واقعاً «C» در USB-C به چه معناست (این چیزی نیست که شما فکر می‌کنید)

شما احتمالاً با a تعامل دارید پورت USB هر روز، چه تلفن خود را برای شارژ یا اتصال دستگاه به رایانه شخصی خود وصل کنید. در سالهای اخیر، USB-Cکه با نام USB Type-C نیز شناخته می شود، به رایج ترین نوع پورت USB تبدیل شده است که در اکثر گوشی های هوشمند، لپ تاپ ها، تبلت ها، کنسول های بازی، کتابخوان های الکترونیکی و بسیاری از دستگاه های دیگر دیده می شود.

در دنیای موبایل، گوشی‌های اندرویدی مدت‌هاست که دارای USB-C بوده‌اند، اما اپل بالاخره به زمان خود رسید و در سال 2023 با سری آیفون 15، USB-C را روی آیفون استفاده کرد و سرانجام با نسخه اختصاصی خود خداحافظی کرد. پورت لایتنینگ.

راستش من اخیراً زیاد به USB-C فکر نکرده بودم، زیرا آنقدر مترادف با تمام فناوری‌هایی است که من استفاده می‌کنم که به تازگی به آن عادت کرده‌ام. با این حال، اخیراً زمانی که دوستم که برای اولین بار یک آیفون جدید با USB-C خریداری کرد، این موضوع تغییر کرد، یک سوال ساده و در عین حال چشم نواز از من پرسید: “C در پایه USB-C چیست؟” این باعث شد به یک جنبه خنده دار فناوری فکر کنم: علیرغم استفاده گسترده از آن توسط میلیون ها یا حتی میلیاردها نفر در روز، بسیاری ممکن است واقعاً ندانند “C” در USB-C چه چیزی را نشان می دهد. و برای روشن شدن، من آنها را سرزنش نمی کنم.

در مورد اینکه پاسخ چیست، انصافاً واضح‌ترین جواب نیست. وقتی به یک پورت یا کانکتور USB-C نگاه می کنید، در واقع به شکل حرف C نیست، بنابراین معنای آن این نیست. دوست من فرض کرد که به معنای کانکتور است، که حدس منطقی است اما پاسخی هم نیست. برای درک واقعی معنای “C” در USB-C، نیاز به کمی کاوش در تاریخچه خود درگاه USB دارد.

USB-C آخرین رابط USB است

این جانشین USB-A و USB-B است

دلیل نامگذاری USB-C این نیست که C مخفف چیزی مانند شارژ، کابل یا کانکتور است. C نه مخفف کلمه خاصی است و نه مخفف چیزی است. C در USB-C به عنوان یک شناسه برای طراحی عمل می کند، زیرا آخرین نوع اتصال دهنده در خانواده USB است که شامل دو نوع طراحی قدیمی قبلی است: USB-A و USB-B.

USB اولین بار در سال 1996 آغاز شد، زمانی که هفت شرکت فناوری بزرگ – Intel، Microsoft، IBM، Compaq، DEC، NEC، و Nortel – گذرگاه سریال جهانی (USB) را راه‌اندازی کردند، یک اتصال دهنده جهانی برای رایانه‌ها. USB برای آسان‌تر کردن اتصال لوازم جانبی مانند صفحه‌کلید، موس و چاپگر به رایانه‌های شخصی طراحی شده است. در 25 سالی که از معرفی آن می گذرد، برای بسیاری از نوآوری های فناوری، از جمله گوشی های هوشمند، تبلت ها، کتاب خوان های الکترونیکی و غیره ضروری شده است.

USB-A احتمالاً درگاه USB است که بیشتر با آن آشنا هستید، زیرا این کانکتور مستطیلی است که بیش از دو دهه است که در دستگاه‌ها استفاده می‌شود و امروزه نیز معمولاً در آن دیده می‌شود. درایوهای فلش USB، رایانه ها، کنسول های بازی و موارد دیگر. این یک رابط ضخیم است و با توجه به تعداد لپ‌تاپ‌ها و تبلت‌هایی که در سال‌های اخیر روی نازکی تمرکز کرده‌اند، USB-C تا حد زیادی جای آن را گرفته است، به لطف جمع و جور بودن و همچنین توانایی آن برای مدیریت سریع‌تر انتقال داده و سرعت شارژ.

ممکن است کمتر با USB-B آشنا باشید، یک اتصال مربعی حجیم‌تر که معمولاً در چاپگرها و هارد دیسک‌های خارجی دیده می‌شود. همچنین می‌توانید پورت‌های USB-B را در پشت مانیتورها پیدا کنید، جایی که به عنوان درگاه‌های بالادستی عمل می‌کنند، به این معنی که داده‌ها را از سایر درگاه‌های USB روی مانیتور به رایانه شخصی شما ارسال می‌کنند. بنابراین اگر صفحه کلیدی را به پورت USB-A مانیتور خود وصل می کنید، باید پورت USB-B را نیز به رایانه شخصی خود وصل کنید تا بتواند از آن استفاده کند. میکرو یو‌اس‌بی، که در گذشته در بسیاری از گوشی‌های هوشمند وجود داشت، یک نوع پورت USB-B است، این فقط یک نسخه کوچک شده است.

این ما را به USB-C، جدیدترین نوع اتصال USB می‌رساند. برخلاف USB-A و USB-B، USB-C یک رابط برگشت پذیر با طراحی متقارن است که به آن اجازه می دهد در هر جهتی وصل شود. علاوه بر طراحی کاربرپسند، USB-C همچنین بسیار فشرده تر از USB-A و USB-B است، به این معنی که فضای کمتری را در دستگاه ها اشغال می کند. در عصری که گوشی‌هایی مانند آیفون ایر و گلکسی زد فولد 7 وجود دارد، داشتن یک پورت USB کوچک و در عین حال بسیار قدرتمند برای نازک و سبک نگه داشتن دستگاه ها ضروری است.

بنابراین، به طور خلاصه، “C” در USB-C هیچ معنای پنهانی یا مخفف کلمه دیگری ندارد. این فقط یک برچسب است که نوع کانکتور USB مورد استفاده شما را نشان می دهد که USB Type-C است. حرف C به این دلیل استفاده می شود که از ترتیب متوالی خانواده USB پیروی می کند که قبل از آن USB-A و USB-B وجود دارد.

“C” در USB-C نیز قدرت آن را نشان نمی دهد

پورت‌های USB-C از پروتکل‌های USB مختلف پشتیبانی می‌کنند که سرعت انتقال داده را تعیین می‌کنند

یکی دیگر از جزئیات مهم در مورد پورت های USB-C این است که “C” در واقع سرعت آن را نیز نشان نمی دهد. در حالی که یکی از مزایای USB-C نسبت به USB-A و USB-B تطبیق پذیری آن است، زیرا از انواع مختلفی پشتیبانی می کند. پروتکل های USB که پیشینیان آن چنین نمی کنند، این امر USB-C را نیز کمی گیج کننده می کند زیرا همه پورت های USB-C یکسان نیستند.

سرعت انتقال اطلاعات یک پورت USB-C به پروتکل USB پشتیبانی شده توسط تراشه کنترل کننده داخلی آن و کیفیت کابل مورد استفاده بستگی دارد. USB-C از پروتکل های زیادی پشتیبانی می کند، از جمله USB 2.0 با سرعت تا 480 مگابیت در ثانیه، USB 3.2 Gen 1 با سرعت تا 5 گیگابیت در ثانیه، USB 3.2 Gen 2 با سرعت تا 10 گیگابیت بر ثانیه و USB 4، تاندربولت 3 و تاندربولت 4 با سرعت تا 40 گیگابیت بر ثانیه.

اگر در مورد سرعت پورت USB-C دستگاه خود کنجکاو هستید، برگه مشخصات سازنده را بررسی کنید. به عنوان مثال، آیفون 17 پرو پورت USB-C USB 3.2 است و تا 10 گیگابیت بر ثانیه را پشتیبانی می کند، در حالی که پایه است آیفون 17 پورت USB فقط USB 2 است، یعنی به 480 مگابیت بر ثانیه محدود می شود. علاوه بر این، سرعت شارژ یک درگاه USB-C به طراحی داخلی دستگاه و میزان انرژی که می تواند از شارژر بپذیرد بستگی دارد. مانند انتقال داده، سرعت شارژ نیز به کیفیت کابل USB-C بستگی دارد، بنابراین قبل از خرید هر کابل USB-C، سرعت های پشتیبانی شده را بررسی کنید تا از محدود کردن عملکرد دستگاه خود به دلیل کابل جلوگیری کنید.