جام جهانی “خشک”؟ نه کاملاً اما در دوحه هواداران احساس امنیت بیشتری می کنند | اخبار فوتبال

مگر اینکه به دنبال آن باشید، می توانید آب میوه ها و ماکت ها را از دست بدهید. در گوشه پایین بالای سیگار در لیست کاغذ سخت قرمز و سفید قرار دارد که پس از باز شدن به سه صفحه باز می شود. شش مارک آبجو وجود دارد. 30 مارک ویسکی در دسته هایی مانند آمریکایی، کانادایی، ایرلندی، معمولی، ممتاز و تک مالت پخش شده است. براندی و کنیاک؛ ودکا؛ رام؛ تکیلا؛ جین لیکور؛ شراب سفید و قرمز؛ کوکتل و شوتر

یک قوطی آبجو 40 ریال، یک میخ 30 میلی لیتری ویسکی درجه یک تا 300 ریال، ودکاها از 50 تا 66 ریال و رام 50 ریال قیمت دارند. (یک ریال قطر تقریباً 22.6 روپیه است.). یکی از کارکنان منتظر گفت: «ما پیشنهاداتی داریم. می‌توانید یک بطری بخرید و یک روز دیگر برگردید تا آن را تمام کنید.» مرد گفت که اهل ماهاراشترا است.

بحث‌های استودیویی درباره جام جهانی یا کلیپ‌هایی از بازی‌های مرحله گروهی که در حالت بی‌صدا اجرا می‌شد، دو دیجی صدا را با ریمیکس‌ها افزایش می‌دادند، چراغ‌های بارق چشمک می‌زدند و پرنده‌هایی با لباس‌های مشکی به فاصله میانی در نوار بزرگ خیره می‌شدند. در کشوری که جمعه و شنبه آخر هفته و یکشنبه یک روز کاری کامل است، تقریباً نیمی از 60 جلد، عمدتاً توسط مردان، در یک عصر وسط هفته اشغال شده است.

خدمات عادی در کشوری که میزبان جام جهانی است، درست است؟ نه کاملا. در کشور اسلامی قطر، بر خلاف ایران، عربستان سعودی، کویت و شارجه در امارات متحده عربی که ممنوع است، مشروبات الکلی ممنوع است. بازدیدکنندگان قطر مجاز به حمل مشروبات الکلی نیستند، اما فروشگاه های بدون عوارض گمرکی برای فروش مشروبات الکلی در مناطق خروجی فرودگاه ها وجود دارد. مشروب خواری در ملاء عام و مست بودن هر دو مجازات قانونی دارند.

این منجر به تورنمنتی شده است که از دستشویی های عمومی پر از استفراغ گرفته شده است – مانند آن که در قطار مونیخ به برلین دو روز قبل از فینال سال 2006 رخ داد. مردم در پیاده‌روها، جشن‌های پر سر و صدا که گاهی اوقات به اظهارنظرهای زننده و حوادث خشونت‌آمیز ناشی از نوشیدن مشروبات الکلی در تورنمنت‌های بزرگ فوتبال تبدیل می‌شوند، بیهوش می‌شوند.

برخی از نمونه های اخیر عبارتند از: مارسی 2016 که طرفداران انگلیس و روسیه درگیر شدند. سائوپائولو 2014 زمانی که برزیلی ها به هواداران انگلیسی حمله کردند که نیاز به انتقال آنها به بیمارستان داشتند و هجوم هواداران شیلیایی به ماراکانا در همان تورنمنت. درگیری بین هواداران برزیل و صربستان در مسکو در سال 2018; یک هوادار انگلیسی در مسکو آنقدر مست بود که نتوانست نام خود را بنویسد و این قبل از شروع جام جهانی بود.

این بار در طبقه همکف یک هتل در المنصوره در میان نزدیک به 200 مکان در دوحه است که می توانید در آن نوشیدنی بنوشید. بازدیدکنندگان جام جهانی باید کارت هایا خود را داشته باشند، مجوز ورود به کشور که همچنین یک اتوبوس و مترو رایگان است و نرخ های تخفیفی برای بازدید از موزه ارائه می دهد، در ورودی اسکن شود.

کسانی که مجوز دارند همچنین می توانند مشروب را در فروشگاه شرکت توزیع قطر (QDC) در ابوحمور خریداری کنند. دریافت مجوز شامل به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی با QDC قبل از درخواست قرار ملاقات است. در فروشگاه QDC 24 قوطی آبجو با قیمت تقریبی 470 ریال موجود است. QDC زیر نظر قطر ایرویز است و فقط شرکت ملی مجاز به توزیع الکل در کشور است.

آبجو و شراب نیز در مرکز همایش ملی قطر در الریان، جایی که مرکز اصلی رسانه در آن قرار دارد، موجود است. فن زون ها نیز آبجو سرو می کنند، اما فقط قوطی های 500 میلی لیتری Budweiser، شریک فیفا، با قیمت 50 ریال موجود است. مردان سفیدپوست با قوطی های آبجو را می توان در اواخر شب در نزدیکی محل های سیگار کشیدن در اقامتگاه های فیفا در السد و جاهای دیگر دید.

در آخرین لحظه، فیفا همچنین باغ‌های آبجو را از هشت استادیوم میزبان بازی‌های جام جهانی که فقط Bud Zero غیر الکلی در آن موجود است، حذف کرد. با نزدیک شدن به شروع 20 نوامبر، این تصمیم سر و صدای زیادی به پا کرد، اما جیانی اینفانتینو، رئیس فیفا، پس از توضیح اینکه تا پایان تلاش برای سرو آبجو در بازی‌ها انجام شد، گفت: «اگر این بزرگترین مشکل جام جهانی باشد. من به ساحل می روم و استراحت می کنم.»

در یک کنفرانس مطبوعاتی قبل از مسابقات، اینفانتینو گفته بود که همان قانون عدم مصرف الکل در سالن های فوتبال در فرانسه، اسپانیا، اسکاتلند و پرتغال اعمال می شود. آبجو در استادیوم های جام جهانی در دسترس بوده است.

یک روز پس از شروع مسابقات، یک قطری در الجزیره نقل کرد که با وجود استقبال از همه، برای بازدیدکنندگان مهم است که به قوانین این کشور احترام بگذارند. قطر یک کشور اسلامی است و الکل در دین ما حرام (حرام) است. تنها چیزی که ما می خواهیم این است که جهان مقداری «احترام» (احترام) به فرهنگ ما نشان دهد.»

برخی از هواداران گفتند که عدم مصرف الکل در استادیوم ها منجر به تجربه بهتری شده است. هوبرت بیشل، یک داوطلب از اشتوتگارت، گفت: «این جام جهانی نشان داد که امکان پذیر است. من یک برد مراکش را با گروهی از هواداران با میلک شیک جشن گرفتم و به ما خوش گذشت.

به گفته تاد بچتل، که می گوید اهل دالاس است، “عدم الکل به این معنی است که مردم کمتر کارهای احمقانه انجام می دهند.” بچتل با لباس‌های سفیدی که رنگ‌های پرچم ایالات متحده در جلوی آن پاشیده شده بود، با دوست ری استفین در بازی ایالات متحده و ایران در 29 نوامبر در ورزشگاه الثومه حضور داشتند. استفین که می گوید اهل دالاس است، گفت که این باعث می شود احساس امنیت بیشتری کند.

دوروتی جونز، که گفت قبل از بازی کرواسی و بلژیک در 1 دسامبر در استادیوم احمد بن علی، اهل اتاوا بود، گفت: “من به اندازه کافی مست در زمین های فوتبال دیده ام و دلم برای آنها تنگ نمی شود.”

تروور در سخنانی پس از ورزشگاه خلیفه پس از شکست 3-1 آمریکا در 3 دسامبر، هلند گفت: «بدون آبجو به این معنی است که مردان 50 ساله مانند من مجبور نیستند به حمام بدوند و حوادثی که ممکن است تجربه شما را مخدوش کند اجتناب کنید. ” تروور فقط یک نام داد و گفت که اهل انتاریو است. او با دو دختر نوجوان و همسرش در تعطیلات 9 روزه در جام جهانی اینجا بود.

دور زدن منطقه مختلط پس از شکست استرالیا از تونس این سوال بود: آیا با چند قوطی Bud Zero جشن می گیرید؟ این اولین پیروزی استرالیا در 12 سال گذشته در رقابتی بود که با رسیدن به مرحله خانگی نشان داد که جام جهانی “خشک” می تواند تجربه لذت بخشی باشد.