واقعاً در یک میز OTC ارز دیجیتال چه می گذرد؟ – مجله کوین تلگراف

معاملات خارج از بورس یا OTC به هر معامله ای اطلاق می شود که از طریق صرافی خودکار انجام نمی شود. معاملات فرابورس دقیقا چیست؟ چه کسی آن را انجام می دهد و چرا؟ برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اینکه میز OTC چیست و چگونه این صرافی‌های «تحت رادار» کار می‌کنند، مجله با چند نفر از افراد داخلی صحبت کرد تا اطلاعات را دریافت کند.

محبوب‌ترین مفهوم تجارت OTC حول معاملات بزرگ خارج از بازار می‌چرخد، مانند زمانی که شرکت‌هایی مانند MicroStrategy با استفاده از میزهای OTC که توسط شرکت‌هایی مانند Coinbase یا Kraken اجرا می‌شوند، خریدهای چند میلیون دلاری انجام می‌دهند.

با این حال، تجارت فرابورس در حوزه انحصاری ثروتمندان نیست، زیرا می‌تواند به پلتفرم‌های همتا به همتا مانند LocalBitcoins نیز اشاره کند، که از سال 2013 به افراد کمک می‌کند BTC را به صورت حضوری و از طریق انتقال بانکی معامله کنند. حتی برخی از ارزهای دیجیتال. دستگاه های خودپرداز را می توان به عنوان معاملات فرابورس طبقه بندی کرد، زیرا این تراکنش ها همیشه در صرافی انجام نمی شوند. در بین این دو، میزهای OTC منطقه‌ای با اندازه متوسط ​​قرار دارند که خرید و فروش ارزهای دیجیتال را هم توسط افراد و هم شرکت‌ها تسهیل می‌کنند.

بدون نسخه

چرا وقتی صرافی‌های موجود مانند بایننس و کوین‌بیس، رمپ‌های آسان فیات را ارائه می‌دهند، مردم در وهله اول به دنبال معاملات فرابورس هستند؟

امین راد، مدیر عامل کارگزار OTC Crypto Desk در دبی، توضیح می دهد که این روش تجارت برای برخی افراد مزایایی دارد. او می‌گوید تنها «چند راه برای تبدیل ارز فیات به ارز دیجیتال» وجود دارد که سه راه را برجسته می‌کند:

1. کارت‌های اعتباری و نقدی روشی محبوب برای کاربران جدید برای خرید ارزهای دیجیتال از طریق صرافی هستند، اما با کارمزدهای بالا تا 10 درصد همراه هستند. با این حال، بسیاری از بانک‌ها و صادرکنندگان کارت اعتباری هنوز هم چنین تراکنش‌هایی را مشکوک می‌دانند و پس از اطلاع از ماهیت تراکنش‌ها، حساب‌ها را قفل می‌کنند یا حتی می‌بندند. در طرف مبادله، کارت های اعتباری برخی از کشورها – از جمله روسیه، قزاقستان و اوکراین – به طور خودکار رد می شوند. راد اضافه می‌کند: «محدودیت دیگر این است که کاربران نمی‌توانند رمزارز را به این روش بفروشند، فقط آن را بخرند، زیرا معمولاً «برداشتن» پول روی کارت اعتباری غیرممکن است.

2. او می گوید: «کانال دوم خرید از طریق حواله بانکی است،» که شامل ارسال فیات به حساب بانکی صرافی است. راد این را مشکل‌ساز می‌داند زیرا بسیاری از بانک‌ها، در برخی کشورها بیش از سایرین، نمی‌خواهند با ارز دیجیتال مرتبط شوند و مشتریانشان آن را معامله نمی‌کنند. هنگامی که مردم رمزارز را از طریق حواله بانکی خریداری می کنند، معمولاً هدف واقعی انتقال خود را پنهان می کنند تا از بسته شدن حساب بانکی خود جلوگیری کنند.او می‌گوید، با دیدگاه‌هایش که احتمالاً در منطقه خودش، امارات متحده عربی، کاربرد دارد. [Editor’s note: Don’t lie to your bank lest you end up like Peter McCormack.]

بانک‌هایی که انتقال به صرافی‌های ارزهای دیجیتال را تحمل می‌کنند، ممکن است همچنان تیم‌های انطباق خود را برای پرسیدن سؤالات دقیق در مورد مقصد دقیق وجوه و استدلال پشت خرید ارزهای دیجیتال مشارکت دهند. و هنگامی که نقل و انتقالات انجام شود، ممکن است چندین روز طول بکشد. ممکن است کسی سعی کند روز دوشنبه برای خرید بیت کوین به قیمت 30000 دلار به یک صرافی پول انتقال دهد، فقط قبل از رسیدن پول در روز پنجشنبه شاهد افزایش آن به 40000 دلار باشد.

3. فرابورس سومین روش است که به خریداران و فروشندگان اجازه می دهد مستقیماً یا از طریق میز معاملاتی مانند میز معاملاتی که راد در آن کار می کند، مبادله کنند. هیچ کارت اعتباری در کار نیست، و بانک ها نمی توانند به راحتی تعیین کنند که وجوه ارسال شده به آنها برای استفاده از ارزهای رمزنگاری شده است. با تایید فوری دریافت، دیگر نیازی نیست روزها منتظر بمانید و احتمالاً فرصتی را از دست بدهید.

جری تان، مدیر پرداخت های OTC در سنگاپور توضیح می دهد: “یک محرک بزرگ OTC این است که به خریدار اجازه می دهد تا با مقادیر بیشتری از ارزهای دیجیتال مانند 100 بیت کوین از یک فروشنده با یک قیمت توافق شده معامله کند.” مبادله مبتنی بر XT، که یک میز OTC را اداره می کند.

از دیدگاه نهنگ‌ها، مانند صندوق‌هایی که مبالغ هنگفتی از ارزهای دیجیتال معامله می‌کنند، میزهای فرابورس به دلیل توانایی آنها در انجام معاملات بزرگ بدون تحرک بازار در برابر آنها، ارزشمند هستند. این اثر به عنوان «لغزش» شناخته می‌شود و زمانی اتفاق می‌افتد که خرید در مقیاس بزرگ باعث می‌شود قیمت‌ها بلافاصله قبل از خرید مقدار مورد نظر ارز دیجیتال افزایش یابد، در حالی که فروش باعث کاهش آن قبل از فروش تمام شود.

«احتمال این است که یک فروشنده در دفتر سفارش نتواند مبالغ زیادی مانند 100 بیت کوین را انجام دهد. از این رو، باید از چندین فروشنده با قیمت های بالاتر خرید کنید. اینجا جایی است که لغزش از قیمت مورد نظر اولیه شما رخ می دهد.

به گفته ویکتور اولمو، شریک صندوق، علیرغم دلایل زیادی برای مشارکت در معاملات فرابورس، خطراتی وجود دارد NewTribe Capital. او توضیح می‌دهد: «یکی از مهم‌ترین آنها ریسک طرف مقابل است – احتمال نکول طرف مقابل قبل از انجام یا انقضای یک قرارداد. کلاهبرداری یکی دیگر از دام های رایج است که بسیاری از آنها در اخیراً توضیح داده شده است مقاله سفر در بلاک چین پروفایل راد و صرافی Crypto Desk OTC او.

چه کسی از صرافی های OTC مانند Crypto Desk استفاده می کند؟

اگرچه فعالیت‌های راد در امارات متحده عربی محلی است، اما او می‌گوید مشتریان معمولاً در دو دسته اصلی قرار می‌گیرند: خریداران محلی ارزهای دیجیتال تمایل دارند «مالی سنتی» را در صنعت متنوع کنند، در حالی که فروشندگان مهاجر قبلاً رمزنگاری دارند و باید آن را با ارز محلی مبادله کنند. برای خرید ملک، ماشین و پرداخت هزینه های زندگی در امارات.

این هزینه‌ها حتی ممکن است شامل خرید ملک باشد، در این صورت کاملاً قابل درک است که نه فروشنده‌ها و نه خریداران نمی‌خواهند از طریق صرافی سنتی و نقل و انتقالات بانکی ریسک کنند، زیرا بانک‌ها ممکن است مبالغ هنگفتی را که مستقیماً از کریپتو برداشت می‌شود مسدود، مسدود یا زیر سؤال ببرند. مبادلات اگرچه گردش مالی روزانه او به میلیون‌ها نفر می‌رسد، اما معمولاً شامل چندین معامله بسیار کوچک‌تر فرابورس است که بالاتر از حد و اندازه افراد نسبتاً عادی نیست – بسیاری از آنها نمی‌خواهند با بانک‌های خود مشکلی ایجاد کنند که ممکن است نقل و انتقالات را مسدود کند. بین مبادلات رمزنگاری

مقررات متفاوت

میز کریپتو مستقر در دبی نمونه‌ای از کارگزاری با آستانه نظارتی نسبتاً ملایم‌تر است، زیرا مشتریان فقط باید هویت خود را اثبات کنند و یک نامه اعلامیه‌ای را امضا کنند که در آن در تروریسم، پولشویی یا تجارت با کشورهای تحریم شده شرکت ندارند. “هنگامی که نامه اعلامیه KYC و CT/AML را از شما دریافت می کنیم، تقریباً از خود در برابر تمام عوارض قانونی که ممکن است به دلیل ماهیت مخاطره آمیز تراکنش های مالی ایجاد شود، محافظت می کنیم. با این حال، ممکن است در صورتی که فکر کنیم معامله پرخطر است، بنا به صلاحدید خود اسناد اضافی را درخواست کنیم.

وقتی نوبت به سایر میزهای OTC می رسد، مقررات معمولاً از نظر الزامات هویتی KYC با مبادلات معمولی برابری می کنند، اگرچه تمایل به نظارت کمتری دارند.

به گفته پانو پلتولا، مدیر ارشد انطباق LocalBitcoins مستقر در فنلاند، اکثر مناطق جهان در حال تشدید مقررات هستند. او آسیا را به عنوان دارای “پیشرفته ترین” قوانین و پس از آن آمریکای شمالی می داند.

او در رابطه با قوانین پیشنهادی برای پرچم‌گذاری تمام تراکنش‌های بیش از 1000 یورو از «کیف‌پول‌های بدون میزبانی» – هر کیف پولی که کلیدهای خصوصی آن توسط یک شرکت متمرکز مانند یک صرافی ارز دیجیتال یا ارائه‌دهنده پرداخت نگهداری نمی‌شود، خاطرنشان می‌کند: «اتحادیه اروپا در حال برنامه‌ریزی مقررات جامع‌تری است.

“سیاست گذاران جهانی به افزایش حجم و نرخ پذیرش توجه کرده اند و در حال حاضر در حال متعادل کردن نوآوری، رشد و خطرات هستند.”

در ایالات متحده، تمام تراکنش‌های بالای 10000 دلار که شامل پول نقد است باید به طور جداگانه به خدمات درآمد داخلی گزارش شود، صرف نظر از اینکه یک فرد یا موسسه مالی وجه نقد را دریافت می‌کند یا خیر. این فرم مستلزم اطلاعات کامل شخصی هر کسی است که وجه نقد از آنها دریافت شده است. اگرچه تنها تعداد کمی از معاملات فرابورس شامل پول نقد فیزیکی است، این خط 10000 دلاری در شن و ماسه، مشابه محدودیت پیشنهادی 1000 یورویی اتحادیه اروپا، حداکثر محدودیتی را نیز مشخص می کند که پس از آن موسسات مالی در سراسر ایالات متحده باید نقل و انتقالات پول الکترونیکی را گزارش کنند. ارزش واقعی این مبالغ به طور قابل توجهی به دلیل تورم مرکب به تدریج کوچکتر می شود.

چشم انداز نظارتی در آسیا، که دارای کشورهای بسیار بیشتری است و فاقد ارگان های تصمیم گیری متمرکز فراملی مانند اتحادیه اروپا است، به نظر پراکنده تر و دشوارتر به نظر می رسد، به طوری که هر کشور رویه های نظارتی موجود و آتی خود را دارد. سرزمین اصلی چین، کشوری با کنترل های شدید سرمایه، شاید محدود کننده ترین کشور باشد، با جاه طلبی خود برای ممنوعیت کامل تجارت و استخراج معدن. در اکتبر 2021، کوین تلگراف با هنری ارسلانیان، رهبر رمزارز PwC و رئیس سابق انجمن فین‌تک هنگ کنگ، در مورد «سیل» مغازه‌های OTC صحبت کرد.که بسیاری از آنها در مناطق توریستی قرار دارند تا به بازدیدکنندگان از سرزمین اصلی پاسخ دهند.

می توان حدس زد که اگر گردشگران چینی از هنگ کنگ بازدید کنند، هیچ چیز آنها را از خرید ارزهای دیجیتال در این فروشگاه های OTC باز نمی دارد.

اما حتی هنگ کنگ، جایی که زمانی در بین بازترین مکان های مالی جهان به حساب می آمد، در آستانه ممنوعیت قرار دارد. تجارت خرده‌فروشی ارزهای دیجیتال، که از نظر تئوری شامل فرابورس می‌شود، احتمالاً فروشگاه‌های OTC را به زیرزمین می‌فرستد.

به گزارش Tan از XT، سنگاپور اخیراً اقدامات سختگیرانه تری را ارائه کرده است. او توضیح می‌دهد: «شرکت‌هایی که می‌خواهند معاملات ارزهای دیجیتال و خدمات OTC را به سنگاپوری‌ها انجام دهند، باید از قانون خدمات پرداخت مجوز بگیرند،» و اضافه کرد که صرافی‌های بدون مجوز PSA مجاز به ارائه خدمات به سنگاپوری‌ها نیستند. علاوه بر این، تمام دستگاه های خودپرداز بیت کوین در این جزیره در اوایل سال جاری دستور تعطیلی داده شدند.

حرف زدن پول

بنابراین، چگونه میزهای OTC درآمد کسب می کنند؟ با اسپرد، به نوعی قابل مقایسه با مبادلات عادی. در حالی که صرافی های محبوب ممکن است 0.25٪ از تراکنش ها دریافت کنند، معمول است که میزهای OTC بیش از 1٪ کمیسیون دریافت می کنند. راد می گوید که در سال 2017، 2 تا 3 درصد حاشیه رایج بود.

اساساً، یک میز فرابورس یا با تطبیق خریداران و فروشندگان یا با انجام خودکار سفارش‌ها از استخر نقدینگی خود عمل می‌کند، که اولی سربار و خطرات کمتری را برای بورس به همراه دارد و دومی امکان انجام معاملات فوری را فراهم می‌کند. راد در رابطه با مزیت میزش در داشتن مجموعه ای از وجوه که امکان معاملات قابل اعتماد را فراهم می کند، می گوید: «به همین دلیل مشتریان ترجیح می دهند با من معامله کنند.

وجه تمایز دیگر بین میزها این است که آیا آنها فیات را با ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین یا اتر معامله می کنند یا فقط با استیبل کوین هایی مانند USDT یا USDC. در زمان‌های اخیر، گرایشی به سمت استیبل کوین‌ها وجود داشته است، زیرا به خریداران انعطاف‌پذیری بیشتری برای مبادله به ارزهای رمزپایه ناپایدارتر در صورت صلاحدید می‌دهند. برخی از صرافی ها مانند Rad’s Crypto Desk منحصراً با استیبل کوین ها سر و کار دارند که خطرات حفظ استخر نقدینگی را بیشتر کاهش می دهد.

راد مطمئن است که بازار فرابورس، هم در بین مشتریان خرده‌فروشی و هم در بین مشتریان سازمانی، به دلیل ماهیت مستقیم‌تر و صمیمی‌تر آن در مقایسه با صرافی‌های بزرگ‌تر، شکوفا خواهد شد. برای بسیاری، معامله شخص به فرد راحت‌تر از انتقال پول به یک صرافی در خارج از کشور است، به خصوص در مورد انجام معاملات بزرگ و یکباره.

«محلی [OTC] صرافی‌ها بازارهای محلی را کنترل خواهند کرد، زیرا آنها دانش بهتری در مورد بازار خود دارند – آنها راه‌حل‌های انطباق بهتر و راه‌حل‌های صدور مجوز بهتری دارند.