چرا سرمربیان هندی در ISL دور از ذهن هستند | اخبار فوتبال

ساویو مدیرا، مدیر مربی فدراسیون فوتبال هند (AIFF)، روز شنبه گفت: “این می تواند برای پنج تا شش سال آینده به همین منوال بماند، زیرا ما هنوز باید پیشرفت کنیم و پیشرفت کنیم.”

فقدان دوره های آموزشی و فرصت های رشد، دلایل اصلی عدم مسئولیت هندی ها در ISL است. آنها به نوبه خود به این معنی هستند که مربیان هندی نمی توانند کادر پشتیبانی را جمع آوری کنند، چیزی که فرنچایزهای ISL از آنها انتظار دارند. ممکن است یک یا دو نفر باشند که منتخب مربی نباشند، اما مثل همه جا، تیم‌ها سرمربیانی را ترجیح می‌دهند که بتوانند کادر خود را جذب کنند. مربیان نیز ترجیح می دهند با افرادی که با آنها راحت هستند کار کنند.

مدرک حرفه ای در ISL اجباری است و برگزاری نکردن دوره در بیش از شش سال کمکی نکرد. مدیرا، که نشان خود را در سال 2005 دریافت کرد، گفت نشانی که برای سال 2020 برنامه ریزی شده بود به دلیل کووید-19 از بین رفت. رفتن به خارج از کشور برای دوره، همانطور که کلیفورد میراندا دستیار مربی سابق اف سی گوا انجام داد، همیشه امکان پذیر نیست. بنابراین، زمانی که AIFF یک دوره پنج ماژول سالانه مدرک حرفه ای AFC را در مارس گذشته در Chandigarh آغاز کرد، پاسخ خوب بود. مدیرا گفت 18 نفر، حداکثر مجاز برای یک مربی، شرکت کردند. این در حالی است که نامزدها مجبور به پرداخت هستند. از جمله یک دوره کاری در خارج از کشور با یک باشگاه، یک نامزد می تواند تا سقف هزینه کند ₹7 میلیون برای گرفتن دیپلم.

پس از پایان دوره، نامزدهای موفق به زمان مربیگری نیاز خواهند داشت و این همان جایی است که آنها معمولاً با اولین مانع مواجه می شوند. از میان هفت باشگاه حاضر در دور قهرمانی لیگ I، فقط Neroca FC مربی هندی داشت. به جز رئال کشمیر، هر شش تیم حاضر در مرحله سقوط، مربیان هندی داشتند. حتی اگر یک هندی تمام توان تاکتیکی خود را برای جلوگیری از سقوط به کار گیرد، بعید است که مورد توجه باشگاه های ISL قرار گیرد.

مدیرا گفت تا زمانی که مالکان I-League، رده دوم هند، برای حضور هندی ها در راس امور بازتر باشند، این مسیر دشوار خواهد بود. مدیرا، جمیل و دریک پریرا، که پس از انتقال خوان فراندو به ATK موهون باگان در دوره گذشته، هدایت اف سی گوا را بر عهده داشت، در لیگ I-لیگ یا لیگ ملی فوتبال قبلی آن را به دست آوردند و موفق هم بودند. Diamond Harbor FC، تیمی جدید در لیگ کلکته، با مربی برنده موهون باگان در I-League کیبو ویکونا برای این فصل قرارداد امضا کرد.

رندی سینگ که در میان 18 نفر در چاندیگار بود، گفت: “یک مربی هندی فرصت های زیادی به دست نمی آورد و بنابراین باید در هر زمان اندکی که انجام می دهد موفق باشد.” هافبک سابق هند در فصل گذشته در SC East Bengal در ISL سه بازی (دو تساوی و یک شکست) بین رفتن خوزه مانوئل دیاز اسپانیایی و هموطنش ماریو ریورا به عهده داشت.

فقدان یک فصل طولانی ساختارمند، نه تنها در بالا، آکادمی ها و مراکز مربیگری نیز به فرصت های کمتر کمک می کند. برای اینکه یک مربی موفق باشید، لازم نیست بازیکن خوبی باشید، اما به ساختار لیگ هرمی نیاز دارید که به شما کمک می کند تا در رتبه های برتر قرار بگیرید. ISL 11 تیم دارد، I-League در این دوره 13 تیم داشت و به دلیل کووید-19 یک فصل کامل در دسته دوم از سال 19-2018 که 15 تیم وجود داشت اتفاق نیفتاده است. تنها تعداد انگشت شماری از ایالت ها لیگ هایی را برگزار می کنند که بیش از دو ماه طول می کشد. این به این معنی است که یک اتاق تعویض ISL را فراموش کنید، بسیاری از مربیان هندی علیرغم صلاحیت هایشان هیچ اتاق تعویض را مدیریت نکرده اند، این مقام سابق حق رای که نمی خواست نامش فاش شود گفت.

سینگ که هم موهون باگان و هم بنگال شرقی را رهبری کرده و معاون دیوید پلات و آنتونی هاباس در ISL بوده است، گفت: «بنابراین، اگر بتوانید به یک مرکز آموزشی یا آکادمی متصل شوید، کمک می‌کند – داشتن یک هندی الزامی است. به عنوان کمک مربی سینگ یک آکادمی را در ایمفال اداره می کند. “شما می توانید جلسات خود را برنامه ریزی کنید و در شغل رشد کنید.”

همه اینها به این معنی است که بعید است که 2021-22 تکرار شود. و فقط در هند اینطور نیست. به غیر از چهار یا پنج کشور برتر آسیایی، یافتن مربیان بومی مسئول تیم های در رده های بالای جدول دشوار است.