افت شدید کریستیانو رونالدو که باشگاه‌های نخبه اروپایی آن را نمی‌خواستند، با انتقال به تیم النصر عربستان سعودی آشکار شد که نشان‌دهنده پایان سلطنت او به عنوان یکی از ترسناک‌ترین مهاجمان فوتبال است.
رونالدو پس از امضای قراردادی که تا سال 2025 اعتبار دارد و ارزش آن بیش از 200 میلیون یورو است، روز سه شنبه توسط النصر به طور رسمی رونمایی خواهد شد.
اما ثروت و هیاهویی که در انتظار این مرد 37 ساله در عربستان سعودی است، با وضعیت کاهش یافته او به عنوان یک ستاره سقوط کرده که با قهرمانی های گذشته معامله می کند، در تضاد است.
برای اینکه رونالدو مجبور شود بازی کند که مطمئناً آخرین فصل زندگی درخشان او در پشت آب های فوتبال عربستان سعودی خواهد بود، یک اتهام نکبت بار به فرم ضعیف او در 18 ماه گذشته است.
رونالدو، برنده پنج توپ طلا، پس از یک سال دردناک که منجر به سقوط او به نیمکت پرتغال شد و از منچستریونایتد جدا شد، راهی خلیج فارس می شود.
دومین دوره او با یونایتد در ماه نوامبر با جدایی او با توافق دوجانبه، مدت کوتاهی پس از انتقاد از سرمربی اریک تن هاگ و سلسله مراتب باشگاه در یک مصاحبه تلویزیونی انفجاری به پایان رسید.
با تیره شدن رابطه او با یونایتد، رونالدو با تعدادی از مدعیان لیگ قهرمانان اروپا از جمله چلسی، بایرن مونیخ و ناپولی مرتبط بود.
بازگشت به اولین باشگاه او اسپورتینگ لیسبون نیز شایعه شده بود، در حالی که صحبت از انتقال به MLS برای پیوستن به اینتر میامی که بخشی از مالکیت دیوید بکهام، هم تیمی سابقش در یونایتد است، وجود داشت.
اما هیچکدام از این قراردادها به نتیجه نرسیدند و زمانی که یونایتد تصمیم گرفت سهم رو به کاهش او، همراه با نمایش عمومی مخالفت او، او را به لوکسی گران قیمت تبدیل کرد که دیگر به آن نیازی نداشت، توجه به عدم عجله برای امضای نماد پیر شده آموزنده بود.
تلاش ناموفق رونالدو برای قهرمانی در جام جهانی، همزمان با خروج سخت او از یونایتد، نشان دهنده نزول او به صفوف انسان های فانی فوتبال بود.
اشک در قطر
در حرکتی که تا چند سال پیش غیرقابل تصور بود، رونالدو از ترکیب اصلی تیم پرتغال برای شکست سوئیس در یک شانزدهم نهایی دور ماند.
و زمانی که پرتغال در مرحله یک چهارم نهایی مقابل مراکش شکست 1-0 را متحمل شد، رونالدو از روی نیمکت شروع کرد، پس از معرفی نهایی او تاثیر چندانی نداشت و آخرین بار پس از سوت پایان در حالی که اشک می ریخت در تونل دیده شد.
در داستان جام جهانی برای رونالدو یک نیش وجود داشت زیرا این شریک قدیمی اش لیونل مسی بود که برای اولین بار جام را به دست آورد.
دیدن مسی در حال بالا بردن جام جهانی پس از پیروزی نهایی آرژانتین مقابل فرانسه در قطر، رونالدو را با توجه به رقابت دیرینه آنها آزار خواهد داد.
کمتر کسی حق رونالدو را زیر سوال می برد که پس از کسب پنج عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و مجموع هفت عنوان قهرمانی لیگ داخلی با یونایتد، یوونتوس و رئال مادرید، به عنوان یکی از بزرگان تاریخ شناخته شود.
او همچنین رکورددار گلزن در لیگ قهرمانان اروپا و با تیم ملی پرتغال است که قهرمان اروپای 2016 شد – رونالدو کمتر از نیم ساعت دوام آورد و در فینال مقابل فرانسه مصدوم شد.
اما پیروزی مسی در آرژانتین، او را در ردیف جاودانه‌های فوتبال در کنار پله و دیگو مارادونا قرار داد، هوای نادری که رونالدو هرگز بدون قهرمانی در جام جهانی در رزومه خود نمونه آن را نخواهد داشت.
تصمیم رونالدو برای پذیرفتن قرارداد پرسود ارائه شده در خاورمیانه به جای بازی برای یک تیم اروپایی کمتر نشان داد که او جایگاه کمرنگ خود را در سلسله مراتب فوتبال می داند.
کیلیان امباپه، ارلینگ هالند و محمد صلاح ستاره های جدید جهانی هستند که در کفش های رونالدو قدم می گذارند.
النصر از امضای قرارداد با رونالدو استقبال کرد و مدعی شد که قرارداد “تاریخ سازی” به نسل های آینده “الهام می بخشد” تا بهترین نسخه از خود باشند.
اما برای میلیون‌ها نفری که در دو دهه اخیر اسیر رونالدو شده‌اند، این نسخه از این سوپراستار با بهترین‌های او فاصله زیادی دارد.