چگونه متوجه شویم «پیر» شده‌ایم؟
به نقل از خبرنگار سالم خبرگزاری پرتو،منصوره شهریاری احمدی،سرازیر شناس در اپ صبح پارسی کانال لیوان جم،اذعان کرد: پیری با عدد سنی معین نمیشود بلکه به شم بشر بستگی دارااست. در صورتی احساس پیری و شکستگی زود به سراغ بشر بیاید رمانتیک منفی میباشد البته درصورتی که بشر تا وصال به‌این شم فرصت متعددی از عمرش را طی نماید عالی میباشد. هنگامی شخص می‌داند که با بالندگی معاش کرده و ادامه عمرش هم با عزت و سرافرازی می‌گذرد حس پیری نمی‌نماید و هراس از پیری هم به خودش خط مش نمی‌دهد.
او در جواب به‌این پرسش که چرا اشخاص حس پیری می‌نمایند، به صورت صریح بیان کرد: شاید برداشت‌های ما از پیری بهتر نبوده و یا این که رفتارهایمان با اشخاص سالمند به سیرتکامل‌ای بایستی باشد نبوده میباشد که‌این اشخاص زمانی به پشت سرشان نگاه می‌نمایند ناراحت می شوند و سبب ساز می شود شم پیری نمایند.
این روانشناس یادآور شد: هر که بداند تا آن نقطه از معاش که ایستاده میباشد دستاوردهای خیر و خوبی دارا هستند و بدین دستاوردهایش افتخار می‌نماید، از طرفی آن قدر پویا میباشد و برای سال‌های بعدی معاش خویش مقصود و اپلیکیشن دارااست که بتواند حس نیکی از معاش داشته باشد شم پیری هم نمی‌نماید.
شهریاری خاطر نشان نمود: هنگامی وارد روانشناسی پرورش می‌شویم روند رویش از تشکیل نطفه شروع میشود بر طبق محدوده سنی اسم گذاری گردیده است. البته به عقیده اینجانب چیزی که در روانشناسی پرورش معین گردیده است در حوالی متعدد مختلف میباشد.
او به صورت صریح بیان کرد:عالی میباشد هرکس برای تشخیص ترازو پیری‌اش به حسش مراجعه نماید و ببیند چقدر حاضر میباشد برای هرچه عالی ساختن ادامه معاش عملکرد نماید. برنا ماندن، رابطه موءثر با خویش و دور و اطراف، با انرژی بودن طرح ریزی و هدفگذاری صحیح در کنار همت مثبت و معنادار سبب میگردد کارایی‌های شخص به به سود گزینه نظرش رسیده و به نادرست نرود که تمامی اینها راه و روش امور و آرم‌هایی برای کهن سال نشدن میباشد.
شهریاری خاطر نشان نمود:هنگامی طفل‌ایم دوست داریم گرانقدر شویم تا کلیه ما‌را تحت عنوان انسانی بالغ بشناسند و زمانی بلندمرتبه می‌شویم دوست داریم طفل باشیم؛ این شم به‌این استدلال میباشد که در گران قدر سالی سه مسئولیت اصلی ادامه علم آموزی، اشتغال و تزویج بر عهده ما قرار داده میگردد و از پس این سه مسئولیت بر وارد شدن بشر را با معضل مواجه می‌نماید و در جامعه هم هر مورد از اینها را اعمال ندهیم حس بدی داریم.
او خاطر نشان کرد:یکی‌از مسائل بسیار مهمی که در معاش تجربه می کنیم ترازو دستیابی به آرزوهاست. در‌صورتی‌که در مدت نوجوانی خودآگاهی صدق داشته باشیم هدف ها، آمال و مسیر رسیدنمان به آن‌ها‌را مبتنی بر توان‌هایمان رسم می کنیم و سبب می توان به هدف ها بیشتری دست یابیم و در فیض در سنین فراتر شم باخت نمی‌کنیم.
این روانشناس اظهار داشت: ما در تک تک قدمت برای عصر بعدی زندگیمان سپرده گذاری میکنیم و در هر زمان این ما هستیم که با نگاه غیروابسته و اعتقاد سفت به خودمان قادر خواهیم بود قیمت‌های وجودی مان را رویش و رشد بدهیم. از نقطه پايان زمان جوانی که نام و نشان به تمامیت میرسد اساسی این میباشد که محتوای اخذ گردیده در مدت پیشین تا چقدر صحیح بوده میباشد که بتواند آینده معاش فرد را تامین نماید.
شهریاری اعلام‌کرد: در طریق‌های تربیتی علاوه بر فرصت گذاشتن برای طفل، نحوه صحیح صرف کردن این مجال هم اصلی میباشد و در کل معاش پیش روی شخص تاثیر می گذارد. اکثری از اشخاص وقتی که برای طفل‌هایشان می گذارند زیاد میباشد ولی زیرا مسیر صدق را طی نمیکنند تربیت صحیحی برایشان نتایج نمیشود.
او اذعان کرد:چنانچه کلیه فرآیند رویش به صحت طی خواهد شد شخص خیر در جوانی که در سنین فراتر به حس پیری میرسد البته بازهم در به عبارتی سن بالندگی می‌نماید و ممکن میباشد هنوز هم علت برای کوشش کردن داشته باشد. درصورتی که پیشین آدم سست باشد زودتر به سن پیری میرسد.