مادر و همسر سونیل چهتری پس از اطلاع از اعلام بازنشستگی اش گریه کردند | اخبار فوتبال

چهتری گفت که حدود یک ماه و نیم پیش وقتی این فکر به ذهنش خطور کرد، ابتدا به پدرش، ک.ب. چهتری، مرد سابق ارتش، مادرش و همسرش اطلاع داد. در حالی که پدرش “آرامش یافته بود”، چهتری از دیدن گریه مادر و همسرش شگفت زده شد.

“…لحظه ای که ابتدا به خودم گفتم، زمانی بود که شروع کردم به یادآوری همه چیز. شروع کردم به فکر کردن به این بازی، آن بازی. به این مربی، آن مربی، آن زمین، آن عضو تیم. این بازی خوب، آن بازی بد. همه اجراهای من… همه فلش ها آمدند.”

چهتری در حال دعوا گفت: “بنابراین وقتی تصمیم گرفتم این بازی فینال باشد، ابتدا به مادرم، پدرم و همسرم گفتم. پدرم عادی بود. او خیالش راحت شد، خوشحال شد. اما مادر و همسرم به طرز عجیبی شروع به گریه کردند.” نگه داشتن اشک هایش سخت است

این بازیکن 39 ساله گفت که همسرش، دختر فوتبالیست سابق و مربی سرشناس هند، سوبراتا باتاچاریا، و مادر سوشیلا، بازیکن ملی پوش سابق نپال، نمی توانند دلایل انفجار ناگهانی احساسات خود را توضیح دهند.

به آنها گفتم، شما همیشه به من می گفتید که بازی های زیادی وجود دارد، فشار زیادی روی من است و حالا که من بازنشسته می شوم… دیگر برای کشور بازی نمی کنم… و حتی آنها نتوانستند به من بگویند که چرا اشک ریختند.”

چهتری در ماه مارس صد و پنجاهمین بازی خود را برای هند انجام داده بود و در بازی مقابل افغانستان در گواهاتی گلزنی کرد. هند اما آن بازی را 1-2 باخت.

سونیل چتری: «احساس خستگی نداشتم، این فقط غریزه بود».

چهتری که اولین بازی خود را در سال 2005 انجام داد، 94 گل برای این کشور به ثمر رساند. او صحنه را به عنوان بهترین گلزن تاریخ و بیشترین بازی ملی هند ترک خواهد کرد. او همچنین در لیست گلزنان در بین بازیکنان فعال پس از کریستیانو رونالدو و لیونل مسی سوم است.

“اینطور نیست که احساس خستگی می کردم. این یا آن را احساس می کردم. وقتی این غریزه به وجود آمد که این آخرین بازی من باشد، خیلی به آن فکر کردم و در نهایت به این تصمیم رسیدم.”

این مهاجم گفت که می خواهد از روزهای آخر حضورش در تیم هند لذت ببرد.

“آیا بعد از این غمگین خواهم شد؟ البته! آیا گاهی اوقات به این دلیل هر روز غمگین می شوم؟ بله! 20 روز تمرین و همه چیز از بین می رود. زمان برد زیرا بچه درون من هرگز نمی خواهد برای بازی کردن بایستد. اگر به کشورش فرصت داده شود، اتفاقات شگفت انگیزی برای من افتاده است، اما هیچ چیز به بازی کردن برای کشور نزدیک نمی شود و احتمالاً در آینده هم به جنگیدن ادامه خواهد داد، اما بازیکن بالغ این را می دانست. اما آسان نبود.

هر تمرینی که اکنون با تیم ملی انجام می‌دهم، فقط می‌خواهم از آن لذت ببرم. این بازی فشار می‌خواهد اما من آن را احساس نمی‌کنم. بازی مقابل کویت است، ما به سه امتیاز نیاز داریم تا به دور بعد صعود کنیم. این برای تیم بسیار مهم است. اما به شیوه ای بسیار عجیب و زیبا، فشاری را احساس نمی کنم.”