
دهلی نو: دولت روز پنجشنبه پیش نویس سیاست ملی ورزشی (NSP) را با هدف همسویی ورزش با اهداف گسترده تر پیشرفت اقتصادی و اجتماعی و استفاده از ورزش به عنوان ابزاری قدرتمند برای ملت سازی منتشر کرد.
بر اساس NSP که توسط منسوخ مندویه، وزیر ورزش برای مشاوره عمومی منتشر شد، «این سیاست یک استراتژی چند وجهی را اتخاذ میکند که به حوزههای حیاتی مانند توسعه زیرساختها، شناسایی استعدادها، پرورش، اصلاحات حاکمیتی، و افزایش مشارکت تودهای میپردازد».
با در نظر گرفتن عملکرد اخیر هند در رقابتهای بینالمللی مهم، از جمله بازیهای المپیک، بازیهای پارالمپیک، بازیهای مشترکالمنافع و بازیهای آسیایی، NSP نیاز به تکیه بر این دستاوردها و ایجاد یک سیستم پایدار برای موفقیت بلندمدت در ورزش را تشخیص میدهد.
برخی از ویژگی های کلیدی NSP عبارتند از ایجاد یک ساختار رقابتی قوی، اجرای طرح های سواد بدنی، توسعه یک سیستم قوی شناسایی و توسعه استعدادها، تقویت چارچوب های حاکمیتی و نهادی، و توسعه سواد ورزشی و جسمانی به عنوان موضوعات اصلی در موسسات آموزشی در راستای همسویی. با سیاست آموزشی ملی 2020.
همانطور که هند جاه طلبی خود را برای میزبانی المپیک جوانان 2030 و المپیک تابستانی 2036 نشان داده است، هدف این سیاست تهیه “نقشه راه برای سازماندهی رویدادهای ورزشی بزرگ، با مشارکت سهامداران مختلف مانند انجمن المپیک هند (IOA)، NSFs، دولت های ایالتی، و سازمان های خصوصی».
هدف این سیاست قرار دادن هند به عنوان یک “مرکز گردشگری ورزشی جهانی” با سرمایه گذاری بر میزبانی رویدادهای ورزشی بین المللی است. میتواند درآمد قابلتوجهی ایجاد کند و وجهه جهانی کشور را ارتقا دهد، شرکتکنندگان و تماشاگران بینالمللی را جذب کند، و بخش گردشگری آن را به طور قابل توجهی تقویت کند، شغل ایجاد کند و اقتصاد محلی را تحریک کند.»
به منظور تقویت فدراسیون های ورزشی ملی و سایر ارگان های ورزشی، این سیاست می خواهد بر «کارایی عملیاتی، مدیریت حرفه ای، شفافیت و پایداری مالی» تمرکز کند.
این امر مستلزم تقویت آژانسهای نظارتی در سطح ملی برای اطمینان از عملکرد یکپارچه و مکانیسمهای مؤثر رفع مشکلات است.»
این سیاست همچنین یک مکانیسم بودجه بازسازی شده را پیشنهاد میکند، از جمله طرحهایی مانند «اتخاب یک ورزشکار»، «پذیرش یک برنامه ورزشی منطقه» و «پذیرش یک مکان». یک نهاد مستقل برای راهبرد، اجرا و نظارت بر فعالیتهای تامینشده تشکیل میشود و از رویکردی مشترک برای توسعه ورزش اطمینان حاصل میکند.
برای اطمینان از پایداری مالی زیرساختهای ورزشی، استادیومها، عرصهها و داراییهای ورزشی نرم (سکوهای دیجیتال، برنامههای اجتماعی) باید برای جذب سرمایهگذاری خصوصی از طریق مدل مشارکت عمومی-خصوصی (PPP) و افزایش مشارکت، درآمدزایی شود. “مدیریت موثر و مشارکت های استراتژیک جریان های درآمدی را افزایش می دهد و استانداردهای عملیاتی بالایی را حفظ می کند.”
این سیاست ها و طرح هایی را برای تشویق فعالانه مشارکت گسترده بخش خصوصی در توسعه ورزش می طلبد.
یک هیئت ملی آموزش ورزشی برای افزایش شناخت و جذابیت ورزش به عنوان یک گزینه شغلی ایجاد خواهد شد.
ارتقای آموزش حرفه ای ورزش از طریق چارچوب ها و مقررات ساختاریافته مهم است.
برای حکمرانی حرفهای قوی، اجرا و نظارت «نهادهای نظارتی در سطح ملی» برای اطمینان از شیوههای اخلاقی، بازی منصفانه و رقابت سالم ایجاد خواهد شد. همچنین شامل ایجاد آژانسهای ملی و کمیتههای بینوزارتی برای تسهیل اقدام سریع و حل مؤثر مسائل، ترویج شفافیت و عملیات بیوقفه در سراسر اکوسیستم ورزشی میشود.»