هدف Biofire کاهش تصادفات غم انگیز با تفنگی است که فقط صاحب آن می تواند استفاده کند – TechCrunch

آخرین چیزی که در این دنیا به آن نیاز داریم اسلحه های بیشتر است. اما چه بخواهیم چه نخواهیم آنها را دریافت می کنیم، پس آیا خوب نیست که آن اسلحه ها مکانیسم های ایمنی مانند تلفن های ما داشته باشند که استفاده از آنها را برای کسی غیر از صاحبان آنها غیرممکن می کند؟ این چیزی است که Biofire در حال ساخت است و 17 میلیون دلار برای نهایی کردن و تجاری سازی سلاح گرم بیومتریک خود جمع آوری کرده است.

بنیانگذار کای کلوپفر گفت که بررسی این ایده را پس از تیراندازی دسته جمعی شفق قطبی در سال 2012 آغاز کرده است.

شروع کردم به فکر کردن، چه کاری می‌توانم انجام دهم تا روی این تأثیر بگذارم؟ چگونه می توانم مهارت های ساخت محصول را برای آنچه که به نظر می رسد یک چالش بهداشت عمومی است به کار ببرم؟ مشکل کودکان و نوجوانان در یافتن اسلحه، تصادفات و خودکشی – جایی بود که من واقعاً دیدم که فناوری و یک راه حل فیزیکی و مبتنی بر محصول تأثیر گذاشته است.

بیایید ابتدا یک چیزی را روشن کنیم. تفنگی که فقط تیرانداز می تواند از آن استفاده کند به سختی می توانست از اکثر تیراندازی های دسته جمعی جلوگیری کند. مالکیت اسلحه نیز ارتباط نزدیکی با خودکشی دارد. افزایش خطر تقریباً از هر نظر. اسلحه به خودی خود اساسا در قلب خشونت اسلحه قرار دارد، اما باید اذعان داشت که با وجود تیراندازی های بی شمار و بحث های مداوم در مورد این موضوع، در سال های اخیر پیشرفت های کمی در ایمنی و محدودیت ها صورت گرفته است.

البته قبلاً قفل هایی وجود دارد: قفل های ماشه ای، گاوصندوق اسلحه و چیزهایی از این قبیل. اما همانطور که کلوپفر اشاره کرد، “همه اینها برای ایمن کردن مجدد اسلحه نیاز به اقدام انسانی دارند – و گاهی اوقات این امکان پذیر نیست.” اینها می‌توانند موقعیت‌هایی باشند که در آن اسلحه از شخصی گرفته می‌شود، یا به احتمال زیاد به سادگی فراموش کردن یا غفلت از قفل کردن آن اتفاق می‌افتد.

بنابراین ما به چیزی فکر کردیم که بسیار ساده است. شما آن را بردارید، قفل آن باز می‌شود، تا زمانی که آن را نگه دارید باز می‌ماند، و وقتی آن را پایین می‌گذارید در کسری از ثانیه دوباره قفل می‌شود.»

این تیم از صنایع مختلفی مانند هوافضا و ارتش که در آنها قابلیت اطمینان کلیدی است، مونتاژ شد. سپس آنها با “رویکرد زمینی واقعی” دست به ساخت یک سلاح گرم زدند. ما واقعاً به تابلوی نقاشی برگشته‌ایم.» به قول او.

این به این دلیل است که، اگرچه البته تخصص عمیقی در ساخت سلاح‌های گرم قابل اعتماد وجود دارد، اما هیچ‌کدام تا به این اندازه قابلیت‌های بیومتریک و هوشمند را ادغام نکرده‌اند. کیت های تبدیل و البته قفل های ماشه بیومتریک وجود دارد، اما در نهایت این یک اسلحه معمولی با یک قفل فانتزی بر روی آن است. نکته اینجاست که مکانیزم قفل را در ابتدایی ترین سطح ایجاد کنیم.

کلوپفر مراقب بود که اضافه کند که این یک «تفنگ هوشمند» به معنای بسیاری از اشیاء «هوشمند» دیگر مانند یخچال‌ها و تلویزیون‌ها نیست، که دارای انواع افزوده‌های دیجیتال غیر ضروری و فرصت‌هایی برای از کار افتادن یا هک شدن هستند. بنابراین در حالی که اسلحه دارای تجهیزات الکترونیکی مدرنی است که در آن تعبیه شده است، اما همه آنها در خدمت مکانیسم قفل هستند و کاربر در حالت ایده آل حتی هرگز مجبور نخواهد بود به آن فکر کند.

او گفت: «بدیهی است که این یک دستگاه الکترونیکی است، بنابراین یک باتری داخلی دارد. اما ما سیستم را به گونه‌ای طراحی کرده‌ایم که اکثر مشتریان، احتمالاً 99 درصد، هرگز به فکر باتری نباشند – شارژ کردن، تخلیه آن. و حفظ حریم خصوصی کاربر اولویت اصلی است – تفنگ هیچ گونه ارتباط RF ندارد. این یک سیستم کامل و سخت شده با یک پورت رابط سخت شده است.

بدون شک این آخرین جنبه به همان اندازه امتیازی است برای صاحبان اسلحه، که از ایده غیرفعال کردن اسلحه به صورت بی سیم خودداری می کنند، همانطور که برای یک تیم امنیتی است که درک می کند که چنین پروتکل هایی فقط سطح حمله یک سیستم واقعاً ایمنی را افزایش می دهند. -دستگاه بحرانی

تصاویر اسلحه گرم یک حسگر اثرانگشت را در سمت چپ دستگیره نشان می‌دهد، جایی که کاربر انگشت شست خود را در آن قرار می‌دهد (به نظر می‌رسد که چپ‌ها در حال حاضر شانسی ندارند). هنگامی که من جزئیات بیشتری در مورد روش های امنیتی و احراز هویت پرسیدم، کلوپفر گفت که شرکت هنوز در حال نهایی کردن آنها است و از اظهار نظر فراتر از کلیات خودداری کرد.

کار مهندسی برای انجام این کار بی اهمیت نیست، اما ما از اینکه در کجا هستیم خوشحالیم. ما نمی توانیم اعداد را به اشتراک بگذاریم زیرا در وسط آزمایش هستیم. شما نمی توانید آن را میانبر کنید.» او گفت که این شرکت در حال ورود به یک برنامه بتا خصوصی با مالکان، نیروهای نظامی و مجری قانون و کارشناسان امنیت سایبری قبل از راه اندازی دستگاه است. “هدف Biofire این است که این یک کار را به طور کامل انجام دهد – ما به دنبال ساخت یک شرکت دفاعی نیستیم. این مشکل این است، و ما نمی خواهیم محصولی را تا زمانی که به تمام آن نقاط عطف نرسیده ایم عرضه کنیم. این به ما این امکان را می دهد که با مشتریان خود در یک گفتگوی کمی و نه کیفی شرکت کنیم.

اعتبار تصویر: بیوفایر

صادقانه بگویم، خودداری در بحث درباره سیستم های حیاتی در این مرحله کمی نگران کننده است. تصور اینکه بتوان اقدامات بیشتری را در این مرحله اضافه کرد، دشوار است، زیرا سلاح گرم به وضوح در مرحله آنقدر پیشرفته است که بتوان آن را در اختیار شرکای آزمایشی قرار داد. اما بارها به من گفته شد که شرکت جزئیات بیشتری در مورد مکانیسم ها یا نحوه عملکرد آنها به اشتراک نمی گذارد.

مطمئناً این چیزی شبیه به یک پرچم قرمز است، اما باید اعتماد سرمایه‌گذاران را نیز در نظر گرفت، که به وضوح به اندازه کافی برای صرف 17 میلیون دلار برای تکمیل سیستم دیده‌اند. ممکن است اما بعید است که یک سیستم واقعاً “بتا”، یا سیستمی که به هدف خود یعنی قفل و قفل کردن فوری و قابل اعتماد دست پیدا نمی کند، آن سطح از بودجه را جذب کند. (البته اعتماد سرمایه گذار برای از بین بردن شک و تردید دیگران کافی یا ضروری نیست، و به ندرت مورد فریب قرار می گیرند – من در اینجا متوجه این موضوع نشدم.)

با این وجود، جاه طلبی برای مقابله با تولیدکنندگان اسلحه گرم و مقصر به نام ایمنی، حداقل ارزش خبری دارد. همانطور که در حوزه‌های دیگر، کمتر بحث‌انگیز دیده‌ایم، اغلب به نیروی کوچک و مخربی نیاز است تا صنایع قدیمی را از پیش‌برداشت‌هایشان در مورد آنچه ممکن و مطلوب است، متزلزل کند. اگر Biofire آنچه را که ادعا می کند ساخته است ثابت کند، دلیل خوبی برای این سوال وجود دارد که چرا سایر تولیدکنندگان اسلحه گرم یا شکست خورده اند یا در چند دهه گذشته تلاش نکرده اند.

نوآوری و فناوری ممکن است هنوز نقشی در عرصه خشونت با اسلحه داشته باشد، نه به عنوان یک دارو، بلکه به عنوان یکی از لایه های کنترل و ایمنی که تضمین می کند از سلاح گرم به صورت قانونی و شخصی استفاده می شود.

به نظر می رسد فهرست سرمایه گذارانی که موافق هستند بسیار طولانی است – Biofire “حمایت دو حزبی” را از بیش از 50 VC، دفاتر خانوادگی و افراد مختلف ثروتمند، از جمله ران کانوی و گاوین دی بکر، پیدا کرد. اگرچه تنها کسی که به هیئت مدیره می‌پیوندد، ژنرال گای سی سوان (بازنشسته)، است که در یک بیانیه مطبوعاتی تکرار کرد که شرکت تا زمانی که محصول آماده نشود، آن را عرضه نخواهد کرد.