دیوید بکهام دوشنبه شب کارت سیاه کوچولو را باز کرد و با کمی تکان کلامی، نام بازیکنی را خواند که برنده توپ طلای فوتبال مردان 2023 شده بود و به این ترتیب آنچه را که احتمالاً بدترین راز پنهان شده بود پایان داد. در این ورزش در یک هفته گذشته او نام لیونل مسی را خواند که اتفاقاً چهره فعلی اینتر میامی، باشگاه فوتبال آمریکایی بکهام است. مسی در کنار ارلینگ هالند و کیلیان امباپه، دو نفر دیگر قرار گرفت. دونده های جلو برای کسب جام، در پخش و پس از اعلام، همه چیز او بود. او به سمت جلگه رفت، تبریکات مهاجم سابق دیدیه دروگبا، یکی از دو MC برای شب، و بکهام را قبل از گرفتن جام پذیرفت. .
همه چیز برای او آشنا بود. به هر حال، او هفت بار پیش از آن در طول دو دهه قبل از قرن بیست و یکم نیز برنده این زیورآلات شده بود. مسی اولین بار در سال 2009 موفق به کسب این جام شد و آخرین پیروزی او در سال 2021 به دست آمد. اعتقاد عمومی بر این بود که مراسم سال گذشته آغاز دوره جدیدی بود، دوره ای که در آن مسی و رقیب بزرگش کریستیانو رونالدو در رقابت برای قهرمانی نیستند. عنوانی که آنها در طول دوران حرفه ای درخشان خود برای خود ساخته بودند. کریم بنزما در آن سال با سادیو مانه به عنوان نایب قهرمان و کوین دی بروین در جایگاه سوم این جایزه را کسب کرده بود. و با این حال، یک سال بعد، اینجا هستیم، ما می‌بینیم که فوق ستاره آرژانتینی آن جام را برای دوربین‌ها در دست دارد، پوزخند معروف او صفحات اخبار مجازی و فیزیکی را در سراسر جهان روشن می‌کند.
غیبت رونالدو
چیزی که امسال در مقایسه با سال‌هایی که مسی برنده شد متفاوت است این بود که رونالدو حتی در بین 10 نفر برتر لیست توپ طلا نیست. در واقع، بزرگ پرتغالی برای اولین بار پس از 20 سال از لیست 30 نفره حذف شد. این اولین بار از سال 2010 بود که مسی با غیبت رونالدو در جمع سه تیم برتر این جام را به دست می آورد. بسیاری از کسانی بودند که استدلال می کردند که مسی امسال هم نباید آن را می برد، و این موضوع باعث شد تا ارلینگ هالند با 52 گل در تمام رقابت ها در فصل 2022/23 به عنوان اولین باشگاه انگلیسی پس از منچستریونایتد در فصل 2022/2023 به ثمر برسد. 1998/99 برای کسب سه گانه لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا.
معیارهای اعطای توپ طلا اغلب موضوعی مبهم بوده است. این واقعیت باقی می ماند که اگر این مراسم در هر مقطعی در سال گذشته برگزار می شد، احتمالاً استدلال های کمتری علیه پیروزی مسی وجود داشت، اگر نه هیچ. او تقریباً قلب و روح قهرمانی آرژانتین در جام جهانی بود. در حالی که بحث در مورد اینکه آیا هالند باید آن را می گرفت یا نه یک بحث منصفانه است، رونالدو هرگز واقعاً شانسی نداشت. او به ویژه در بازی های حذفی پرتغال در جام جهانی 2022 به نیمکت سقوط کرد و تنها یک گل در این مسابقات به ثمر رساند. مبارزات پرتغال در قطر در مرحله یک چهارم نهایی به پایان رسید.
جام جهانی پس از یک جدایی زشت از باشگاهش منچستریونایتد، جایی که او به نیمکت هم سقوط کرده بود و رونالدو از آن زمان در عربستان سعودی تجارت می کند، رخ داد. اگر منصف باشیم، مسیر مسی در یک سال گذشته بسیار متفاوت نبوده است. جام جهانی با طلاق نسبتاً زشتی از پاریس سنت ژرمن دنبال شد و او از آن زمان برای میامی در لیگ برتر فوتبال ایالات متحده بازی می کند. با این حال، قهرمانی در جام جهانی به وزن زیادی اضافه می کند و این بدان معناست که به طور غیر منتظره، ممکن است فصل جدیدی به حماسه مسی و رونالدو اضافه شده باشد.
پایان قطعی جدال مسی و رونالدو؟
مسی پیش از آنکه دوشنبه شب این جایزه را دریافت کند، بیش از هر بازیکن دیگری این جایزه را برده بود. رونالدو در سال 2017 مسی را با 5 عنوان قهرمانی برابر کرد تا اینکه مسی در سال های 2019 و 2021 قهرمان شد تا یک بار دیگر از زمین خارج شود. این فاصله اکنون با پیروزی آرژانتینی در سال جاری به سه افزایش یافته است. رونالدو اکنون 38 ساله است و اعلام کرده که دوران حضورش در فوتبال باشگاهی اروپا به پایان رسیده است. شانس او برای برنده شدن یک توپ طلای دیگر بسیار اندک است و باید بپذیریم که همین را می توان در مورد مسی نیز گفت. او اکنون 36 ساله است و در حالی که همیشه شایعاتی مبنی بر بازگشت به بارسلونا برای سال ها وجود دارد، اما بعید به نظر می رسد.
پس اینجوری تموم میشه؟ مسی با سه عنوان توپ طلا بیشتر از رونالدو. آیا این پایانی قطعی برای این سوال است که کدام یک از این دو بازیکن بهتر است، سوالی که از زمانی که این دو بازیکن در وجدان عمومی در اواخر دهه 2000 نفوذ کردند، دنیای فوتبال را از هم جدا کرده است؟ خب، شاید بله، از منظر کاملاً آماری. اما بحث هرگز در مورد آمار نبوده است، بلکه بیشتر در مورد احساسات است. مسی اکنون غیرقابل انکار است. افراد دیگری هم هستند که کریستیانو را از نظر گلزنی مقایسه می کنند. گری لینککر، مهاجم سابق تیم ملی انگلیس اخیراً در بی‌بی‌سی گفت: اما از نظر لذتی که هنگام تماشای آنها به شما می‌دهند، هیچ‌کس با لیونل مسی قابل مقایسه نیست. خب، این بیانیه آنقدر ذهنی است که بحث کردن با کسی که می گوید این رونالدو است که آنها را سرشار از شادی می کند سخت است.
جام جهانی تقریباً یک حفره بزرگ در کارنامه درخشان هر دو بازیکن بود که در آن بقیه دستاوردهای آنها واقعاً آنها را بالاتر از هر بازیکن دیگری قرار می داد که تا به حال به این ورزش زیبایی بخشیده است. مسی آن را با نمایش فردی از درخشش در قطر در سال گذشته پر کرد که اگر نگوییم بالاتر از آن چیزی است که رونالدو برزیلی در جام جهانی 1998 و 2003 و دیگو مارادونا در سال 1986 برای آرژانتین انجام دادند. این حقایق هرگز نمی توانند انجام دهند. از آرژانتینی گرفته می شود، اما اجازه دهید با آن روبرو شویم، این هرگز برای پایان دادن به بحث در مورد اینکه آیا او واقعاً از نظر کسانی که به رونالدو وفادار هستند، “بهتر” است کافی نیست.
خود کلمه “بهتر” در این سطوح معنی خود را از دست می دهد. هر دو بازیکن به دلیل قدرت آماری که در طول سال‌ها جمع‌آوری کرده‌اند، برترین‌های تمام دوران‌ها خوانده می‌شوند. کارایی مضحک آنها ارزیابی های موفقیت و شکست را برای آنها منحرف کرد. برای هر مهاجمی، زدن حدود 35 گل در رقابت‌ها در یک فصل به عنوان یک کار خوب انجام شده تلقی می‌شود، اما برای مسی و رونالدو، افت گل به زیر 40 به عنوان یک فاجعه غیرقابل کاهش در اوج آنها تلقی می‌شود. در چنین زمینه‌ای، منصفانه است که بگوییم کلمه «بهتر» معنای خود را از دست می‌دهد. در پایان، صرف نظر از اینکه یک بازیکن چند توپ طلا می برد، بحث و جدل تا ابد ادامه خواهد داشت، همانطور که افسانه ای که این دو ساخته اند.
امروز با کلیک کردن روی لینک مشترک شوید و از آخرین اخبار مطلع شوید! اینجا کلیک کنید!آخرین اخبار بازی های آسیایی 2023 را مشاهده کنید