کسب، حفظ، گسترش: چرا بنیانگذاران SaaS باید GDR و NDR را درک کنند

صرف نظر از کافی شاپ پایین خیابان، یک برنامه تلفن همراه در تلفن شما یا نرم افزار مورد استفاده در محل کار، هر شرکتی که درازمدت فکر می کند و مشتری محور است معمولاً بر روی موارد زیر متمرکز است:

• کسب: جذب مشتریان جدید.
• حفظ: حفظ روابط موجود با مشتری و جلوگیری از ریزش.
• گسترش: تعمیق و گسترش روابط موجود با مشتری از طریق فروش متقابل و بالا.

شرکت ها آرزوی داشتن روابط مستقیم، بلندمدت و مکرر با مشتری با حفظ و گسترش زیاد را دارند زیرا این ویژگی ها منجر به درآمدها و سود قابل پیش بینی بیشتر می شود. کسب‌وکارهای قابل پیش‌بینی بادوام‌تر، مدیریت آسان‌تر هستند و معمولاً با ارزش‌گذاری‌های بالاتر نسبت به مشاغل غیرقابل پیش‌بینی پاداش می‌گیرند.

شرکت‌های نرم‌افزاری تمایل به حفظ و گسترش مشتریان نسبتاً بالایی در مقایسه با سایر مدل‌های تجاری دارند. برای نرم افزار، معمولاً از دو معیار برای اندازه گیری حفظ و گسترش استفاده می شود:

1. حفظ دلار ناخالص (GDR).
2. حفظ خالص دلار (NDR)، که گاهی اوقات به عنوان حفظ درآمد خالص یا حفظ درآمد خالص مبتنی بر دلار شناخته می شود.

GDR حفظ یک دفتر درآمد موجود را قبل از توسعه اندازه گیری می کند، در حالی که NDR توسعه را شامل می شود:

اعتبار تصویر: Index Ventures

GDR و NDR معیارهای شناخته شده و پرکاربردی هستند که اغلب در زمینه رشد مورد بحث قرار می گیرند. شرکت‌های نرم‌افزاری با NDR بیش از 100% هر ساله تنها با گسترش دفتر کسب‌وکار موجود خود قبل از افزودن مشتریان جدید، درآمد خود را به‌صورت ارگانیک افزایش می‌دهند.

در حالی که NDR یک افشای الزامی نیست، زیرا یک معیار غیر GAAP است، شرکت‌های نرم‌افزار عمومی اغلب از طریق ترکیبی از ارائه‌های سهامداران، پرونده‌های عمومی و تماس‌های سود، برای سرمایه‌گذاران قابل مشاهده هستند:

اکتساب، حفظ، گسترش: چرا بنیانگذاران SaaS باید GDR و NDR را درک کنند توسط والتر تامپسون که در ابتدا در TechCrunch منتشر شد

منبع