زیاد است. هیچ کاری نکردن و امید به بهترین چیز بدتر از هیچ است. این یک هدیه به یاد ماندنی را که سرنوشت غیرقابل درک به نحوی به دولت یهود بخشیده است، از بین می برد.