ما را به دیوانگی می کشاند

(Pocket-lint) – هشت سال طولانی از Bayonetta 2 می گذرد، با انتشار مجدد Switch از دو بازی اول که از آخرین بازی برای جادوگر گلوله ای که اکنون نمادین PlatinumGames بود، ما را تحت تاثیر قرار داد.

با این حال، پس از یک انتظار بی پایان، Bayonetta 3 بالاخره نزدیک شد، و ما کمپین کاملاً دیوانه کننده آن را برای بررسی آن بازی کردیم. در اینجا نحوه شکل گیری این عنوان غم انگیز است.

سنجاب_12853923

اون برگشته عزیزم

توطئه های دو بازی اول Bayonetta بسیار نزدیک به bedlam بود، با نیروهای بهشتی درگیری با جادوگران Umbra، شیاطین جهنمی آزاد شده و چین و چروک در سفر در زمان که گاهی اوقات اوضاع را کمی پیچیده تر می کرد.

به طور خلاصه، در حالی که نمی‌خواهیم هیچ یک از پیچش‌های سرگرم‌کننده‌اش را خراب کنیم، Bayonetta 3 آن مانتو را برمی‌دارد و با آن می‌دود، و طرح جدیدی پر از ویژگی‌های عجیب و غریب و شخصیت‌های بازگشتی را با رویکردی ساده و سرگرم‌کننده به همه چیز باز می‌کند.

چیزها به خودی خود همیشه منطقی نیستند، اما کاملاً بی وقفه جریان دارند و پس از یک معرفی کوتاه سینمایی، دوباره در شیار کاوش در سطوح، مبارزه دوره‌ای با گروه‌های دشمنان و جمع‌آوری امتیاز بر اساس میزان خوبی خواهید بود. قبل از حرکت در آن مبارزه انجام دهید.

در این طرح، بایونتا و دوستانش در حال پریدن از یک متاورس تازه تاسیس شده و ملاقات با نسخه های دیگری از خود هستند، که تنوع بصری و لحظات واقعاً سرگرم کننده ای را با شخصیت های بازسازی شده فراهم می کند.

بازی های پلاتینیوم

مثل همیشه، لذت این است که چگونه PlatinumGames خود را تک‌آپ می‌کند، با طرح‌های دشمن عظیم‌تر و پیچیده‌تر که از چوب‌ها بیرون می‌آیند تا با شما مخالفت کنند، اغلب با ضعفی آشکار به شکل یک قدرت جدید یا احضار شیطان که شما را به شما نشان می‌دهد. تازه قفل کردم

این یک الگوی عالی است، همه چیز واقعاً از نظر استراتوسفر احمقانه می شود، زیرا بازی در نیمه دوم خود قرار می گیرد. حتی سطوح اولیه در Bayonetta 3 با لحظات پایانی بیشتر بازی‌های اکشن دیگر سازگار است، با این که چقدر عصبانی می‌شوند.

تقویتش کن

این اصل “بیشتر، بهتر است” در مبارزات Bayonetta 3 نیز صدق می کند – با وجود دلبستگی با پلتفرم کردن بین مبارزات، بسیار قلب بازی است.

شما با یک زرادخانه آشنا شروع می‌کنید و به اسلحه‌های امضای بایونتا – دو تا در دستانش، دو تا به کفش‌های پاشنه بلند (بسیار) وصل شده‌اش – شروع می‌کنید که منجر به ترکیب‌های ظالمانه‌ی پیچ‌خوردگی می‌شود که شما را در حال تعویض بین مشت، لگد، شلیک گلوله و موارد دیگر می‌بیند.

بازی های پلاتینیوم

در سرتاسر، شما به احضارهای اهریمنی دسترسی دارید، از گومورای عظیم اژدها مانند تا مادام باترفلای شیک (اما بزرگ) که هر کدام حملات شما را با شکوفایی و حرکت نهایی افزایش می دهند.

شما همچنین می توانید انتخاب کنید که این حیوانات را برای مدت طولانی تر احضار کنید و خود Bayonetta را در برابر حمله آسیب پذیر کنید. عمل شعبده بازی بین حمله و دفاع که این ارائه می دهد، یک چرخش جدید خوش آمدید در یک سیستم جنگی از قبل تکمیل شده است.

هنگامی که شروع به باز کردن قفل سلاح های جدید می کنید، همه چیز واقعاً درگیر می شود، با لیست های حرکتی که برای یک بازیکن معمولی به طرز وحشتناکی بزرگ است.

بازی های پلاتینیوم

برای علاقه مندان، این بدان معناست که نبرد برای کسب امتیازات برتر در مبارزات انفرادی (به نام Verses) سخت خواهد بود، اما Bayonetta 3 یک بار دیگر ترفند هوشمندانه سرگرم کننده بودن برای بازی را مدیریت می کند، حتی اگر فقط به چند ترکیب رضایت بخش تکیه کنید. از زمان

این ویژگی را با بزرگان تاریخی مانند Devil May Cry به اشتراک می‌گذارد، و همچنین با اضافه کردن دوباره یک شخصیت قابل بازی جدید، برگی از کتاب آن مجموعه را می‌گیرد. ویولا، یک پانک شمشیردار مو کوتاه، از جین از Bayonetta 2 جدایی بزرگتر است.

بازی های پلاتینیوم

بازی در نقش او به معنای زمان‌بندی بلوک‌ها و بازی‌ها است، چیزی که به طرز عجیبی در مقایسه با جاخالی‌های زیبا و رضایت‌بخشی است که برای کنترل خود Bayonetta بسیار کلیدی هستند. در حالی که این یک تغییر سرعت است، ما صادقانه می‌خواهیم هر زمان که به سطح ویولا رسیدیم، بایونتا برگردد – که با توجه به مدت زمانی که نبرد خود بایونتا در حال انجام است، شکست بزرگی نیست.

همچنین خوب است زیرا شما کنترل Bayonetta را تا حد زیادی در طول داستان و سطوح، به دست می آورید و قدرت ها و سلاح ها را در فواصل زمانی به دست می آورید و دریابید که چگونه امتیازات ارتقای فراوان خود را صرف حرکات جدید و گزینه های ترکیبی کنید که در واقع باید به خاطر بسپارید. استفاده کنید.

کلمه التقاطی است

اگر مبارزات و داستان اوج Bayonetta هستند، پس جنبه های بصری و صوتی چیزها با ظاهر و احساسی که برای کسانی که دو بازی قبلی را بازی کرده اند بسیار آشنا هستند، مطابقت دارند.

مزیت بزرگ به شکل وضوح بیشتر نسبت به عناوین قبلی (حتی نسخه های سوییچ Bayonetta و Bayonetta 2 به چشم ما) و حس مقیاس نیز بهبود یافته است.

بازی های پلاتینیوم

به هر حال، آن بازی‌ها هر دو جنگ‌های بزرگی داشتند، بنابراین به‌نظر نمی‌رسد که پلاتینیوم اکنون قادر به کشف محدودیت‌های آنچه می‌تواند روی صفحه نمایش باشد، باشد، اما به نظر می‌رسد که همه چیز افزایش یافته است.

همه شخصیت‌های بازگشته نیز به درجات مختلف بازطراحی‌هایی داشته‌اند، به طوری که خود Bayonetta تغییرات ویژه‌ای دارد. تناسبات او هنوز کاملاً ساختگی است، اما او یک مدل موی بافته جدید و ظاهری آرام تر دارد.

صداپیشگی او همچنین توسط جنیفر هیل، آلوم Mass Effect انجام می‌شود، که با کنایه‌ای که اساساً هر خط را تعریف می‌کند، سرگرم می‌شود، و اردوی جویدن مناظر از همه آن بسیار حفظ شده است. بحث بر سر اینکه دقیقا چرا هیل بر سر هلنا تیلور هنرپیشه سابق بایونتا استخدام شده است، مشکلی است که در اینجا از آن دوری خواهیم کرد.

بازی های پلاتینیوم

همه اینها با یک موسیقی متن سرگرم کننده و بد بو (هرگز بهتر از زمانی که گروه های کر یک نوع دشمن جدید را اعلام می کنند) تکمیل می شود که می تواند اکتان بالایی داشته باشد، اما در زمانی که اوضاع آرام تر است و شما ارتقاهایی برای باز کردن قفل دارید، می تواند اکتان بالایی داشته باشد و همچنین آهنگ جاز آرام را کاهش دهد.

squirrel_widget_12853923

نوشته مکس فریمن میلز. ویرایش توسط Verity Burns.