برخی مردم خواستار تغییراتی در قانون لژیون هستند تا بازیکنان ایرانی که به تیم های خارج از کشور می روند برای بازگشت به لیگ برتر و باشگاه های داخلی راحت تر شوند. در حال حاضر با تغییر قوانین نقل و انتقالات فوتبال، بازیکنان ایرانی که لژیونر شده اند در صورت تمایل به بازگشت به باشگاه های ایرانی، به جای ایرانی ها به عنوان بازیکن سهمیه خارجی محسوب می شوند.
بارزترین نمونه این مشکل محمد ندری است که قصد دارد از باشگاه ترکیه ای به تراکتورسازی بپیوندد اما از آنجایی که سهمیه 1+6 کمک های خارجی تراکتورسازی تکمیل شده است، این باشگاه ها برای امضای قرارداد با ندری دچار مشکل شده اند. در حالی که در نگاه اول این قانون نسبت به باشگاه ها و بازیکنان ایرانی ناعادلانه تلقی می شود، بسیاری از کارشناسان مدیریت فوتبال و ورزش معتقدند تغییر این قانون بیشتر به نفع باشگاه های خارجی است تا باشگاه های چینی.
زیرا این قانون به گونه ای وضع شده بود که بازیکنان ایرانی که با قیمت نسبتاً پایینی به باشگاه های خارجی منتقل می شدند، هنگام بازگشت برای کسب رضایت نامه مجبور به پرداخت چندین برابر حقوق و رضایت نامه به صورت ارزی شدند.مثلا دروازه بان تیم سپاهان پیام مجبور شد برای انتقال دائمی از یک باشگاه خارجی به سپاهان میلیاردی پول بپردازد! این قانون عملا باعث شده باشگاه های کشورمان برای کسب درآمد و ارز، بازیکنان ایرانی را بیش از گذشته به باشگاه های خارجی بفروشند و به باشگاه های خارجی منتقل کنند، اما مهاجرت معکوس لژیونرها باعث خروج ارز بیشتر از کشور به نفع باشگاه کشورهای خارجی شده است.
در نتیجه، مدیرانی مانند هوشان نصیرزاده و علی کتیل که در حال حاضر مدیران اجرایی باشگاه تراکتورسازی تبریز و استرگرال هستند، در زمانی که عضو کارگروه نظارت بر قرارداد بازیکنان بودند، به این قرارداد رای دادند.
از سوی دیگر کارشناسان فنی مانند مجید جلالی که سال ها در لیگ برتر مربیگری کرده است، بازگشت پیشکسوتان به باشگاه های ما را تهدیدی برای فوتبال ملی دانستند.
جلالی در خصوص اظهارات خود گفت: ما به عنوان یک تیم قدرتمند آسیایی، عموما نمی توانیم بازیکنانی را پرورش دهیم که استانداردها را داشته باشند، این به دلیل دیدگاه باشگاه، سبک کار فوتبال و واقعیت های ماست. باشگاه ما در زمینه رشد جوانان بسیار مهم است. آنها تیم های پایه خودشان را نمی دهند این مشکلات باعث شده در حال حاضر نتوانیم بازیکن تربیت کنیم و بازیکنان ورودی و انتقالی هنوز به استانداردهای ما نرسیده اند و در این کشورها وجود دارند.
بازیکنان انتقال یافته به تیم های خارجی همگی توانمند هستند اما چون استاندارد مشخصی وجود ندارد باید به ایران برگردند. شاید با پیروی از این روند تا 5 سال آینده به همین تعداد جانباز نداشته باشیم.