برای معروف و جهانی شدن میراث فرهنگی چه چیزی نیاز است؟

به جا مانده جهانی یک جای جالب یا این که ناحیه میباشد که به وسیله یک کنوانسیون میانالمللی از سوی یونسکو از آن نگهداری میگردد. هند نیز دارنده یکسری ارثیه جهانی به عنوان مثال غارهای آژانتا، قلعه آگرا، تاج محل و غیره میباشد. همینطور، دولاویرا در گجرات و محل پرستش راماپا در تلانگانا جدیدا تصویب جهانی گردیدهاند.
جايگاهبندی یونسکو یکی معتبرترین معیارها برای تصویب و قیمتگذاری به جا مانده جهانی میباشد که به نگهداری بقایای یک جای ، آداب و رسوم و یا این که بنای تاریخی یا این که شهر یاری مینماید و بهاین ارثیه بها و اعتنا میبخشد؛ ولی پرسش این میباشد که چه گونه این اعتبار برای تصویب در به جا مانده جهانی به دست میاید؟
غرور و افتخار
مبحث «به جا مانده جهانی» به وسیله یونسکو به خواسته محافظت بها اماکن و تاریخ و تمدن جامعه ها متعدد پباده سازی و تدوین گردیدهاست. هر سایتی برای تصویب درین فهرست جهانی می بایست با معیارهایی که آرم می دهد «به جا مانده فرهنگی و طبیعیشان برای جهان گران بها و اثر گذار میباشد» و نباید به آلزامیر سپرده خواهد شد، به داوری نهاده شوند. تصویب جهانی شدن هر سایی بها آن را ارتقاء میدهد و آن را روی نقشه جهانی قرار می دهد.
در بخشی از بیانیه یونسکو آمده میباشد: «وقتی که یک تارنما در فهرست به جا مانده جهانی تصویب می گردد اعتبار حاصله اکثر زمان ها به ارتقا دانایی شهروندان و دولتها برای محافظت به جا مانده یاری مینماید. داناییِ بیشتر سبب به ارتقا همگانی سطح حفاظت از به جا مانده می گردد. یک مملکت همینطور قادر است از کمیته به جا مانده جهانی برای حمایت از شغلهای حفاظتی خویش یاری مالی و مشورت تخصصی اخذ نماید.»
به گفته کریشنا منون، معمار، اپلیکیشنریز شهری و مشاور حفاظت از دهلی که بیشتراز ۴۰ سال دراین مورد کار داشته میباشد، تصویب یک اثر در فهرست جهانی را آرمدهنده افتخار و غرور برای سرزمین می داند. وی می گوید: «به جا مانده چیزی میباشد که به آن افتخار میکنید. تصویب جهانی به جا مانده گردشگرهای بیشتری را به خویش جلب مینماید و عموم می خواهند از اینگونه جای مهمی دیدن نمایند. درین مراحل، وب سایت به یک جاذبه توریسم تبدیل می گردد. همینطور علاوه بر دارا بودن قیمت تاریخی، به رونق اقتصاد مرزو بوم مقصد نیز یاری مینماید.»
اما معیارهای تعیین یک اثر برای تصویب در فهرست جهانی بسیار طاقت فرساگیرانه و ظریف میباشد. ماشین کرایه ای فرهنگی سازمان ملل متحد در سایت خویش اعلام نموده است که یک وب سایت می بایست دارنده «بها جهانی پررنگ» باشد و دست کم یکیاز ۱۰ ترازو موردنظر را برای درج درین لیست داشته باشد. هر وبسایت کاندید بایستی آرمدهنده «نبوغ آدم در خوی سازه یا این که رسوم خاص باشد» یا این که مدارک دارای اعتبار برای ثابت وجود سنت فرهنگی و تمدنی باشد که یا این که در پیشین حضور داشتهاند و یا این که حالا میان دولت ها مدرن به حیات خویش ادامه میدهند.
کلاً، فهرست به جا مانده جهانی یونسکو دربرگیرنده ۱۱۵۴ اثر تاریخی در ۱۶۷ سرزمین میباشد. ایتالیا در ابتدا این فهرست با بیشترین تعداد ارثیه جهانی جای دارد. این کشوردارای ۵۸ جای ، مثلا مرکز ها تاریخی شهر روم و فلورانس و کنار دریا آمالفی میباشد. چین دارنده ۵۶ وب سایت میباشد و آلمان با ۵۱ وبسایت جايگاه سوم را دارااست و از اسپانیا (۴۹) و فرانسه (۴۸) جلوتر میباشد. هند هم با ۴۰ وبسایت در مرتبه ششم این فهرست جای دارد. کشورایران هم با ۲۶ وب سایت در سکو دهم به حیث بیشترین تعداد وب سایتهای ارثیه فرهنگی جهان قرار گرفته میباشد.
۱۹۴ دولت عضو در یونسکو کنوانسیون ارثیه جهانی را تا ۲۳ اکتبر ۲۰۲۰ امضا کردهاند. فقط این کشورها که بامسئولیت به حفاظت از ارثیه طبیعی و فرهنگی خویش گردیدهاند می توانند سفارش نامزدی وب سایتهای قلمرو خویش را ارائه دهند.
آرم شرایط
سکوبندی به جا مانده جهانی به یک مرز و بوم امداد مینماید تا توریسم و فرهنگ وتمدن خویش را بهبود ببخشد. این برچسب همینطور تحت عنوان یک نام و نشان برای شهر و عموم آن شغل مینماید. علاوه بر افتخار بدین به جا مانده، با تصویب یک اثر در حیطه یا این که شهری خاص، باور نتیجه ها می گردد عده ای که در نزدیکی آن معاش مینمایند از به جا مانده خویش حفاظت خواهند کرد. هر وبسایت دارنده تمدنی میباشد که در نوع خویش براق میباشد. برای مثال، محل عبادت راماپا درست شده در قرن ۱۳، به جهت استعدادهای خلاقانه، هنری و مهندسیگردیده در زمان کاکاتیا (۱۱۲۳-۱۳۲۳) دارنده بها جهانی پررنگای میباشد که حفاظت از آن را به امری اصلی بدل مینماید.
دولاویرا نیز یکیاز تعالیترین شهرهای هاراپان میباشد که به جهت تکنیکهای غامض حفاظت از آب شناخته شدهاست. این شهر مثال پر رنگای از نرمافزارریزی شهری هاراپان میباشد که با شهرسازی از پیش پباده سازیگردیده، استحکامات چندلایه، سیستم زهکشی و به کارگیری پهناور از سنگ تحت عنوان مصالح ساختمانی یک شگفتی مخصوص به شمار میرود. دولاویرا همینطور دارنده مخازن ذخیره آب باران و یا این که آب شیرین بود. همگی این خصوصیتها آرمدهنده هوش و نبوغ در فرهنگ وتمدن هاراپا میباشند. همینطور درباره با سیستم نرمافزارریزی شهری دولاویرا کتیبههایی یافت گردیده است.
ارتباطات تجاری فی مابینناحیهای در دولاویرا نیز تحت عنوان ارثیه مشترک بشریت شناخته شدهاست. یونسکو در بیانیهای اظهار کرد: «مصنوعاتی از کالاهای مس، صدف، سنگ، جواهرات درست شده از سنگهای نصفهقیمتی، سفال، طلا و جواهرات و عاج در این جا یافت گردیده است.»
نگاهی زود گذر به قبلی به ما یاری مینماید تا مجال اکنون را شعور کنیم. براین اساس، مراقبت و مراقبت اینگونه وبسایتهایی از اهمیت ویژهای شامل است؛ ولی به گفته کارشناسان این فرمان صرفا با پشتیبانی دولتها قابلیتپذیر خواهد بود. سازمانهای غیردولتی نیز بایستی نقش هماهنگی جاری ساختن نمایند. کشورها و سران می بایست اهتمام ورزند تا هیئتهای بازدید را بهاین وب سایتها ببرند، تا تمرکز بیشتر و روءیت کرد بهتری نسبت بدین ارثیه و تارنماها به دست بیاید. فقط در این حالت میاقتدار توریسم را دراین مکانها فعال کرد.
ارثیه را میاقتدار در سه تیم محلی، ملی و فی مابینالمللی قرار بخشید. همگی اثرها تاریخی تحت عنوان به جا مانده جهانی به رسمیت شناخته نشده میباشد.
در سال ۲۰۱۷، احمدآباد با ۲۶۰۰ محوطه ارثیه و بیشتراز دوازده اثر حفاظت گردیده ASI تحت عنوان اولین شهر ارثیه جهانی سرزمین اعلام شد و به باشگاه ممتاز شهرهای به جا مانده مانند پاریس، قاهره و ادینبورگ ضمیمه. باکتاپور در نپال و گاله در سریلانکا دو شهر دیگر از شبه مجموعه کشورها در لیست بودند. دو سال آن گاه، شهر دیواری جیپور، مشهور به ارثیه معماری نمادین و فرهنگ و تمدن فعال، به دومین شهر از این میهن تبدیل شد که به رسمیت شناخته شد.
دهلی، با حیطه ییلاقی لوتین (lutyens) اعلام نامزدی کرد، البته در مه ۲۰۱۵ فارغ از بیان استدلال آن را کنسل کرد. منون توضیح میدهد که هر شهر شخصیت خاص خویش را دارااست و بعضی وقت ها این شخصیت تغییر تحول مینماید. وی می گوید: «چنانچه منزلهای ییلاقی از دهلی در هم اکنون محو شدن باشند و یکی از بعداز دیگری به سوئیت تبدیل شوند، دیگر نمیتوانید آن را یک شهر ییلاقی بنامید. ولی درحالتی که آن را مانند ناحیه ییلاقی نگهداری فرمایید، به یک ناحیه ارثیه جهانی تبدیل گردد. مناطقی که تحت عنوان ارثیه جهانی به رسمیت شناخته گردیدهاند می توانند برای مراقبت فرهنگ و فرهنگ وتمدن آن حوزه اثرگذار باشند، البته بعضی وقتها پایین تاثیر دیگر کشورها قرار میگیرند. زمانی تغییررخ اعطا کرد این حوزه دیگر قابلیتت تصویب جهانی شدن را نخواهد داشت.»
با این هم اکنون، سوءاستعمال از این جای ها و اثر ها نگرانکننده بوده میباشد. گروهی از اثرها تاریخی در هامی که در ارثیه جهانی فهرست یونسکو تصویب گردیدهاند، در سال ۱۹۹۹ به جهت ایجاد کرد قسمتی از پل آویزان کابلی که یکپارچگی و اصالت این ملک را ارعاب میکرد، در فهرست به جا مانده جهانی در معرض خطر قرار گرفتند.
ولی بعضی وقت ها حفاری در یک وبسایت اعلامگردیده میتواند بر بها آن دسته اضافه کند. محمد کاکا، مدیریت کهن یکی پروژههای حفاری در هندوستان، روایت جالب جستجو، حفاری و کشف بخشها مجاورت فاتحپور سیکری در اوتارپرادش را توضیح می دهد که در طول آن نگارگریهای ماقبلتاریخی پیدا شدهاست. وی میگوید: «این دستور نیازمند نوسازی غارها، حفاظت از نگارگریها و افزایش تک تک حیطه تحت عنوان یک جای توریسم میباشد. همینطور دالان غارها بسیار خطرناک میباشد پس بایستی آن را ایمن کرد.»