نگاهی به اندیشه امام خمینی(ره) در مواجهه با «مردم»

برنامه «امت روح الله» در شبکه افق دو مهمان ویژه داشت که به بررسی نقش مردم از منظر امام راحل پرداختند.

محمدصادق شهبازی نویسنده و پژوهشگر درباره ذهنیت امام (ره) نسبت به مردم گفت: امام راحل نگاهی به مبانی دینی ما داشتند که مردم در آن جایگاه مهمی دارند و اولویت دوم نیستند و بدون حضور مردم، جبهه حق هیچ امکانی برای قدم برداشتن و پیشروی ندارد، همچنین نگاهی به تاریخ اسلام و تاریخ معاصر داشتند که در آن نهضت و رویداد مهمی بدون حضور مردم شکل نگرفت.

وی ادامه داد: امام نگاه مثبتی به فطرت افراد جامعه ما داشتند. گفتند مردم جامعه ما متدین و متدین هستند. امام تصویری از اسلام به مردم ارائه کرد که برای مردم ما جذاب بود.

شهبازی افزود: امام تصویری از اسلام ارائه کردند که برای مردم جذاب بود و تلاش کردند کشوری را که 2500 سال پایمال شده بود و در دنیای آقازاده ها و رعیت ها وجود داشت، تغییر دهند. این تصویر برای مردم جذاب بود.

سید جمال یزدانی نویسنده و پژوهشگر درباره چگونگی روی صحنه بردن مردم توسط امام راحل گفت: اولین سندی که از حرکت امام در نهضت اسلامی داریم پیامی است که به «قیام الله» از سال 1323 معروف است.او با زبان و دغدغه های خود همه اقشار جامعه را به این مبارزه و انقلاب دعوت کرد.

یزدانی در ادامه گفت: امام افق جدیدی را به روی ملت ما گشود، ما برای اولین بار در تاریخ چند هزار ساله کشور با انقلاب و امام هویت پیدا کردیم. این هویت توسط امام شکل گرفت که تصویری در مقابل تصویر زندگی مشترک ما به مردم ارائه کرد، تصویری که در آن مردم به این نتیجه رسیدند که ابتدا جامعه و جهان را می توان تغییر داد.

یزدانی درباره تفاوت حد فکری امام با سنگ تراشی گفت: تفاوت اصلی در نوع نگاه به مردم است. امام معتقد بود که اگر اصول و افقی را به مردم نشان دهید، گرایش و مبنای حرکتشان به آن سمت خواهد بود. تفاوت دیگر این است که امام در حرکت اجتماعی خود رویکرد انفعالی نداشت و کاملاً فعال بود. و از نظر نگاه عرفان هرگز از وضعیت فعلی خود راضی نیست و همیشه به دنبال تغییر است، بنابراین همیشه تاوان آن تغییر را می پردازد. تفاوت عمده دیگر به دلیل رویکرد پیشگیرانه است که بسیار ساختارمند و نهادینه شده است.

شهبازی در مورد اینکه جمهوری اسلامی چگونه می تواند طیف وسیع تری از ملت به ویژه نسل جدید را که مسئله آنها هویت است، شامل شود، گفت: نکته اصلی این است که مردم احساس اهمیت کنند، حرفشان شنیده شود، نه اینکه عده ای از بالا به جای آنها تصمیم بگیرند.در دهه 60 سه چیز مردم را به صحنه آورد: آرزوی بزرگ، نبود تبعیض در کشور و افرادی که در راس امور بودند، دلسوز مردم بودند.