«هوش مصنوعی احساسی» ممکن است روند بعدی نرم افزارهای تجاری باشد و این می تواند مشکل ساز باشد
از آنجایی که کسب‌وکارها با تعبیه هوش مصنوعی در همه جا آزمایش می‌کنند، یک روند غیرمنتظره این است که شرکت‌ها به هوش مصنوعی روی می‌آورند تا به بسیاری از ربات‌های تازه‌یافته خود کمک کنند تا احساسات انسانی را بهتر درک کنند.
طبق اطلاعات جدید PitchBook، این منطقه ای به نام “هوش مصنوعی احساسی” است گزارش تحقیقات فناوری نوظهور Saas Enterprise که پیش بینی می کند این فناوری در حال افزایش است.
استدلال چیزی شبیه به این است: اگر کسب‌وکارها دستیاران هوش مصنوعی را برای مدیران و کارمندان مستقر می‌کنند، چت‌ربات‌های هوش مصنوعی را به فروشندگان و نمایندگان خدمات مشتری خط مقدم تبدیل می‌کنند، اگر هوش مصنوعی تفاوت بین یک عصبانی را درک نکند، چگونه می‌تواند عملکرد خوبی داشته باشد. منظورت از اون هست؟” و گیج “منظورت از آن چیست؟”
Emotion AI ادعا می‌کند که خواهر و برادر پیچیده‌تر تحلیل احساسات است، فناوری پیش از هوش مصنوعی که تلاش می‌کند احساسات انسانی را از تعاملات مبتنی بر متن، به‌ویژه در رسانه‌های اجتماعی، جدا کند. هوش مصنوعی احساسی چیزی است که ممکن است آن را چندوجهی بنامید، که از حسگرهایی برای ورودی‌های بصری، صوتی و دیگر ترکیب شده با یادگیری ماشینی و روانشناسی برای شناسایی احساسات انسانی در طول یک تعامل استفاده می‌کند.
ارائه دهندگان بزرگ ابر هوش مصنوعی خدماتی را ارائه می دهند که به توسعه دهندگان امکان دسترسی به قابلیت های هوش مصنوعی احساسات مانند Emotion API خدمات شناختی Microsoft Azure یا خدمات شناسایی خدمات وب آمازون را می دهد. (این مورد اخیر در طول سال ها بحث و جدل داشته است.)
به گفته PitchBook، در حالی که هوش مصنوعی احساسی، حتی به عنوان یک سرویس ابری ارائه می‌شود، چیز جدیدی نیست، ظهور ناگهانی ربات‌ها در نیروی کار، آینده‌ای را در دنیای کسب‌وکار بیشتر از گذشته به آن می‌دهد.
درک هرناندز، تحلیلگر ارشد PitchBook، فناوری نوظهور در این گزارش می نویسد: «با گسترش دستیاران هوش مصنوعی و تعاملات کاملاً خودکار انسان و ماشین، هوش مصنوعی احساسی وعده می دهد که تفسیرها و پاسخ های شبیه به انسان را بیشتر می کند.
دوربین‌ها و میکروفون‌ها بخش‌های جدایی‌ناپذیر بخش سخت‌افزاری هوش مصنوعی احساسی هستند. اینها می توانند روی لپ تاپ، تلفن یا به صورت جداگانه در یک فضای فیزیکی قرار گیرند. علاوه بر این، سخت‌افزار پوشیدنی احتمالاً راه دیگری را برای به کارگیری هوش مصنوعی احساسی فراتر از این دستگاه‌ها فراهم می‌کند.» هرناندز به TechCrunch می‌گوید. (بنابراین اگر آن ربات چت خدمات مشتری دسترسی به دوربین را بخواهد، ممکن است به همین دلیل باشد.)
برای این منظور، کادر فزاینده ای از استارت آپ ها راه اندازی شده اند تا این کار را انجام دهند. این شامل Uniphore (با جمعاً 610 میلیون دلار جمع آوری شداز جمله 400 میلیون دلار در سال 2022 به رهبری NEA)، و همچنین MorphCast، Voicesense، Superceed، Siena AI، auEERING، و Opsis که هرکدام نیز مبالغ متوسطی را از VC های مختلف جمع آوری کردند، تخمین PitchBook.
البته، هوش مصنوعی احساسی یک رویکرد بسیار سیلیکون ولی است: از فناوری برای حل مشکل ناشی از استفاده از فناوری با انسان‌ها استفاده کنید.
اما حتی اگر بیشتر ربات‌های هوش مصنوعی در نهایت نوعی همدلی خودکار را به دست آورند، به این معنی نیست که این راه‌حل واقعاً کار خواهد کرد.
در واقع، آخرین باری که هوش مصنوعی هیجانی در سیلیکون ولی مورد توجه قرار گرفت – در حدود بازه زمانی 2019 که بیشتر دنیای AI / ML هنوز به جای روی زبان و هنر مولد بر روی بینایی کامپیوتر متمرکز بود – محققان این ایده را مورد توجه قرار دادند. . آن سال، تیمی از محققان یک بررسی متا را منتشر کردند مطالعات انجام شده و به این نتیجه رسیدند که احساسات انسان را نمی توان با حرکات صورت تعیین کرد. به عبارت دیگر، این ایده که ما می‌توانیم به هوش مصنوعی آموزش دهیم احساسات انسان را با تقلید از نحوه تلاش انسان‌های دیگر (خواندن چهره‌ها، زبان بدن، لحن صدا) تشخیص دهد، تا حدودی در این فرض نادرست است.
همچنین این احتمال وجود دارد که مقررات هوش مصنوعی، مانند قانون هوش مصنوعی اتحادیه اروپا، که سیستم‌های تشخیص احساسات بینایی رایانه‌ای را برای استفاده‌های خاصی مانند آموزش ممنوع می‌کند، ممکن است این ایده را در جوانی خنثی کند. (برخی از قوانین ایالتی، مانند BIPA ایلینوی، جمع آوری قرائت های بیومتریک بدون اجازه را نیز ممنوع می کند.)
همه اینها نگاهی اجمالی به این آینده هوش مصنوعی در همه جا می دهد که سیلیکون ولی در حال حاضر دیوانه وار در حال ساختن آن است. یا این ربات‌های هوش مصنوعی برای انجام کارهایی مانند خدمات مشتری، فروش و منابع انسانی و سایر وظایفی که انسان‌ها امیدوارند به آنها محول کنند، تلاش می‌کنند تا درک عاطفی داشته باشند، یا شاید در هر کاری که واقعاً به آن توانایی نیاز دارد، خیلی خوب نباشند. . شاید آنچه ما به آن نگاه می کنیم یک زندگی اداری پر از هوش مصنوعی باشد ربات هایی در سطح سیری در حدود سال 2023. در مقایسه با یک ربات مورد نیاز مدیریت که احساسات همه را در زمان واقعی در طول جلسات حدس می‌زند، چه کسی می‌تواند بگوید کدام بدتر است؟