تشریح شده است

برخی از ارزهای رمزپایه تورم زا هستند زیرا عرضه سکه در طول زمان افزایش می یابد. ارزهای دیجیتال تورمی از ترکیبی از نرخ تورم از پیش تعیین شده، محدودیتهای عرضه و مکانیسمهایی برای توزیع توکنها برای حفظ عرضه و مشوق مشارکت در شبکه استفاده میکنند.
با نگاهی به سیستم های پولی آنها، ارزهای دیجیتال مکانیسم های مختلفی برای ایجاد و عرضه سکه دارند. ارزهای رمزپایه تورمی به طور پیوسته عرضه سکه هایی را دارند که وارد بازار ارزهای دیجیتال می شوند. به طور معمول، یک نرخ تورم از پیش تعیین شده وجود دارد که درصد افزایش عرضه کل ارز در طول زمان را مشخص می کند. علاوه بر این، حداکثر عرضه توکن تورمی معمولاً ثابت یا متغیر است و تعداد کل توکنهایی را که میتوان ایجاد کرد را تعیین میکند. پس از رسیدن به حداکثر عرضه، هیچ توکن دیگری نمی توان ضرب کرد.
با این وجود، ارزهای دیجیتال مختلف هنوز توکنومی های متفاوتی دارند که ممکن است در طول زمان تنظیم شوند. به عنوان مثال، Dogecoin (DOGE) زمانی دارای سقف 100 میلیارد توکن بود تا اینکه سقف عرضه در سال 2014 برداشته شد. با این تصمیم، DOGE اکنون عرضه نامحدودی از سکه ها را در اختیار دارد.
یک ارز دیجیتال تورمی چگونه کار می کند؟ ارزهای دیجیتال تورمی با استفاده از مکانیسمهای اجماع اختصاصی، مانند اثبات کار (PoW) و اثبات سهام (PoS)، سکههای تازه ضرب شده را بین شرکتکنندگان شبکه توزیع میکنند، که از طریق آن میتوان سکههای جدید را استخراج کرد (Bitcoin (BTC) یا برای اعتبار سنجی شبکه (اتر (ETH)) توزیع شده است.
از طریق مکانیسم اجماع PoW بیتکوین، ماینرها تراکنشها را تایید میکنند و بر اساس اینکه چه کسی اول معما را حل میکند، پاداش دریافت میکند. در PoS، زمانی که بلوکی از تراکنش ها آماده پردازش است، پروتکل PoS یک گره اعتبار سنجی را برای بررسی بلوک انتخاب می کند. اعتباردهنده بررسی می کند که آیا تراکنش های موجود در بلوک دقیق هستند یا خیر. در این صورت، اعتباردهنده بلوک را به زنجیره بلوکی اضافه میکند و به ازای مشارکت خود، پاداشهای ETH دریافت میکند که معمولاً متناسب با سهام اعتبارسنجی است.
در برخی ارزهای دیجیتال، توزیع توکن های جدید می تواند تحت تأثیر تصمیمات حاکمیتی باشد. برای مثال، سازمانهای مستقل غیرمتمرکز (DAO) ممکن است به آزادسازی وجوه خزانهداری، تغییر پاداشهای سهام و تعیین دورههای سرمایهگذاری رأی دهند، که در نهایت بر نرخ تورم ارز و توزیع توکنهای جدید تأثیر بگذارد.