من عاشق ساعت هوشمندم هستم، این تنها فناوری است که به اندازه کافی شجاع است که مرا چاق و تنبل خطاب کند
فناوری بسیار عالی است، همه چیز در نظر گرفته شده است. مطمئناً، همه اینها هر لحظه ممکن است اشتباه پیش برود، اما در این بین، به یک فلات کوچک راحتی رسیده ایم که زندگی را حداقل کمی جالب تر و سرگرم کننده تر می کند.
تلفن‌های هوشمند، خانه‌های هوشمند، عینک‌های هوشمند، تلویزیون‌های هوشمند – تقریباً هر فناوری در شخص یا محیط من اکنون از من خوش فکرتر است، و آیا همه چیز را در مورد زندگی کمی آسان‌تر نمی‌کند؟
این که مجبور نباشم در میان 80 برنامه مختلف ورق بزنم تا در نهایت چیزی به اندازه هر چیز دیگری که از طریق رضایت فوری و کتابخانه های درخواستی تلویزیون در دسترس من قرار می گیرد، ناخوشایند را بیابم، سنگینی ذهن من است.
ناگفته نماند که دیگر هرگز نیازی به یادگیری چیزی ندارم، زیرا دستیار هوشمندم را مجبور می کنم به همه سؤالات بیهوده من پاسخ دهد بدون اینکه نیازی به تحقیق شخصی به جز به خاطر سپردن کلمه اصلی آن باشد. من حتی مجبور نیستم دمای بدنم را به لطف Google Home تنظیم کنم.
به من اجازه می دهد تا روی چیزهای ظریف زندگی تمرکز کنم، مانند نشستن روی کاناپه با لباس زیرم و خوردن یک منبع بی پایان ترس وجودی ترسناک در حالی که ساعت ها در اینترنت از طریق تلفنم در حال چرخش هستم. زندگی مدرن سعادت است. آیا همه ما کمپینگ های شاد نیستیم؟
وزوز وزوز، صدای زنگ. اوه، یک مداخله آزاردهنده در آرامش غیرعادی من وجود دارد که برخی آن را یک زندگی می نامند: ساعت هوشمند من – شخصیت آزاردهنده والدین در اتاق که ظاهراً از آن خوشش نمی آید وقتی که من کمی “تفریح” می کنم.
والدین هلیکوپتری پوشیدنی
“به نظر می رسد شما شش ساعت است که حرکت نکرده اید.”
بله، من به خوبی آگاه هستم و در حال حاضر تمام تلاشم را می کنم تا بهترین های شخصی خودم را شکست دهم.
“چرا بلند نمی شوی و کمی حرکت می کنی؟”
من دوست دارم اما این واقعاً با رژیم سختگیرانه میتریداتیسم عروقی که من در حال استفاده از آن هستم برای کمک به جلوگیری از شروع رگهای واریسی در سالهای آخرم تداخل خواهد داشت.
“آیا به اندازه کافی آب می نوشید؟”
ثابت، گوگل. من چه هستم، پنج؟ از زمانی که متوجه شدم طعم و/یا الکل چیزی است، یک لیوان آب ننوشیده ام.
ساعت هوشمند من کمتر یک ساعت دیجیتالی است و بیشتر یادآور دائمی صبح های شنبه در نوجوانی است، نگران این است که مادرم سرش را به اتاق نگاه می کند و از من می خواهد که با خودم در صلح نباشم و به پدرم کمک کنم. و کار سخت تعمیر و نگهداری خانه. تحت فشار قرار دادن من برای انجام نوعی کار برده به عنوان پاداشی که آنها مجبور بودند پوشک من را در کودکی عوض کنند.
مثل این است که یک برادر باشگاه ورزشی دیوید گوگینز همیشه به بازوی من بسته شده باشد و بی وقفه مرا به سمت رسیدن به هدفی فراتر از اتمام فصل 5 سوق دهد. X-Files در یک نشستن – همه اینها در حالی است که من میان وعده های مثلثی مبتنی بر ذرت آغشته به سبزیجات مخلوط شده بدون فواید اولیه سلامتی خود را بعد از خیس شدن در سس گوجه فرنگی شیرین می خورم.
ساعت هوشمند من اهمیتی نمی دهد که خوشحال باشم، سرگرم باشم یا فعالانه با آن درگیر باشم. مطمئن نیستم که به چیزی فراتر از چند قدمی که در روز برداشته‌ام اهمیتی نمی‌دهد یا اینکه کمپین پوسیدگی و راحتی فعلی من کمی بیش از حد بی‌حرکت است و نمی‌پسندد. با این حال، صادقانه، شما باید به آن احترام بگذارید.
نتفلیکس و ساکت بنشین
این کاری نیست که هیچ برنامه یا دستگاه دیگری انجام دهد. در حالی که صدمین کوتاه یوتیوب خود را مرور می کنید، هیچ پیام هشداری وجود ندارد، که به شما اطلاع می دهد که در زمان فرورفته اید و احتمالاً این فرصت ایده آلی برای استراحت بسیار ضروری از اینترنت است.
و تنها یادآوری که قرار است در مورد کنار گذاشتن کنترلر در زمانی که ساعت‌ها به بازی اختصاص می‌دهید، زمانی است که مخالفان شما به ناچار دلیلی برای توهین به شما پیدا می‌کنند و به شما پیشنهاد می‌کنند که به بیرون بروید و «چمنی را لمس کنید».
مطمئنا، نتفلیکس ممکن است گاه به گاه “آیا هنوز تماشا می کنید؟” را ارائه دهد. هنگامی که هر قسمت سوم را به صورت خودکار پخش می کنید، از شما خواسته شود تا بررسی کنید که آیا زنده هستید یا خیر. اما این به دور از نوع دوستی است.
این کمتر به این است که از شما بخواهیم از تلویزیون دور شوید و بیشتر در مورد این است که اطمینان حاصل کنید که شرکت بی جهت پول خود را برای پهنای باند هدر نمی دهد، پس از اینکه با تلویزیون روشن به خواب رفتید یا بعد از یک دسته مخصوص تند سالسا به حمام رفتید. درست از طریق شما
هنرهای تاریک اجتناب از جدایی
هرگز نتفلیکس نخواهد گفت: “شما امروز تلویزیون زیادی تماشا کرده اید، چرا از یک قدم زدن خوب در پارک برای مدتی لذت نبرید؟” این شما را مجبور می کند که از برنامه جدا شوید و به انجام کار دیگری بروید که به طور بالقوه مفیدتر یا سازنده تر است. و برای محصولات و خدمات، جداسازی عملاً مرگ است، شرکت‌هایی که حتی مایل به دخالت در آن هستند هنرهای تاریک روانشناسی هر کاری که می توانند انجام دهند تا شما را مجبور کنند که درگیر بمانید.
جدایی شما را از حلقه‌های بازخورد کوتاه‌مدت و مبتنی بر دوپامین رها می‌کند که شرکت‌ها هوشمندانه برای به دام انداختن توجه شما برای دوره‌های طولانی‌تر و طولانی‌تر می‌سازند. و ما می دانیم که آنها این کار را انجام می دهند زیرا ما افرادی مانند معاون سابق رشد کاربر فیس بوک Chamath Palihapitiya داریم. به ما گفت که انجام دادند – اعتراف آشکار به “گناه فوق العاده” خود در مورد اینکه چگونه این روش های ظریف دستکاری “بافت اجتماعی نحوه عملکرد جامعه را از هم می پاشند.”
در حالی که Palihapitiya ممکن است پشیمانی نشان دهد، شرکت هایی که این نمایش را اجرا می کنند اینطور نیستند. آنها بر روی این تعامل مستمر سرمایه گذاری می کنند و مایلند از دامنه توجه و اضطراب شما برای حفظ آن سوء استفاده کنند. بدون در نظر گرفتن، همانطور که مطالعات معمولا نشان داده اند، پیامدهای منفی بر سلامت جسمی و روانی شما.
فناوری که شما را در یک مرحله نگه می دارد
ساعت‌های هوشمند احتمالاً تنها فناوری هوشمندی هستند که نمی‌ترسند شما را از یک کمای محتوایی رها کنند و به مسیر درست برگردانند – حتی اگر این به این معنی باشد که شما را چاق و تنبل خطاب کند.
این یکی از معدود فناوری‌هایی است که از ما انتظار می‌رود همیشه همراه خود داشته باشیم، در حالی که ما را ملزم نمی‌کند که دائماً مجذوب آن شویم که گویی در نگاه یک خون‌آشام اسیر شده‌ایم. تعامل فعال آن فقط شامل تبدیل شما به یک فرد سالم تر است نه مجموعه ای از چشمان در دسترس برای تبلیغات.
با وجود سردی کمتر از یک انفجار هسته ای در صورت، ساعت هوشمند فروتن شاید یکی از معدود تکه های فناوری هوشمند مصرف کننده باشد که می توانید برای همه (یا حداقل، بیشتر) دلایل درست روی آن حساب کنید. .
ممکن است گاهی اوقات ناخوشایند باشد، اما عشق سخت ساعت هوشمند شما کاملاً آشناست. درست همانطور که والدین شما در آن سال های نوجوانی بودند، فقط مراقب شماست.