من سعی کردم دریفت چوب را روی کنترلر PS5 خود برطرف کنم و خیلی ضعیف پیش رفت

من کمی بیش از دو سال پیش از XBox به PlayStation تغییر مکان دادم. این کنترلر کوچک DualSense در همان جعبه PS5 من قرار گرفت. از اولین باری که دستم را روی آن گذاشتم، آن را دوست داشتم، به خصوص بعد از استفاده از کنترلرهای XBox از زمان کنترل اصلی. از آن زمان تا به حال حرکت آرامی داشته است … تا هفته گذشته.

من همان کاری را انجام می‌دادم که تقریباً همه گیمرها در هفته گذشته انجام می‌دادند – بازی Ghost of Yotei – زمانی که برای خوردن یک میان وعده بلند شدم. با این حال، فراموش کرده بودم قبل از ایستادن بازی را متوقف کنم، و متوجه شدم که شخصیت اصلی ما، آتسو، به آرامی به سمت چپ می‌چرخد، بدون اینکه کسی در 10 فوتی کنترلر باشد. من فوراً فلش بک هایی از روزهای قدیمی ایکس باکس خود دریافت کردم، سپس به یاد آوردم که در رفع این مشکل بسیار خوب شده بودم. من می توانستم هر دسته ایکس باکس را با چشمان بسته جدا کنم. چرا آن را روی DualSense امتحان نمی کنید؟ خوب، خواننده عزیز، با فرض اینکه نگاهی به عنوان این داستان انداخته باشید، می‌دانید که واقعاً به این خوبی ختم نشده است، اما به این معنی نیست که من از تلاش کردن لذت نبردم.

من بلافاصله عملیات را شروع کردم (محتوای گرافیکی پیش رو)

مانند یک جراح گیمر در Grey’s Anatomy که امتحانات را از دست داد

با کمک کمی از آموزش YouTube و جعبه ابزار گسترده ای که در گاراژ نگه می دارم، کنترلر را فقط در چند دقیقه از هم جدا کردم. در این مرحله از جراحی، من هیچ نگرانی نداشتم. این قرار بود ساده باشد. فقط مقداری پلاستیک را بردارید، چند پیچ ​​را بردارید، باتری را بیرون بیاورید، چند زبانه روی برد را از برق بکشید، چوب ها را تمیز کنید و از هوای فشرده استفاده کنید، و زندگی عالی خواهد بود. و من تمام آن چیزها را انجام دادم. من حتی توانستم دوباره کنترلر را کاملاً به هم برگردانم – huzzah!

در هیجان محضم، پلی استیشن را روشن کردم. دکمه هنوز کار می کرد، که البته به من اعتماد به نفس MacGyver و سپس برخی را داد. من دوباره Ghost of Yotei را شلیک کردم، و نمی‌دانی، آتسو همچنان درگیر بود. برنامه من حداقل در اولین تلاش خنثی شده بود. با این حال، پس از تکرار روند و تجربه همان موضوع، می دانستم که باید اقدامات شدیدتری انجام شود. من با این دشمن اتصالات پلاستیکی و بی سیم به بهترین شکل ممکن مواجه نمی شوم.

از رئیس خانواده راهنمایی خواستم

پاسخ او کمتر از آن مفید بود

حالا من مرد احمقی نیستم. هر وقت سوال مهمی دارم که باید به آن پاسخ داده شود، فقط یک جا می روم – به سراغ گربه ام. در مورد آن فکر کنید. او یکی از بهترین سبک های زندگی روی کره زمین را انجام داده است. او نیازی به نگرانی در مورد الگوریتم ها یا تجزیه و تحلیل ندارد. او هیچ صورت حسابی برای پرداخت ندارد. او همیشه غذای رایگان (برای او) می گیرد. این خانم کوچولو ظاهراً زندگی را رقم زده است. با این حال، کمک او در این مورد کمتر از حد مطلوب بود.

تمام کاری که کت بناتر (بله، این نام قانونی او بود) انجام داد این بود که بلافاصله شروع به تلاش برای بو کشیدن این مشکل کرد. همانطور که در آن، او به معنای واقعی کلمه شروع به بو کردن کنترلر کرد. سپس، پنجه خود را روی صفحه لمسی گذاشت. من تصور می کردم که او از قدرت های ماورایی خود برای درک موضوع استفاده می کند، که فقط منطقی بود. او با چشمان دانای خود به من نگاه کرد، یک پلک طولانی زد و سپس از کنترلر فاصله گرفت. تقریباً انگار او گفت: “تو اینجا تنها هستی، رفیق.” سپس به برنامه بعدی رسید.

زمان روی آوردن به سوی خداوند متعال فرا رسیده بود

با کم شدن گزینه ها در این سیاره، سعی کردم به بالا نگاه کنم

اگر کت بناتر نمی توانست مشکل من را بفهمد، فکر می کردم که مطمئناً موجودات این زمین که او با آنها ارتباط برقرار نمی کنند، می توانند. همان موقع بود که به بیرون رفتم، کنترلر را به سمت آسمان بلند کردم و از هر کسی در جهان که از کنترل‌کننده‌های DualSense آگاهی داشت خواستم که لطفاً دست خود را روی کنترل‌کننده ضعیف من بگذارند.

ما با این کنترلر و من سخت و نازک را پشت سر گذاشته ایم. از Malevelon Creek گرفته تا Ghost of Tsushima و اکنون بیشتر Yotei، همه راه‌ها تا راه‌اندازی مجدد سری فوتبال NCAA، من و این کنترل‌کننده کوچک در هر باس مبارزه غلبه کرده‌ایم، قهرمانی‌های بی‌شماری را به دست آورده‌ایم و دموکراسی مدیریت شده را به بیش از سهم منصفانه‌مان در کهکشان رسانده‌ایم. در همین لحظه بود که کمی خفه شدم، اما در همان لحظه چیزی در هوا تغییر کرد. به هر دلیلی احساس امید داشتم. من در اعماق روحم می دانستم که حالا، عصای من بالاخره از بین خواهد رفت. سپس یک بار دیگر Ghost of Yotei را روشن کردم، و آتسو همچنان در حال تقلب بود… من هیچ گزینه دیگری نداشتم. من شکست خوردم. یا من بودم؟

وقت چکش بود

نه، از نوع MC نیست

مجری سابق تاپ گیر، جرمی کلارکسون، در دوران رشد به من چیزهای زیادی یاد داد، حتی اگر به صورت نایب از طریق تلویزیون باشد. در بالای فهرست چیزهایی که او به من آموخت این واقعیت است که بسیاری از چیزهای زندگی را می‌توان با یک چکش اصلاح کرد. شاید به این معنا که آنها می توانند دوباره به درستی کار کنند، رفع نشده باشد، اما حداقل به این معنا که باعث می شود کاربر چکش مذکور احساس بهتری نسبت به جایی که در فرآیند تعمیر دارد، داشته باشد، برطرف شده است. نتایج … خوب … آنها دنبال کردند.

عمل بالاخره انجام شد

همه چیز در بخش بازی ساکت بود و سفارش آمازون انجام شد

مثل اینکه آتسو در یک اتاق خشمگین بودم، ناراحتی‌ام را از چیزی که حالا بعدازظهر من را کاملاً خراب کرده بود، کنار زدم. تمام وقت تلف شده ای که می توانست صرف یافتن Altars of Reflection یا نبرد با رونین شود، بلافاصله در خط مقدم ذهن من قرار گرفت زیرا چکش را مستقیماً به صفحه لمسی کوبیدم. نبرد تمام شد. عمل انجام شد. همسرم طوری به من نگاه می کرد که انگار بالاخره آن را گم کرده بودم. سپس، سفارش آمازون دادم و تصمیم گرفتم که تلاش آتسو برای انتقام باید روزی دیگر از سر گرفته شود.

قطعاً کنترلرهای DualSense می تواند گرفتن چوب رانش برو و از من بپرس که از کجا می دانم.