سرمایه گذاران Zap Energy در دور اخیر 130 میلیون دلاری شامل Soros Fund و Emerson Collective لورن پاول جابز بودند.

رقابت برای قدرت همجوشی تجاری در حال داغ شدن است.

سرمایه‌گذاران در چند سال گذشته پول خود را به استارت‌آپ‌های فیوژن سرازیر کرده‌اند، و یکی از سودجویان اخیر این است که زاپ انرژی، یک استارت آپ مستقر در اورت در واشنگتن که رویکردی هوشمندانه را برای مهار قدرت ستارگان دنبال می کند. طبق گزارش SEC، این شرکت اخیراً یک دور 130 میلیون دلاری را بسته است که طبق PitchBook، مجموع آن را به 327 میلیون دلار رساند. تنها چهار استارت آپ فیوژن درآمد بیشتری کسب کرده اند.

دور جدید توسط Soros Fund Management با مشارکت سرمایه گذاران جدید BAM Elevete، Emerson Collective، Mizuho Financial Group، Plynth Energy و Xplor Ventures هدایت شد. سرمایه‌گذاران موجود نیز از جمله Breakthrough Energy Ventures، Chevron Technology Ventures، DCVC، Energy Impact Partners، Lowercarbon Capital، و Shell Ventures دوباره تقویت شدند.

کنایه هوشمندانه در مورد قدرت فیوژن این است که همیشه “یک دهه دیگر” وجود دارد و احتمالاً هنوز هم همینطور است. اما با توجه به پیشرفت‌های اخیر، از جمله پیشرفت در تاسیسات ملی احتراق در سال 2022، سرمایه‌گذاران افزایش یافته‌اند که نشان می‌دهد ممکن است در نهایت در 10 سال یا کمتر نمایش‌هایی در مقیاس تجاری انجام شود.

انگیزه آنها روشن است: فرصتی برای لقمه گرفتن از بازار انرژی چند تریلیون دلاری جهانی در حالی که بخش های وسیعی از اقتصاد را کربن زدایی می کنند.

در حالی که شرکت‌های مختلف روش‌های متفاوتی را برای تولید و کنترل واکنش‌های همجوشی اتخاذ می‌کنند، همه آن‌ها یک اصل اساسی مشترک دارند: استفاده از منابع سوخت ایمن و در دسترس و ذوب هسته‌های آن‌ها، استفاده از توان حاصل برای تولید برق یا گرما (یا هر دو).

رویکرد Zap را می‌توان به بهترین شکل به عنوان “رعد و برق در یک بطری” توصیف کرد. این تکنیک، که به عنوان «پیچ Z تثبیت شده با جریان برشی» شناخته می شود، جریان الکتریکی را از طریق پلاسما می فرستد. این فعل و انفعال یک میدان مغناطیسی ایجاد می کند که پلاسما را فشرده می کند و نیاز به آهنرباها یا لیزرهای گران قیمتی را که سایر شرکت ها و محققان برای ایجاد شرایط لازم برای همجوشی استفاده کرده اند را از بین می برد.

هنگامی که ایزوتوپ های دوتریوم و تریتیوم هیدروژن در پلاسما با هم ترکیب می شوند، نوترون و گرما آزاد می کنند. این انرژی توسط فلز مذابی که محفظه واکنش را احاطه کرده است جذب می شود و سپس می توان از آن برای تولید برق استفاده کرد. Zap این فرآیند را بارها و بارها تکرار می کند، دقیقاً مانند یک سیلندر که در یک موتور احتراق داخلی شلیک می شود.

با هم، راکتور و روکش فلزی مذاب فقط 10 فوت عرض دارند و 50 مگاوات برق در مقیاس تجاری تولید خواهند کرد که برای تامین انرژی حدود 50000 تا 60000 خانه کافی است. برای بارهای بزرگتر، این شرکت می گوید که می توان چندین راکتور را در کنار هم قرار داد.

دور جدید 130 میلیون دلاری کمی کمتر از 160 میلیون دلاری سری C است که این شرکت در سال 2022 جمع آوری کرد. چندین سرمایه گذار موجود در آن شرکت کردند، اگرچه یک استثنا قابل توجه وجود داشت: شرکای سهام ارزشی.

اگرچه دور کوچکتر است، اما احتمالاً به شرکت کمک می کند تا بخش های کلیدی راکتور خود را ثابت کند. مانند بسیاری از شرکت‌های فناوری آب و هوا که در زمینه سخت‌افزار تخصص دارند، Zap در وسط چیزی است که برخی آن را «دره تجاری مرگ» می‌نامند. در آنجا، استارت‌آپ‌هایی که ثابت کرده‌اند علم و مهندسی پشت فناوری‌شان معتبر است، هنوز باید مبالغ قابل‌توجهی را برای رساندن آن به مقیاس تجاری خرج کنند.

اخیراً، سرمایه‌گذاران فناوری آب و هوا با چگونگی حرکت در زمین‌های نامطمئن دست و پنجه نرم می‌کنند، زیرا امیدوارکننده‌ترین شرکت‌های پرتفوی آنها وارد دره می‌شوند. برخی از آنها سرمایه‌های مخاطره‌آمیز شرکتی را به عنوان یک گزینه شناور کرده‌اند، در حالی که برخی دیگر به رشد حقوق صاحبان سهام یا تامین مالی پروژه به عنوان راه‌حل اشاره کرده‌اند. اضافه شدن مدیریت صندوق Soros و حمایت مستمر توسط Chevron Technology Ventures، Breakthrough Energy Ventures، و دیگران نشان می دهد که Zap همچنان از طیف وسیعی از سرمایه گذاران حمایت می کند.