اجازه دادن به داوید دخیا در مقابل کباب تلویزیونی بعد از بازی، شجاعانه ترین کاری بود که منچستریونایتد در برنتفورد انجام داد. در میان بازجویی‌های شدید، دخیا نقش خود را در نمایش شباهت‌آمیز پذیرفت، اما از او پرسید که راه خروج چیست، او گفت که نمی‌داند قبل از اینکه بر اهمیت کار سخت تاکید کند. کمی بعد، اریک تن هاگ، تنها سرمربی منچستریونایتد که از سال 1921 در دو بازی اول شکست خورد، گفت که اگر می توانست همه 11 بازیکن را عوض می کرد.
مانند بارسلونا، منچستریونایتد نیز با مشکل مواجه است. برخلاف بارسلونا، آنها برنامه ای ندارند. مبادله حال خود با آینده، راه بارسلونا برای مقابله با بحران بدهی ریشه‌دار است. در منچستریونایتد، که رالف رانگنیک، سرمربی موقت آن گفته بود به 10 بازیکن جدید و یک “جراحی قلب باز” نیاز دارد، تنها چیزی که تن هاگ می تواند بگوید این است که باشگاه تلاش خواهد کرد و بازیکنان را متقاعد به پیوستن خواهد کرد. در انتهای جدول پس از باخت 0-4، هفتمین شکست متوالی خارج از خانه آنها برابر با بدترین عملکرد باشگاه در سال 1936، تن هاگ 18 روز تا بسته شدن پنجره تابستانی فرصت دارد.
برنتفورد فقط یک ایستگاه اتوبوس در هانسلو است، دنیا آواز خواندن هواداران آنها را در 2021-22 شنید. وقتی به اندازه کافی خوب نیستید که بتوانید 74 سال در سطح برتر باشید، طنز خود را تحقیرکننده ابزاری برای بقا است. روز شنبه، یکی از تیم‌ها با رسیدن به ایستگاه اتوبوس چنان سرگردان شدند که وقتی فهمیدند چه باید بکنند، اتوبوس از دور تبدیل به یک ذره شده بود. از آنجایی که یک تیم بودند، لباس‌های یکسانی از سبز پوشانده بودند، اما همانطور که پاس مربعی اسکات مک‌تومینی به جایی نشان داد، یا یکدیگر را به خوبی نمی‌شناختند یا مقدمه‌ها سرسری بود. مثل مسافران اتوبوس. توضیح می دهد که چرا تن هاگ از نیاز به “چسبیدن به هم” و مسئولیت پذیری تیم صحبت کرد.
دخیا باید تقصیر خود را بر عهده بگیرد، اما باید به این نکته نیز اشاره کرد که کریستیانو رونالدو خیلی راحت توپ را از دست داده و منجر به گل اول شد. همچنین بازی تنها 10 دقیقه از بازی گذشته بود که دخیا شوت جاش داسیلوا را از دست داد و صورت او را در چمن فرو برد. ساعت 18 دقیقه بود که ماتیاس جنسن برنامه خود را برای بازی از عقب خراب کرد. توزیع با پا جزو ویژگی‌های دخیا نیست، اما اینکه او همچنان ثابت‌ترین بازیکن منچستریونایتد در چند فصل گذشته بوده است، بحران این باشگاه را در بر می‌گیرد. از زمانی که پپ گواردیولا مهارت های بی چون و چرای جو هارت در مهار شوت را با توانایی کلودیو براوو با پاهایش عوض کرد، فوتبال ادامه پیدا کرد – در ادرسون، منچسترسیتی چنان پاسور ماهری دارد که از شروع بازی اغلب توپ را مستقیماً به سمت دروازه بان می فرستد – اما منچستریونایتد. نداشته اند.
تلاش تن هاگ برای اینکه تیمش از توپ‌های بلند دوری کند و روش پیچیده‌تری برای بازی ایجاد کند، همگام با زمان است. لیورپول، منچسترسیتی و تمام نخبگان اروپایی، به جز رئال مادرید، اینگونه بازی می کنند. اما لیساندرو مارتینز در تلاش برای انجام این کار، تصمیم اشتباهی گرفت، کریستین اریکسن را به خطا کشید و منجر به گل جنسن شد.
ایوان تونی از برنتفورد در مصاحبه ای با پخش کننده های رسمی گفت: “ما می دانستیم مطبوعات بالا روی آنها تاثیر می گذارد.” برنتفورد با تمام انرژی به بازی نزدیک شد. آنها 14 کیلومتر بیشتر دویدند (109.4 کیلومتر تا 95.6 کیلومتر). منچستریونایتد آنقدر موثر بود، پرسینگ آنها آنقدر بی اثر بود که برنتفورد در اولین پیروزی مقابل آنها از سال 1938 نیازی به این کار نداشت.
برنتفورد با شکست دادن آرسنال در بازی ابتدایی خود در فصل گذشته و برتری 3-3 لیورپول، استفاده هوشمندانه از ست بازی ها را نشان داده بود. این منجر به گل سوم شد، بن می با ضربه سر از تیرک دروازه به خانه برگشت. برتری آنها در ضد حملات نیز به خوبی شناخته شده است، اما منچستریونایتد زمانی که زنبورها در سه پاس قبل از گلزنی برایان امبومو، از محوطه جریمه خود به دخیا رفتند، گرفتار شد.
بازسازی کار سختی است و تن هاگ نیازی به نگاهی دورتر از شروع فصل گذشته آرسنال ندارد. مانند آرسنال، خشم علیه مالکان منچستریونایتد همچنان ادامه دارد و بنرهایی که گلیزرها را به ترک دعوت می کنند در برنتفورد دیده می شود. گری نویل آن را یک قدم به جلو برد. کاپیتان سابق منچستریونایتد در اسکای اسپورت گفت: “وقتی کسب و کار شکست می خورد، صاحبان آن کسب و کار هستند (که باید مسئولیت آن را بر عهده بگیرند.”
او به این بسنده نکرد. ما اکنون یک استادیوم فرسوده و پوسیده داریم که انصافاً در درجه دوم است، زمانی که 15 تا 20 سال پیش بهترین استادیوم جهان بود. شما یک پروژه فوتبال دارید که آنها سرنخی ندارند، شما بانکداران را مسئول باشگاه فوتبال می‌کنید… شما می‌توانید به بازیکنانی که دوست دارید نگاه کنید، اما چیزهای بزرگ زیادی وجود دارد که باید در ابتدا اصلاح شوند…”
نویل گفت: «گیج کننده» بود که به تن هاگ بازیکنانی که می خواست داده نشد. در حالی که منچستریونایتد بازیکنان خود را حذف کرده است، آنها فقط سه بازیکن جدید به نام‌های اریکسن، مارتینز و تایرل مالاسیا در اختیار دارند. ماه‌ها آنها فرنکی دی یونگ را تعقیب کرده‌اند، اما به نظر می‌رسد این آدرین رابیو است که احتمال بیشتری برای پیوستن دارد. تلاش برای مارکو آرناوتوویچ 33 ساله و تسلیم شدن پس از واکنش شدید طرفداران به دلیل اینکه ممکن است از زبان نژادپرستانه استفاده کرده باشد، دلیلی بر ناامیدی است، نه دید بلندمدت.
منچستریونایتد در مرحله بعدی با لیورپول بازی خواهد کرد. شکاف بین آنها اکنون به اندازه زمانی که الکس فرگوسن منچستریونایتد را به 13 عنوان قهرمانی لیگ برتر رساند، خمیازه می کشد، بیشترین قهرمانی تا کنون. نویل گفت: آنها 10 سال است که شکست می خورند. باشگاه در حال پوسیدن است.