فیلم ابرقهرمانی خونین با رتبه R برای Millennials

این که یکی از شخصیت های اصلی Deadpool & Wolverine پارادوکس نام دارد کاملاً مناسب است. این دقیقاً همان چیزی است که این فیلم احساس می کند. ددپول با بازی های شیطانی خود در دیوار چهارم، همیشه توانسته است آن را به هر دو صورت انجام دهد (جناسی که در نظر گرفته شده است)، که در ددپول و به اندازه کافی در ددپول 2 تاثیر بسیار خوبی داشت. در عناصر دارای رتبه R در حالی که از یک فرمول آزمایش شده و واقعی پیروی می کنند. این فیلمی است که می‌خواهد بخشی از MCU باشد، اما همچنین می‌خواهد فاکس قرن بیستم را جشن بگیرد (و عزاداری کند).

Deadpool & Wolverine موفق می شود فیلمی باشد که هم غافلگیرکننده و هم کاملاً بی اهمیت است. این بسیار سرگرم کننده و در عین حال کاملا آشنا است. هرج و مرج و در عین حال کاملاً ایمن است. غافلگیری های آن چیز جدیدی نیست و توانایی اش در نشان دادن گام های اشتباهش (ددپول در یک نقطه به مخاطب اطمینان می دهد که بعد از چند صحنه طولانی و پر پیچ و خم به پایان می رسد) هم آنها را می بخشد و هم برجسته می کند. این فیلمی است که برای لذت بردن از آن، در واقع نیازی به دیدن هیچ چیز قبلی ندارید (حتی لوگان یا ددپول)، اما اگر دیده باشید، بازدهی دارد.

راه های زیادی وجود دارد که فیلم متناقض است، اما من فکر می کنم یک خط اصلی وجود دارد. ددپول آن را مانند فیلم‌های قبلی اعلام نمی‌کند، اولی ادعا می‌کند که این یک داستان عاشقانه است و دومی درباره خانواده است. اما فکر می‌کنم هم نسلان من می‌توانند ببینند این داستان چه نوع داستانی است: ادای احترام به هزاره‌های شیفته فرهنگ پاپ، به‌ویژه آن‌هایی که فیلم‌های ابرقهرمانی را برای بهتر یا بد دنبال می‌کنند.

Deadpool & Wolverine فیلم های زیادی است، و بسیار سرگرم کننده است، و نمی دانم که آیا چیز دیگری در مورد آن واقعا اهمیت دارد یا خیر.

تاریخ انتشار، رتبه بندی و زمان اجرا

ددپول و ولورین در 26 ژوئیه اکران می شود. مانند فیلم های گذشته در فرانچایز Deadpool، این فیلم دارای رتبه R است که آن را به اولین فیلم MCU با چنین عنوانی تبدیل می کند. موارد ناسزا، خون و مواد مخدر زیاد است. من آن را در یک نمایش قبل از انتشار در IMAX گرفتم، اما در 3D، IMAX 3D، 4DX، و 2D معمولی نیز موجود است.

یک فیلم MCU به سبک Deadpool

یک انحراف ابرقهرمانی خنده دار، خنده دار و گاهی پر پیچ و خم

مانند قسمت‌های قبلی ددپول، فیلم با وید ویلسون در میانه‌ی دعوا شروع می‌شود، با بدن‌های تکه تکه‌شده روی هم انباشته شده‌اند، پیش از آن که به زودی ما را کمی به عقب برگرداند تا توضیح دهیم که او چگونه به آنجا رسید و چه انگیزه‌ای داشت. تلاش، حداقل برای مخاطب، واقعاً برای قدردانی از فیلم حیاتی نیست، و فیلم به درستی زمان زیادی را صرف نمایش نمی‌کند. پس از چند اتفاق، ددپول توسط نسخه ای از TVA به رهبری مردی به نام پارادوکس (متیو مک فادین) استخدام می شود.)و به او گفت که دنیایش به پایان می رسد زیرا فاقد لنگر است، رقمی با چنان اهمیتی که بدون آن خط زمانی از بین می رود. این شخصیت ددپول نیست، بلکه ولورین است، و اگر می‌خواهد دنیایش را نجات دهد، باید یکی را پیدا کند (نه یکی از لوگان، زیرا او قبلاً مرده است).

این اولین راه از راه هایی است که فیلم می خواهد همه آن را داشته باشد. این داستان لوگان را کوچک نمی کند، اما ددپول یک عدد را روی جسدش انجام می دهد.

پیچیدگی‌های این فراخوان برای اقدام چندان مهم نیست. مهم این است که ددپول می خواهد کاری بزرگتر از خودش انجام دهد. او می‌خواهد احساس مهم بودن کند و از هدفی بالاتر حمایت کند (یک صحنه اولیه بسیار خنده‌دار او را می‌بیند که برای شغلی با Avengers درخواست می‌کند). ددپول در حالی که نزدیک‌ترین افراد به او ناپدید می‌شوند، آماده است تا خود را قربانی کند و مانند قهرمانش ولورین به مرگی نجیب بمیرد.

چیزی که آشکار می شود هم سرگرم کننده و هم آشنا است، یکسان اما متفاوت، بازتاب بسیاری از فیلم های مارول قبلی است. فقط زبان شنیع‌تر، مرگ‌های خونین و تمسخر دیوار چهارم بسیار بیشتر است. به عنوان مثال، قبل از اینکه ددپول و ولورین بتوانند در تلاش خود به متحدان بعید تبدیل شوند، ابتدا باید بجنگند، نبردی که ددپول اعلام می‌کند برای آدم‌های عصبی است. و هست. درست مثل زمانی که کاپیتان آمریکا با مرد آهنین یا زمانی که ثور با هالک مبارزه کرد.

قسمت دوم در Void اتفاق می‌افتد، مکانی که قبلاً در فصل 1 لوکی تجربه کرده بودید، که اگر آن را ندیده‌اید، ددپول به شما می‌گوید مربوط به فصل 1 لوکی است. برای کسانی که TVA آن‌ها را غیرضروری یا غیرضروری می‌داند به‌عنوان سرزمین بایر عمل می‌کند. خطرناک، مکانی بدون فرار (تا زمانی که به راحتی وجود نداشته باشد) پر از شخصیت هایی است که برای بسیاری از هزاره ها آشنا خواهد بود. The Void همچنین ما را با شخصیتی شرور به نام کاساندرا نوا (اما کورین) آشنا می‌کند، شخصیتی که ویژگی اصلی‌اش این است که با کسی مرتبط است که طرفداران از قبل می‌شناسند، و قدرت‌هایش کاملا غیرقابل توقف هستند (تا زمانی که به راحتی نباشند).

مرحله سوم، که در آن قهرمانان دوباره جمع می شوند، یک تهدید جدید را با عجله کشف می کنند، و شامل یک سری مبارزات سینمایی قبل از نشان دادن روشی منحصر به فرد برای شکست دادن یک مک گافین قدرتمند است، دوباره همه برای طرفداران مارول بسیار آشنا خواهند بود.

اگرچه همه اینها بسیار وحشتناک به نظر می رسد، اما شیوه ای که Deadpool & Wolverine خود را نشان می دهد باعث می شود به جای چیزهای بدبینانه تر، احساس سرگرمی پوچ و شادی کند، و این تا حد زیادی به این دلیل است که مخاطبان خود را می شناسد، و خودآگاه است که دلخراش خود را صدا کند. این فیلم می‌تواند جاه‌طلبانه‌تر باشد، و مطمئناً فاقد هر گونه طرحی با اهمیت یا انسجام است، اما ددپول در حال رقصیدن با *NSYNC، ولورین در لباس زرد نمادین‌اش و یکی از قهرمان‌های slo-mo پس از دیگری است. این همان چیزی است که نسل من و خیلی های دیگر که مطمئنم می توانند در حال حاضر در تئاتر استفاده کنند.

حکم: پایانی مناسب برای یک دوران

Deadpool & Wolverine یک غذای آرامش بخش نوستالژیک است که غرق در خون و مملو از فحاشی است که برای خاطره FOX قرن بیستم بسیار بیشتر از MCU فعلی است. تماشای نحوه استقبال از فیلم کنجکاو خواهد بود که من گمان می‌کنم به طور کلی مثبت و قابل توجیه است.

اما بسیاری از آن‌هایی که قبلاً آمده بودند، با پژواک‌هایی از Guardians of the Galaxy، Doctor Strange در Multiverse of Madness و حتی The Marvels وام گرفته است. این فیلم تمام مشکلات برخی از بدترین فیلم‌های مارول را دارد، اما یک جدیت در مورد شخصیت‌ها وجود دارد که باعث می‌شود همه آن‌ها کمی زائد به نظر برسند.

مسیر جدیدی را برای MCU به روشی که انتظار می رفت تعیین نمی کند. در عوض، به استودیوها یادآوری می‌کند که با توجه به زمان و منابع مناسب، گروهی از افراد حرفه‌ای متعهد که به مخاطبان اهمیت می‌دهند، می‌توانند چیزی لذت‌بخش و حتی هنری بسازند که همچنان پول زیادی به همراه داشته باشد: مهم‌ترین پارادوکس همه آنها.

مرتبط

آن را استریم کنید یا از آن بگذرید: Twisters

Twisters یک فیلم فاجعه‌آمیز سرگرم‌کننده با صحنه‌های اکشن هیجان‌انگیز، بازی‌های عالی و داستانی به اندازه کافی جالب است.