شاید زمان تحویل سریعتر از منظر اقتصادی واحد انتخاب ضعیفی باشد – TechCrunch

در هر استارت آپی در چرخه، تلاش هایی برای دریافت کالاهای مصرفی سریعتر از همیشه وجود دارد. امید است که فناوری تا حدی بهبود یافته باشد که چنین تحویلی از نظر مالی امکان پذیر باشد. بدنام شعله های آتش سوزی دوران نقطه ای اکنون تاریخ باستانی هستند، اما نشان می‌دهند که بنیانگذاران و سرمایه‌گذاران پشتیبان آنها چه مدت روی این مفهوم کار می‌کنند.

رویای تحویل سریع به مصرف کنندگان هرگز از بین نرفت. در بحبوحه صعود اوبر، تعدادی از استارت‌آپ‌ها تلاش کردند تا شرکت‌هایی را ایجاد کنند که بر روی تحویل غذای سریع، استفاده از غذاهای از پیش پخته شده و عرضه رانندگان در مناطق شهری برای ارائه غذاها متمرکز شوند. متأسفانه SpoonRocket و Sprig نتوانستند زنده بمانند.

صرافی استارتاپ ها، بازارها و پول را بررسی می کند. آن را هر روز صبح در Extra Crunch بخوانید یا هر شنبه خبرنامه The Exchange را دریافت کنید.

Instacart یک معامله بزرگ بود، با هدف تحویل یک ساعته مواد غذایی، مدلی که آن را گسترش داده است تا تحویل روز بعد و موارد مشابه را نیز شامل شود. برخی از پلتفرم های اصلی سرهم بندی می کنند با تحویل زیر ساعتی، جذب هزینه ها برای کار بر روی ایده خدمات حتی سریعتر به مصرف کننده.

استارت‌آپ‌ها نیز در چند سال گذشته این ایده را مورد بررسی قرار داده‌اند و به فروشگاه‌های به اصطلاح تاریک – انبارهای کوچک، کم و بیش – تکیه کرده‌اند تا عرضه‌ای محلی از کالاها را فراهم کنند که می‌توان آن‌ها را در زمان بی‌سابقه به درب‌های مصرف‌کنندگان رساند. برای مثال، GoPuff مانند بسیاری از استارت‌آپ‌های دیگر در سراسر جهان، سرمایه زمین ساختی را جذب کرده است. این مدل که تجارت سریع نامیده می شود – به اختصار q-commerce – در سال های اخیر میلیاردها دلار بودجه جذب کرده است.

و مانند چرخه های قبلی، در حال سقوط است. این بدان معنا نیست که هر شرکتی در بازار q-commerce امروز شکست خواهد خورد. GoPuff حامیان اصلی دارد و علیرغم برخی مشکلات، ممکن است مدل خود را کنار بگذارد. اما بار دیگر شاهد استارت‌آپ‌هایی هستیم که مبالغ هنگفتی را برای ساخت مدل‌های تحویل سریع مصرف‌کننده جمع‌آوری کرده‌اند، کارکنان خود را اخراج می‌کنند، تلاش می‌کنند ادغام شوند و در غیر این صورت پس از مصرف کوه‌های پول نقد زنده بمانند.

چه کسی می توانست این آمدن را ببیند؟

سریع گران است، کند ارزان است

درک اینکه چرا q-commerce توجه بنیانگذاران و سرمایه گذاران را به خود جلب کرد، سخت نیست. Uber Eats کمک کرد تا حجم کالاهای ناخالص شرکت مادرش در طول کووید، زمانی که تقاضا برای خدمات حمل و نقل کاهش یافت، سرپا بماند. و DoorDash در چند سال گذشته مانند یک علف هرز ضرب‌المثلی رشد کرد و منجر به عرضه اولیه اولیه سهام و قیمت سهام شد که در اواخر سال 2021 به 257 دلار رسید.

مصرف کنندگان خواهان تحویل بودند و آنها به سرعت آنها را می خواستند، و شرکت هایی که در آن بازی حضور داشتند عملکرد خوبی داشتند. پس چرا همان مدل را امتحان نکنید، اما حتی سریعتر? آیا مصرف کنندگان آن را دوست ندارند حتی بیشتر? تا زمانی که مدلی در ذهن داشتید که بتواند ریاضیات را حداقل روی کاغذ تکان دهد – متشکرم، فروشگاه های تاریک! – به مسابقات رفت.