ظهور کانادا به عنوان یک کشور فوتبال – بدون شک پس از پیروزی 2-0 یکشنبه مقابل ایالات متحده آمریکا – با انتقال لورنزو اینسینیه به تورنتو FC آغاز نمی شود، اما این فصل مهمی است که به گفته جان هردمن، سرمربی تیم ملی، «می تواند. یک کشور فوتبال را برای همیشه تغییر دهید.»
کانادا بدون شکست در 10 بازی مقدماتی جام جهانی از آغاز مرحله نهایی در سپتامبر گذشته، در صدر جدول رده بندی کونکاکاف، هشت ضلعی که آمریکا و مکزیک را نیز در اختیار دارد، با 22 امتیاز و می تواند در دیدار با السالوادور در خارج از خانه در روز چهارشنبه به قطر صعود کند. . حتی اگر این کار را نکنند، این باید در ماه مارس اتفاق بیفتد. سه تیم برتر به صورت خودکار در جام جهانی جای می گیرند و تیم چهارم با برندگان منطقه اقیانوسیه مسابقه مقدماتی را انجام می دهد.
آخرین بار کانادا در سال 1998 در دور نهایی مقدماتی بازی کرد و از 10 بازی خود فقط یک برد را برد. تنها باری که آنها در فینال جام جهانی بازی کردند در سال 1986 بود. بزرگترین دستاورد آنها قبل از آن کسب طلای فوتبال در المپیک 1904 بود. پس از سال 1986، نقطه اوج تیم فوتبال مردان قهرمانی در جام طلای کونکاکاف در سال 2000 بود.
به عنوان یک کشور فوتبال، کانادا از آن زمان مسافتی را طی کرده است. تیم زنان که در مقایسه با مردان موفق به کسب دو برنز المپیک و چهارم شدن در جام جهانی 2003 شده بود، طلای المپیک توکیو را از آن خود کرد. کاپیتان آنها کریستین سینکلر 308 بازی ملی و 188 گل برای کانادا به ثمر رسانده است. موفقیت بیشتر تیم ملی زنان منعکس کننده موفقیت ایالات متحده است، اما مانند آن سوی مرز، همه چیز در حال تغییر است.
سرزمین موعود
تیتر اصلی این تغییر آلفونسو دیویس، بازیکن سمت چپ بایرن مونیخ است که بازی یکشنبه را به دلیل میوکاردیت از دست داد، بیماری قلبی که به کووید-19 مرتبط است و تست تست این بازیکن 21 ساله مثبت شده بود. داستان دیویس معروف است: برای فرار از جنگ داخلی در لیبریا، خانواده او در سال 1999 به یک اردوگاه پناهندگان در غنا آمده بودند، جایی که او متولد شد. وقتی دیویس پنج ساله بود، خانواده به کانادا مهاجرت کردند. دیویس در 15 سالگی به ونکوور وایتکپس پیوست و دو سال بعد با 22 میلیون دلار به بایرن منتقل شد.
اما چیزی که باعث می‌شود کانادا تیک بزند – یا دلیل اینکه هردمن فکر می‌کند این تیم “فرصتی برای به جا گذاشتن یک میراث فوتبالی مناسب” دارد – تعداد فزاینده بازیکنان اروپایی در فهرست است.
اسکات کندی مدافع در بوندسلیگا 2 حضور دارد و استیون ویتوریا مدافع میانی برای موریرنزه پرتغال بازی می کند. هافبک پهن تاجون بوکانان نماینده بروژ است. هافبک دفاعی استفن اوستاکیو پورتو (بازی مقابل آمریکا را از دست داد)؛ دروازه بان میلان بورجان برای ستاره سرخ بلگراد بازی می کند. جاناتان دیوید مهاجم لیل قهرمان لیگ 1 است. آیک اوگبو یکی دیگر از مهاجمان قرضی به تروا در لیگ فرانسه از Genk بلژیک است. ساموئل آدکوگبه، مدافع چپ – یکی از گلزنان روز یکشنبه – برای هاتای اسپور ترکیه، آتیبا هاچینسون، هافبک و کاپیتان 39 ساله که 39 سال سن دارد، در بسکتاش ترکیه حضور دارد و سیله لارین، دیدیه دروگبا و هوادار چلسی که گلزنی کرد. گل اول به آمریکا مانند دیویس، بسیاری از آنها زندگی خود را به عنوان پناهنده در کشوری آغاز کردند که سیاست‌های مهاجرتی آن بیشتر از سایر کشورها فراگیر است.
ترودو سلفی می خواهد
با این بازیکنان به عنوان هسته، کانادا دور اول مسابقات مقدماتی بین مارس و ژوئن سال گذشته را پشت سر گذاشت: آنها برمودا را 5-1 شکست دادند. جزایر کیمن ۱۱-۰، آروبا ۷-۰ و سورینام ۴-۰. در طی دو بازی، کانادا 4-0 هائیتی را شکست داد و در مرحله پایانی قرار گرفت، جایی که با تساوی 1-1 مقابل ایالات متحده آغاز شد. کشور در حال گرم شدن برای فوتبال بود.
تماشاگران تلویزیون از 340000 نفر زمانی که کانادا 4-1 پاناما را شکست داد به 1.2 میلیون نفر رسید که مکزیک با گل عجیب و غریب در 3 گل در ماه نوامبر رام شد. این اولین پیروزی کانادا مقابل مکزیک در مقدماتی جام جهانی از سال 1976 بود. لارین در مصاحبه ای به گاردین گفت: “ما می توانیم با هر کسی رقابت کنیم.”
در آن زمان اکثر مردم ادمونتون بر این عقیده بودند که دیویس و نه اسطوره هاکی روی یخ وین گرتزکی، مشهورترین نماد ورزشی شهر بود. زمانی که ایالات متحده به همیلتون دعوت کرد، بازی تمام شد و نخست وزیر جاستین ترودو و رپر دریک به دنبال سلفی گرفتن با تیم بودند.
هردمن، مربی 46 ساله انگلیسی، این افتخار را دارد که این بازیکنان عمدتاً جوان، اغلب در ترکیب 4-2-2-2 جمع شوند. او در همیلتون گفت: “این روحیه که می بینید، همه ما می خواهیم به قطر برسیم.” هردمن مربی تیم زنان نیوزلند و کانادا (2011-2018) نیز بوده است و زمانی که او در سال 2018 هدایت این تیم را بر عهده گرفت، کانادا در رده بندی فیفا در رده 94 قرار داشت (هند در سال 2017 در رده 96 و در سال 2018 در رتبه 97 قرار داشت).
کانادا، با استعدادهای هجومی که اکنون دو سال بزرگتر و عاقلتر شده اند، در سال 2019 برای اولین بار در 34 سال گذشته آمریکا را با نتیجه 2-1 شکست داد و این آغاز یک چرخش بود. تیمی که آنها را به رتبه چهلم در رده بندی فیفا رسانده و بهترین تیم سال 2021 را تشخیص داده است. یک سال پس از هدایت، هردمن در مورد جواز حضور در قطر و ایجاد پایه های سال 2026 صحبت کرده بود. تیم او اکنون در حال صحبت است. برجان وقتی از او پرسیده شد که این دگرگونی چگونه اتفاق افتاده است، گفته بود: «جان هردمن، همین است».
به این، لیگ جدیدی را اضافه کنید، لیگ برتر هشت تیمی کانادا (CPL)، که در سال 2019 آغاز شد و فرصت های بسیار مورد نیاز بازیکنان را فراتر از سه تیم در لیگ برتر فوتبال ایالات متحده (ونکوور وایت کپس، سی اف مونترال و تورنتو اف سی) برای بازیکنان فراهم می کرد. CPL همچنین یک انحراف را اصلاح کرد: کانادا ثروتمندترین اقتصاد جهان بدون لیگ فوتبال مردان بود.
کانادا نیز با آمریکا و مکزیک یکی از میزبانان جام جهانی 2026 است. در زمانی که توجه زیادی به فوتبال مردان و زنان وجود دارد، اینسینیه را با قراردادی بلندمدت وارد کنید که گفته می شود ارزش سالیانه آن 15 میلیون دلار است. انقلاب فوتبال شروع شده است و دیگر زمزمه نیست.
با HT Premium از دسترسی دیجیتال نامحدود لذت ببرید
برای ادامه خواندن اکنون مشترک شوید
