چرا من به جای روتر مستقل از Wi-Fi استفاده می کنم

اگر به صورت آنلاین یا در خرده فروش بوکس محلی خود به خرید می روید ، متوجه می شوید که بیشتر روترهای Wi-Fi در فروش واحدهای مستقل هستند. یعنی آنها به عنوان تنها و تنها نقطه دسترسی در خانه شما خدمت می کنند ، مگر اینکه شما یک پسوند بخرید ، یا یک روتر دوم تنظیم کنید تا از یک گسترش دهنده تقلید کنید. این تا حدودی به این دلیل است که سیستم های مش یک پدیده نسبتاً جدید هستند-آنها تا اواسط سال 2010 ، وقتی محصولات نسبتاً مقرون به صرفه از شرکت هایی مانند Eero و Google شروع به ظاهر شدن کردند ، هرگز با مصرف کنندگان گرفتار شدند.

روترهای مستقل به سختی بی ربط نیستند ، اما پس از تبدیل شدن به دنیای مش با فای – در حال حاضر ، من از eero pro 6e – نمی توانم خودم را ببینم که به عقب برگردم. حداقل ، بدون تغییر اساسی در اکوسیستم فناوری خانه من. در مورد فناوری مش ، ذهن ، خطوطی وجود دارد و من نیز به آن ها می پردازم.

مبارزات فراز و نشیب مداوم

مبارزه با ماهیت Wi-Fi

تا آنجا که می توانم به خاطر بسپارم-تلاش برای خفه کردن یک شوخی Goodfellas ، در اینجا-من همیشه با اتصالات Wi-Fi پوسته پوسته سر و کار داشته ام. مهم نیست که روتر چقدر قدرتمند باشد ، یا جایی که من آن را قرار می دهم ، به نظر می رسد که اتصالات دستگاه کاهش یابد. به طور معمول ، من اتصالات کار را دریافت می کنم ، اما سرعت فرعی ، گاهی اوقات حتی وقتی یک روتر در همان اتاق است به عنوان دستگاهی که با آن صحبت می کند. من باید در بعضی مواقع خدایان بی سیم را عصبانی کرده ام.

من با استفاده از روترهای مش و مستقل با این مسائل مقابله کرده ام. به طور کلی ، به نظر می رسد سیستم های مش قابل اطمینان تر هستند ، مگر اینکه شاید شما در یک آپارتمان کوچک یک یا دو خوابه زندگی کنید. این امر به طور طبیعی استدلال می کند – تمام نقطه فناوری مش بدون توجه به اینکه خانه شما چقدر بزرگ است ، پوشش گسترده و یکپارچه است.

به نظر می رسد ساختمانهای مدرن تقریباً برای ایجاد مسائل روتر محاسبه شده اند. در تجربه من ، احتمالاً بر اساس آنچه در داخل دیوارها وجود دارد ، و الکترونیک و مبلمان پراکنده در مورد آنها ، سیگنال ها می توانند به اندازه چند اتاق دور ضعیف شوند. اگر هیچ چیز دیگری نباشد ، سیستم های مش اغلب اطمینان حاصل می کنند که حداقل یک نقطه دسترسی در دسترس دستگاه های من وجود دارد.

اگر در یک خانه چند طبقه زندگی کنید ، روترهای مش عملاً اجتناب ناپذیر هستند. من می دانم که برخی از افراد با واحدهای مستقل از بین می روند ، اما بسیاری از ما مکان اصلی برای عبور از روتر به یک مودم نداریم-بدون اینکه فناوری مش در دسترس باشد ، نتیجه می تواند به طور دائم گوشه های “تاریک” باشد که Wi-Fi به درستی کار نمی کند. در خانه خودم ، مودم من در وسط سه طبقه است ، اما به قسمت جلوی ساختمان نزدیکتر است. بدون دستگاه مش در هر سطح ، احتمالاً نمی توانم در اتاق خواب مستر یا گاراژ اینترنتی مناسبی پیدا کنم.

اگر به بسیاری از لوازم جانبی خانه هوشمند اعتماد کنید ، مانند من ، نقاط تاریک به راحتی در خانه شما مجاز نیست. وقتی لپ تاپ شما به همان سرعت بارگیری نمی شود آزار دهنده است ، اما وقتی اتوماسیون های روشنایی اجرا نمی شوند ، کاملاً مشکل ساز است ، یا نمی توانید به یک دوربین امنیتی متصل شوید. این کار غیرمسئولانه است که شروع به ساختن برخی از خانه های هوشمند و بدون ایجاد روتر مشبک بنیادی خود ، علی رغم این موارد مهم.

مربوط

در اینجا نحوه ساخت یک خانه هوشمند موضوع آورده شده است

ماده می تواند خانه هوشمند شما را یکپارچه کند – این مواردی است که شما برای شروع کار لازم دارید.

چرا از سیستم روتر مش می پرید؟

از نزولی ها آگاه باشید

غالباً مجبور کردن یک سیستم مش برای استفاده از SSID های جداگانه (شناسه شبکه) برای هر باند Wi-Fi (2.4 ، 5 و 6GHz) غیرممکن است. در بسیاری از سناریوها ، این کار بزرگی نیست ، و احتمالاً حتی ارجح است ، زیرا دستگاه های انتقال را از یک روتر به دیگری ساده می کند – آنها به طور خودکار به بهترین گروه موجود می پردازند. اما برخی از دستگاه ها فقط مانند بسیاری از لوازم جانبی خانه هوشمند کم قدرت فقط در 2.4 گیگاهرتز کار می کنند و این به طور بالقوه می تواند باعث خراب شدن شود. این محصولات ممکن است دارای اتصالات غیرقابل اعتماد باشند ، با فرض اینکه حتی می توانند در وهله اول وصل شوند.

خوشبختانه امروز با این کار کمتر از آنچه که قبلاً قبلاً انجام می دادم سر و کار دارم – اما وقتی دامنه مسئله ای نیست ، جفت کردن تمام دستگاه های خانه هوشمند شما به یک SSID جداگانه 2.4 گیگاهرتز راه برای پیشبرد است.

در آپارتمان ها ، شما احتمالاً می خواهید بیشتر از به روزرسانی مشخصات در یک روتر انفرادی خارج شوید. دلیلش این است که حتی در یک استاندارد Wi-Fi خاص ، مانند Wi-Fi 6E ، روترها دارای سرعت و دامنه های مختلف هستند. علاوه بر این ، برخی از مدل ها ممکن است از ویژگی های خاصی مانند درگاه های اترنت بیشتر و سریعتر برخوردار باشند. برای یک گیمر که یک آپارتمان یک خوابه را با شریک زندگی خود به اشتراک می گذارد مسخره خواهد بود تا در اولویت قرار دادن پوشش عملکرد خام باشد. این افراد مثل من هستند-با یک همسر و فرزند در یک خانه چند طبقه کوچک-که باید برعکس را انجام دهند.

بهترین سیستم های مش می توانند بسیار گران باشند. من Eero Pro 6e سه بسته 700 دلار در هنگام راه اندازی هزینه دارد ، و این حتی به اندازه چیزها نیست-سیستم های بهتر از علامت 1000 دلار عبور می کنند. اگر می توانید یک روتر مستقل با دامنه ای پیدا کنید که از اندازه خانه شما فراتر رود ، ممکن است در واقع پس انداز کنید ، حتی اگر هزینه آن 300 دلار باشد. من اگر در آن اردوگاه هستید حسودم.

مربوط

4 ترفند روتر من برای سرعت بخشیدن به Wi-Fi برای بازی های آنلاین استفاده می کنم

دنده بازی شما باید در شبکه شما قرار داشته باشد.

افکار نهایی

آینده Wi-Fi

نیتگر

در بعضی از مواقع ، همه اینها مسئولیت دانشگاهی است. حتی Wi-Fi 7 Maxed Out نیز امری عادی خواهد شد ، و شاید سازندگان سیستم های مش و لوازم جانبی خانه هوشمند سرانجام بفهمند که چگونه می توانند با یکدیگر خوب بازی کنند. در حال حاضر راه هایی از تله 2.4 گیگاهرتز وجود دارد ، اگر باهوش هستید-بسیاری از لوازم جانبی مبتنی بر Thread یا Zigbee هستند ، بنابراین تنها شرط قطبی یا دستگاه دیگری است که با شبکه Wi-Fi شما همراه است. من تقریباً هرگز با چراغ های فیلیپس خود مشکلی ندارم ، دقیقاً به این دلیل که تنها پیوند Wi-Fi یک مرکز اختصاصی Zigbee است.

آینده نمی تواند به زودی بیاید. من مشتاقانه منتظر هستم که Wi-Fi 8 (قابلیت اطمینان فوق العاده بالا) به اینجا برسد ، زیرا ممکن است یک بار برای همیشه برخی از مشکلات من را درمان کند. من به تازگی به یک راه حل مش رسیده ام که (بیشتر) فعلاً کار می کند. امیدوارم وضعیت شخصی شما بسیار ساده تر باشد.

شما همچنین ممکن است دوست داشته باشید

هر آنچه را که باید در مورد PEV ها یا وسایل نقلیه الکتریکی شخصی بدانید

می توانید از PEV هایی مانند دوچرخه الکترونیکی و اسکوتر برای کاوش ، اجرای کارها یا سرعت بخشیدن به رفت و آمد خود استفاده کنید.