کنفرانس انرژی MIT با ژئوپلیتیک دست و پنجه نرم می کند | اخبار MIT

در حالی که جنگ روسیه در اوکراین ادامه دارد، کنفرانس انرژی MIT امسال نقش ژئوپلیتیک را در تلاش های جهان برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و کاهش بدترین اثرات تغییرات آب و هوایی برجسته کرد.

هر سال، کنفرانسی که توسط دانشجویان اداره می شود، که به گفته سازمان دهندگان آن بزرگترین در نوع خود است، رهبران را از سراسر جهان گرد هم می آورد تا در مورد مهم ترین چالش های انرژی و پایداری بشریت بحث کنند.

این رویداد همیشه شامل دیدگاه های سرمایه گذاری، کسب و کار، تحقیقات و جوامع استارتاپی است. اما امسال، در حالی که بیش از 600 شرکت کننده در 11 و 12 آوریل گرد هم آمدند تا گردبادی از گفتگوهای کلیدی، گفتگوهای کنار آتش، و بحث های پنل گرد هم آمدند، موضوعات مشترک نیز شامل نفوذ جنگ روسیه، افزایش تنش بین ایالات متحده و چین و همکاری بین المللی بود. .

هنگامی که شرکت کنندگان با چشم انداز ژئوپلیتیک در حال تحول دست و پنجه نرم می کردند، برخی از سخنرانان به حرکت در گذشته گرایش های انزواطلبی را تشویق کردند.

خوان کارلوس جوبت، وزیر سابق انرژی و معدن شیلی، گفت: «برخی افراد برای خودکفایی تلاش می‌کنند، برخی دیگر تأکید می‌کنند که نباید به شرکای تجاری که ارزش‌های ما را با هم تقسیم می‌کنند تکیه کنیم – من فکر می‌کنم هر دو استدلال نادرست هستند». هیچ کشوری تمام آنچه را که برای ایجاد یک سیستم انرژی مقرون به صرفه، پاک و ایمن لازم است، ندارد. … یک سوم تولید انرژی جهان در کشورهای غیر دموکراتیک تولید می شود. آیا ما واقعاً می‌توانیم سیستم‌های انرژی خود را مقرون به صرفه و ایمن کنیم و تغییرات آب و هوایی را مهار کنیم و در عین حال آن کشورها را از تلاش جمعی خود حذف کنیم؟ اگر وارد یک منطقه حمایت گرایی و فروپاشی شویم، وضعیت همه ما بدتر خواهد بود.»

موضوع دیگر خوش بینی بود، مانند آنچه توسط ولودیمیر کودریتسکی، مدیر عامل شرکت ملی برق اوکراین بیان شد، که به طور زنده از کیف در کنفرانس صحبت کرد. کودریتسکی حملات روسیه به شبکه‌های برق اوکراین را که شامل بیش از 1000 موشک سنگین بود، تشریح کرد که آن را به بزرگترین عملیات علیه شبکه برق یک کشور تبدیل کرد.

با این حال، کودریتسکی گفت که مطمئن است سال آینده می‌تواند شخصاً در کنفرانس شرکت کند. همانطور که اتفاق افتاد، ارائه کودریتسکی روزی بود که اوکراین صادرات انرژی خود را به کشورهای دیگر از سر گرفت.

او گفت: «خبر خوب این است که پس از همه اینها، سیستم ما زنده مانده و به فعالیت خود ادامه می دهد.

امنیت انرژی و گذار سبز

ریچارد دوک، معاون فرستاده ویژه وزارت امور خارجه ایالات متحده در امور آب و هوا، کنفرانس را با محوریت نقش ایالات متحده در تغییر جهانی به سمت انرژی پاک تر افتتاح کرد. دوک از جمله کسانی بود که از سیستم انرژی جهانی یکپارچه‌تر و متنوع‌تر حمایت می‌کرد و اشاره کرد که هیچ کشوری نمی‌تواند به تنهایی به تغییرات آب و هوایی رسیدگی کند.

دوک گفت: «ما باید همه این کارها را به صورت موازی، در هماهنگی با دولت‌های دیگر، و از طریق معماری توافق‌نامه آب‌وهوای پاریس که آن را در اهداف خالص کاهش گازهای گلخانه‌ای در هم می‌پیچد، انجام دهیم».

پس از سخنرانی خود، دیته جوول یورگنسن، مدیر کل انرژی کمیسیون اروپا، در مورد تغییر در سیاست های انرژی اتحادیه اروپا که به دلیل تهاجم روسیه به اوکراین تحریک شده است، بحث کرد.

او اعتراف کرد که اتحادیه اروپا بیش از حد به گاز طبیعی روسیه وابسته شده است، اما گفت که تهاجم کشورهای اروپایی را مجبور کرد در استراتژی انرژی خود تجدید نظر کنند و در عین حال هدف بلندمدت خود را برای بی طرفی شبکه تا سال 2050 حفظ کنند.

ما امنیت انرژی و گذار سبز را به هم مرتبط می بینیم. یورگنسن گفت، هیچ امنیت انرژی بدون انتقال انرژی به سمت بی طرفی آب و هوا وجود ندارد، و هیچ انتقال انرژی بدون امنیت انرژی وجود ندارد.

یورگنسن همچنین اقداماتی را که اتحادیه اروپا برای بهبود امنیت انرژی خود در سال گذشته انجام داده است، از جمله اجرای پروژه های انرژی تجدیدپذیر اضافی و جایگزینی سوخت روسیه با سوخت ایالات متحده، که اکنون به تامین کننده اصلی انرژی قاره تبدیل شده است، تشریح کرد.

او گفت: “مبارزه با تغییرات اقلیمی جاه طلبی مشترک ما است، این مسئولیت مشترک ما است، و من فکر می کنم ما در این چند سال اخیر نشان داده ایم که می توانیم این جاه طلبی را به عمل تبدیل کنیم و به نتیجه برسیم.”

یک چالش و یک فرصت

خوش بینی همچنین در شیوه ای که سخنرانان از انتقال انرژی سبز به عنوان یک فرصت تجاری تعریف کردند، درخشید. مطابق با این ایده، این کنفرانس شامل نمایشگاهی از بیش از 30 استارتاپ با تمرکز بر انرژی پاک و پایداری بود.

مالاو سوخادیا از Sol Clarity، غرفه‌دار کنفرانسی که از برق برای تمیز کردن پنل‌های خورشیدی به عنوان راهی برای جایگزینی تمیز کردن آب استفاده می‌کند، گفت: «همه ما در حال مبارزه با یک مشکل بزرگ هستیم که نیاز به تلاش جمعی دارد. این یکی از بهترین کنفرانس های انرژی در جهان است. ما احساس می‌کنیم که اگر در زمینه فناوری آب و هوا هستید، باید اینجا باشید.»

توسعه فناوری یکی از ستون های کنفرانس بود و موضوع مهم در آن بحث ها هیدروژن سبز بود، یک منبع سوخت پاک که می تواند جایگزین گاز طبیعی در تعدادی از کاربردها شود و با استفاده از انرژی های تجدیدپذیر تولید شود. سونیتا ساتیاپال از وزارت انرژی در یک بحث میزگرد در مورد این فناوری خاطرنشان کرد که این آژانس از دهه 1970 بودجه توسعه هیدروژن را تامین می کند. سایر اعضای پانل نیز بر بلوغ این فناوری تاکید کردند.

لورا پارکان، معاون انرژی هیدروژن در Air Liquide Americas گفت: «تکنولوژی زیادی که برای پیشرفت اکوسیستم مورد نیاز است، اکنون وجود دارد. “چالش این است که چیزها را به مقیاس کافی بزرگ برسانیم تا هزینه ها برای مقرون به صرفه تر کردن و پیشرفت واقعی اکوسیستم هیدروژن کاهش یابد.”

با این حال، اعضای پانل اذعان داشتند که برای استفاده از پتانسیل کامل هیدروژن، مانند مکانیسم های بهتر برای ذخیره سازی و حمل و نقل، به توسعه فناوری بیشتری نیاز است.

دیگر فناوری‌های پیشرفته‌ای که در بحث‌های پانل ذکر شد شامل انرژی زمین گرمایی پیشرفته و راکتورهای هسته‌ای کوچک مدولار بود که می‌توانستند سریع‌تر از راکتورهای معمولی ساخته و مستقر شوند.

اما وانگ از آژانس انرژی هسته‌ای OECD با اشاره به وجود بیش از 80 راکتور پیشرفته گفت: «کاوش در این فناوری‌های مختلف ممکن است در واقع ما را به صفر خالص – یا حتی یک آینده کربن صفر – برساند که در تولید برق به آن امیدواریم. طرح هایی که در سراسر جهان کاوش شده اند. چالش‌های مختلفی وجود دارد و شرایطی وجود دارد که می‌توان به آنها رسیدگی کرد، اما مکان‌هایی مانند چین و روسیه در حال ساخت این چیزها هستند، بنابراین یک مانع تکنولوژیکی وجود ندارد.»

“نیمه پر لیوان”

علیرغم وظایف بلندی که در پیش است، برخی از سخنرانان لحظاتی را صرف جشن گرفتن دستاوردهای تا کنون کردند.

نیل براون از شرکت سرمایه گذاری KKR که شرکتش در حال کار برای ساخت یک پروژه بزرگ بادی فراساحلی است، گفت: «فکر کردن به پیشرفتی که در 10 سال گذشته داشته ایم، باورنکردنی است. خودروهای خورشیدی، بادی و الکتریکی از گرانی غیرممکن و تصور نفوذ در بازار به قیمت بسیار نزدیک، اگر نه در حال حاضر، به قیمت برابر رسیده اند. ما واقعاً راه بسیار طولانی را پیموده‌ایم.»

سخنرانان دیگر مثبت بودن خود را با اعتراف حسادت نسبت به فرصتی که پیش از جوانان حاضر در جلسه بود، آمیختند، که بسیاری از آنها دانشجویان MIT بودند.

جوبرت گفت: «من ترکیبی از هیجان از سخنرانانی که تاکنون شنیده‌ایم و کمی حسادت به جاده باز دانشجویان و متخصصان جوان در اینجا دارم. بازگشت به این مکان باعث شد که دوباره با احساس فرصت و مسئولیتی که به عنوان یک دانش آموز احساس می کردم ارتباط برقرار کنم.

ژوبرت درس‌هایی از مبارزات کشورش با بحران انرژی، سیاست‌های پوپولیستی و خشکسالی‌های شدید آموخت. صحبت های او با پرسش هایی به پایان رسید که در مرکز کنفرانس قرار گرفت.

شواهد واضح است: زمین تغییر خواهد کرد. ژوبرت گفت: هنوز چقدر باید تصمیم گیری شود. بخش انرژی بخش اصلی این مشکل بوده است. ما اکنون باید برای تبدیل شدن به یک سوراخ اساسی راه حل تلاش کنیم. ما باید تلاش خود را در کجا متمرکز کنیم؟ چه چیزی می توانیم از یکدیگر یاد بگیریم؟»