هرنان کرسپو از عیاشی در ایتالیا به انتقال چلسی تبدیل شد که این انتقال کریستین ویری را خشمگین کرد و اگرچه دوران حرفه‌ای لیگ برتر گل‌های فوق‌العاده‌ای را در برابر آرسنال و ویگان به همراه داشت، اما تراژدی نیز به همراه داشت.

پس از ولخرجی مالک تاد بوهلی در ژانویه که از مرز 300 میلیون پوند گذشت، چیزهای بزرگی از چلسی انتظار می رود.، با آمدن انزو فرناندز به اوج خود رسید.

این دوران بسیار جدیدی است، درست مانند 20 سال پیش که رومن آبراموویچ 17 میلیون پوند به اینتر پرداخت کرد تا به تیم تاثیرگذار کلودیو رانیری اضافه شود – یازدهمین خرید او که هزینه های مالک میلیاردر را به حدود 100 میلیون پوند رساند، با کلود ماکلله و دیمین داف. و جو کول در میان خریدارهای دیگر.

جذب این بازیکن ملی پوش آرژانتینی با توجه به فرم پربار او در سری آ، جایی که او 108 گل در لیگ در هفت دوره با پارما، لاتزیو و اینتر به ثمر رساند، کار بزرگی بود و تصمیم نراتزوری برای فروش مهاجم خود، شریک مهاجم او، کریستین ویری را خشمگین کرد.

«ما چه کار می کنیم؟ به جای تقویت، ضعیف می شویم. اینتر رونالدو را فروخت و به جای او کرسپو را خرید و حالا او را می فروشد. بهتر است من را واقعاً یک بار برای همیشه بفروشید. مسلم – قطعی [Inter] کارگردان‌ها باید از من دور بمانند، زیرا اگر آن را برای پنج دقیقه از دست بدهم، همه آنها را به دیوار میخکوب می‌کردم.»

کرسپو مهاجمی از نژاد متفاوت در سری آ بود و به عنوان یکی از بهترین صادرات خارجی لیگ در نظر گرفته می‌شود، او سریع بود، کنترل توپ فوق‌العاده‌ای داشت، در هوا فوق‌العاده بود و می‌توانست گل‌های آکروباتیک ظالمانه را به ثمر برساند.

او آنقدر خوب بود که در خارج از زمین و همچنین در آن گل می زد.

او در سال 2017 به یاد می آورد: «وقتی جوان بودم با زنان زیادی عیاشی می کردم. من مجرد بودم، تا 27 سالگی یک فوتبالیست ثروتمند و مشهور بودم.

«فکر می‌کنم عادی بود، چیزی نیست که به آن افتخار کنم، این فقط یک تجربه زندگی بود» و اضافه کرد که وقتی با همسرش آندریا ملاقات کرد که سه فرزند از او دارد، این موضوع را پشت سر گذاشت.

در چلسی، جان تری مهمانی خوشامدگویی را رهبری کرد. او در آن زمان گفت: “این مربی خریدهای فوق العاده ای انجام داد و بازیکنانی مانند خوان سباستین ورون و کرسپو فقط می توانند سایر بازیکنان را بهبود بخشند.”

با این حال، نظر در مورد اینکه آیا او موفق بود یا نه – قهرمانی در لیگ برتر در سال 2006 اما تنها 25 گل در سه فصل – تقسیم شده است.

او هنگام بیرون آمدن از روی نیمکت حساب خود را باز کرد و دو بار مقابل ولوز در لیگ برتر گلزنی کرد که سومین بازی او برای چلسی در سپتامبر 2003 بود.

و گل‌ها همچنان به جریان افتادند و او در پنج بازی متوالی برای باشگاه و کشور در ماه‌های اکتبر و نوامبر به گل رسید، اما به زودی خشکسالی با اعتصابات به بولتون، فولام و پورتسموث تنها گل‌هایش را تا آوریل دنبال کرد.

افت فرم سوالاتی را در مورد آینده او ایجاد کرد و زمانی که رانیری به اولین مصدوم مدیریتی آبراموویچ تبدیل شد، جانشین او که ژوزه مورینیو یک بازیکن درخشان بود، تصمیم گرفت دیدیه دروگبا را از مارسی به خدمت بگیرد و کرسپو را در سال 2004 به میلان قرض دهد.

اما هیچ احساس بدی در مورد مردی که خود را The Special One می نامید وجود نداشت، در واقع این کرسپو بود که درخواست این حرکت را کرد.

“چه زمانی [Mourinho] به چلسی رسید، او می خواست که من بمانم. گفتم می مانم، اما همچنین گفتم: اما خوزه، میلان به من زنگ زد.

من این شانس را داشتم که به میلان بروم، تیمی که با تماشای آن بزرگ شده بودم، به ویژه مارکو فن باستن. بنابراین من گفتم: “ببین، ژوزه، این کار بسیار سختی است، اما اگر مجبور باشم بین چلسی و میلان یکی را انتخاب کنم، میلان را انتخاب می کنم.”

خوزه پاسخ داد: باشه، یک هفته منتظرت می مونم. اگر در یک هفته قرارداد میلان انجام نشود، در چلسی می مانید. چون اگر نمانید، باید برای خرید جایگزین به بازار برویم. به ایتالیا برگشتم.»

هواداران لیورپول مطمئناً دوران او را به عنوان مهاجم میلان به یاد خواهند آورد، زیرا او در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2005 دو گل زد، یکی از به یاد ماندنی ترین درگیری های تمام دوران.

میلان در نیمه دوم با نتیجه 3-0 پیش بود قبل از اینکه استیون جرارد کامبک نیمه دوم را رهبری کرد و در نهایت لیورپول را در ضربات پنالتی به پیروزی رساند.

او پس از درد دل استانبول به انگلیس بازگشت و فصل 2005/06 را با قهرمانی در لیگ برتر به پایان رساند. اگرچه رکورد او در اینجا مناسب بود، اما نمی توان فکر کرد که مهاجم می توانست در استمفوردبریج کارهای بیشتری انجام دهد.

با این حال، کرسپو از آن زمان توضیح داده است که تراژدی در خانه رخ داده است.

او گفت FourFourTwo: در دوران حضورم در چلسی مشکلات شخصی بسیار سختی داشتم. خانواده من دو فرزند را از دست دادند.

از نظر احساسی، گذراندن همه اینها در سطح شخصی بسیار بسیار سخت بود. از نظر حرفه ای عالی بود

هواداران باور نکردنی بودند. آواز خواندند [he breaks into song] ‘سلام سلام! هرنان کرسپو، هرنان کرسپو!

من می خواستم چیزی را پس بدهم زیرا احساس می کردم به آنها احترام می گذارم. با چلسی خوش گذشت. انگلیسی ها برای فوتبالیست ها احترام زیادی قائل هستند.

من لندن را دوست داشتم. اگر فرصتی برای بازگشت داشتم تا آنجا می دویدم.»

و شاید شید اند اگر برای دیدن هموطن فرناندز که زندگی جدید خود را در استمفورد بریج آغاز می کند، پیش از مدت ها دوباره آن شعار را بخواند.