سونیل چهتری، کاپیتان تیم فوتبال هند، بازنشستگی خود را اعلام کرد. بازی مقدماتی جام جهانی مقابل کویت آواز قو او باشد | اخبار فوتبال

خاطرات 19 سال گذشته ترکیبی از وظیفه، فشار و شادی بی‌نظیر است. هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم این‌ها بازی‌های زیادی باشد که برای کشور انجام خواهم داد، خوب یا بد، اما اکنون انجام دادم، اما این یک و نیم ماه گذشته بود. من این کار را انجام دادم و این (احساس) بسیار عجیب بود.

سونیل چهتری، نامی مترادف با فوتبال هند، دارای یک حرفه درخشان در طول دو دهه است. این مهاجم با استعداد نه تنها در لیگ های داخلی تسلط داشته است بلکه نام خود را در صحنه بین المللی نیز حک کرده است. چهتری آخرین بازی خود را در شهری که 19 سال پیش اولین بازی خود را در هند انجام داد، انجام می دهد. بازی هند مقابل کویت برای ماندن در رقابت برای حضور در مرحله سوم مقدماتی جام جهانی یک پیروزی ضروری است. هند که در حال حاضر با چهار امتیاز از چهار بازی در رده دوم گروه A قرار دارد، در آخرین بازی مرحله گروهی خود به مصاف قطر می رود. فقط دو تیم برتر پیشرفت می کنند.

“یک روز است که هرگز فراموش نمی کنم و اغلب آن را به خاطر می آورم، اولین باری است که برای بازیکن کشورم بازی کردم، باور نکردنی بود. اما روز قبل، صبح روز، سوخی آقا، اولین مربی تیم ملی من، در صبح اومد پیشم و میخوای شروع کنی من نمیتونم بهت بگم که چه حالی داشتم. هر اتفاقی که یک بار او به من گفت، از صبحانه تا ناهار و بازی و اولین گل من در اولین بازی، تا گل خوردن در اواخر دقیقه 80، آن روز احتمالا هرگز فراموش نمی کنم و یکی از بهترین روزهای من است. چهتری افزود: سفر تیم ملی.

“و لحظه ای که ابتدا به خودم گفتم بله، این آخرین بازی من خواهد بود، زمانی بود که شروع کردم به یادآوری همه چیز. خیلی عجیب بود، شروع کردم به فکر کردن به این بازی، آن بازی، این مربی، مربی، آن تیم، آن عضو، آن زمین، آن بازی خارج از خانه، این بازی خوب، آن بازی بد، تمام عملکردهای فردی من، همه چیز آمد، پس من تصمیم گرفتم که همین باشد.

سخنان بازنشستگی سونیل چهتری را در زیر ببینید:

سفر چهتری در سال 2002 با موهون باگان آغاز شد. استعداد او به زودی او را به خارج از کشور سوق داد، با حضور در کانزاس سیتی ویزاردز ایالات متحده (2010) و ذخیره اسپورتینگ سی پی پرتغال (2012). او در هند برگشت، پیراهن باشگاه های معتبری مانند شرق بنگال، دمپو، مومبای سیتی اف سی و در حال حاضر، بنگالورو اف سی را پوشید. چتری واقعاً با بنگالورو شکوفا شد و جام هایی مانند I-League (2014، 2016)، ISL (2019) و Super Cup (2018) را به دست آورد. او حتی آنها را به فینال جام AFC در سال 2016 رساند.

چهتری، ماشین گلزنی

در حالی که موفقیت باشگاه چشمگیر است، جادوی واقعی سونیل چتری در موفقیت های بین المللی او نهفته است. او نقش مهمی در پیروزی های هند در جام نهرو (2007، 2009، 2012) و قهرمانی SAFF (2011، 2015، 2021) داشته است. مهم‌تر از همه، سهم او در قهرمانی هند در جام قهرمانی آسیا در سال 2008، اولین حضور آنها در جام ملت‌های آسیا را پس از 27 سال تضمین کرد.

اما این توانایی او در گلزنی است که چتری را متمایز می کند. از زمان اولین گل خود در سال 2002، او آمار خیره کننده ای به دست آورده است. او با 94 گل در 150 بازی بین‌المللی، پس از کریستیانو رونالدو از پرتغال و لیونل مسی از آرژانتین، سومین گلزن فعال بین‌المللی است. این دستاورد او را در رتبه چهارم فهرست تاریخ قرار می دهد.

اولین بازی ملی چتری در سال 2005 و به دنبال آن اولین گل او در برابر پاکستان بود. لحظه تعیین کننده ای در مسابقات قهرمانی SAFF 2011 فرا رسید، جایی که او رکورد اسطوره هندی IM Vijayan را با زدن 7 گل فوق العاده در یک دوره پشت سر گذاشت و هند را به پیروزی رساند و بهترین گلزن تیم ملی شد.

در کل باشگاه و کشور، تعداد گل‌های چتری به 252 گل در 515 بازی می‌رسد که میانگین تقریباً یک گل در هر دو بازی است. این ثبات و استعداد بی توجه نبوده است. در سال 2022، فیفا از او با مستندی با عنوان “کاپیتان خارق العاده” تقدیر کرد و از سفر و دستاوردهای او تجلیل کرد.