3 چیزی که بخش کریپتو باید برای جریان اصلی TradFi ارائه دهد

در سال گذشته، با سرازیر شدن انبوه پول به ارزهای دیجیتال مختلف، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT)، شاخص‌های ارزهای دیجیتال، محصولات بیمه و بازارهای گزینه‌های غیرمتمرکز، شاهد رشد تصاعدی اقتصاد کریپتو بودیم.

کل ارزش قفل شده (TVL) در بخش DeFi در تمام زنجیره‌ها از 18 میلیارد دلار در ابتدای سال 2021 به 240 میلیارد دلار در ژانویه 2022 افزایش یافته است. از 60 میلیون دلار در ابتدای سال 2021 به بیش از 400 میلیون دلار تا ژانویه 2022.

با وجود رشد تصاعدی و نوآوری در محصولات DeFi، بازار وام‌های رمزنگاری هنوز فقط به وام‌های دارای وثیقه توکن محدود می‌شود، به‌عنوان مثال، یک ارز دیجیتال را به عنوان وثیقه برای قرض گرفتن یک ارز رمزپایه دیگر تعهد کنید.

چند پلتفرم مانند Nexo و Genesis که وام‌های دارای وثیقه NFT را ارائه می‌کند، اما این خدمات عمدتاً برای مشتریان نهادی با NFT‌های بلوچی است. برای توده‌های خرده‌فروشی، چیزی بیش از وام‌های توکن وثیقه‌ای وجود ندارد.

اگر اقتصاد کریپتو بخواهد به اندازه ای رشد کند که با هر اقتصاد واقعی سازگار باشد، باید به انبوه مصرف کنندگان خرده فروشی دسترسی پیدا کند و بتواند گزینه های تامین مالی را برای آنها فراهم کند.

در اینجا مؤلفه‌های ضروری وجود دارد که باید قبل از اینکه زیرساخت بانک‌های رمزنگاری با زیرساخت‌های بانک‌ها رقابت کند، توسعه یابد.

تنوع کالاها و خدمات

یکی از متداول‌ترین سؤالات شخصی که تازه وارد است و می‌خواهد وارد اقتصاد رمزنگاری شود این است که چه چیزی می‌توانم بخرم؟ در زیرساخت فعلی، چیز دیگری جز NFT، محصولات DeFi، سهامداری و تامین نقدینگی وجود ندارد.

در اقتصاد سنتی، ارزها به این دلیل وجود دارند که مبادله کالا با خدمات یا بالعکس، عموماً نسبت 1:1 ندارد، بنابراین ارزها به منظور تسهیل مبادلات کالاها و خدمات هستند. در اقتصاد کریپتو، ارزها قبل از اینکه کالاها و خدمات به طور گسترده در دسترس مشتریان قرار گیرند وجود دارند. این امر ارزیابی ارزهای دیجیتال را سخت و ناپایدار می کند.

یک اقتصاد باید کالاها و خدمات کافی در دسترس داشته باشد تا عرضه و تقاضای کافی ایجاد شود تا مصرف کنندگان بتوانند از ارزها برای مبادله این کالاها و خدمات استفاده کنند. تنها با NFTها و محصولات مالی DeFi در اکوسیستم کریپتو فعلی، جذب جو یا جین معمولی به اقتصاد بسیار سخت است زیرا صرفاً چیز زیادی برای مصرف برای آنها وجود ندارد.

یک سیستم بانکی سالم و کارآمد نیز متکی بر عرضه کافی نقدینگی از سپرده‌های مشتریان و تقاضای کافی از سوی مشتریان برای استقراض است. با وجود کالاها و خدمات دیجیتال بیشتر، به ویژه کالاهای غیرمالی مانند هنر، موسیقی، املاک یا وسایل بازی در متاورس، سیستم بانکی قادر خواهد بود از آنها به عنوان وثیقه برای ارائه انواع وام های تضمین شده استفاده کند. مشابه وام های خودرو یا وام مسکن، مصرف کنندگان در دنیای کریپتو می توانند با پرداخت دوره ای در آینده صاحب این محصولات شوند.

یک سیستم امتیازدهی اعتباری قابل اعتماد

در بازار کنونی وام‌دهی کریپتو، هیچ سیستم اعتبارسنجی یا امتیازدهی اعتباری لازم نیست تا مشتریان بتوانند ارزهای دیجیتال را قرض بگیرند. این به این دلیل است که وام بیش از حد وثیقه با نسبت وام به ارزش (LTV) نظارت شده است. به محض اینکه LTV از آستانه انحلال LTV فراتر رفت، وثیقه با تخفیف برای بازیابی وام فروخته می شود. ارزش وثیقه هرگز به طور کامل مورد استفاده قرار نمی گیرد و همیشه در صورت استهلاک ناگهانی ارزش وثیقه، یک بافر بزرگ ذخیره می شود.

در بانکداری سنتی، مشتریان بر اساس رفتار معاملاتی گذشته و وضعیت مالی خود، یعنی درآمد سالانه، پس‌انداز، بازپرداخت وام و سرمایه‌گذاری، امتیاز اعتباری دارند. در بازار وام کریپتو، این تقریبا غیرممکن است زیرا کیف پول ها به صورت ناشناس ایجاد می شوند و هر کسی می تواند هر تعداد کیف پول که می خواهد بسازد. این امر ردیابی رفتارهای معاملاتی را بسیار دشوار می کند و ایجاد امتیاز اعتباری را دشوار می کند.

برای اینکه ساختار فعلی تغییر کند، کاربران باید برای ایجاد یک سابقه خوب از تمام فعالیت های یک کیف پول و وفاداری به کیف پول تشویق شوند. نمرات از جمله وجود دارد رتبه بندی LUNAtic برای Terra برای رتبه‌بندی تعهدات سفارش در یک زنجیره خاص، اما به نظر نمی‌رسد امتیاز اعتباری خاصی برای رتبه‌بندی شرایط مالی صاحبان کیف پول سفارش‌ها وجود داشته باشد.

از آنجایی که مشاغل بیشتری در فضای کریپتو ایجاد می‌شود و افراد بیشتری با ارزهای دیجیتال حقوق دریافت می‌کنند، کیف‌پول‌هایی که سابقه طولانی و سالم فعالیت‌هایی مانند درآمد ثابت ورودی نقدی، موجودی پایدار مداوم یا بازپرداخت منظم وام رمزنگاری را نشان می‌دهند، باید پاداش بگیرند. . پاداش می تواند به شکل دستیابی به وام های بزرگتر با نرخ بهره پایین تر باشد. یا دسترسی به وام های بلند مدت؛ یا حتی در قالب ایردراپ نشانه های حکومت داری.

یک سیستم امتیازدهی اعتباری قوی هم به نفع وام دهنده و هم برای وام گیرنده خواهد بود. وام دهندگان می توانند با ارائه وام های بیشتر به وام گیرندگان قابل اعتماد، کارمزدهای بیشتری را با ریسک کمتر دریافت کنند. وام گیرندگان می توانند به نرخ های پایین تر، وام های بلند مدت و سایر پاداش های بالقوه دسترسی داشته باشند. مهم‌تر از همه، یک سیستم امتیازدهی اعتباری می‌تواند به شکل‌گیری یک بازار وام‌دهی رمزنگاری شفاف‌تر و سالم‌تر کمک کند و مصرف‌کنندگان بیشتری را به اکوسیستم جذب کند.

یک سیستم ارزیابی وثیقه با مدیریت فعال

با توجه به ماهیت بسیار نوسان ارزهای دیجیتال (حداقل در حال حاضر)، ارزش وثیقه باید بسیار بیشتر از یک وام تضمین شده سنتی ارزیابی شود. برخلاف وثیقه‌های سنتی مانند خودروها یا خانه‌هایی که ارزش‌شان قابل پیش‌بینی‌تر است و در مدت زمان کوتاهی تغییر چشمگیری نمی‌کند، وثیقه در دنیای ارزهای دیجیتال، مانند NFT یا ارزهای دیجیتال، ممکن است تنها در یک روز با حرکت‌های نزولی ناگهانی مواجه شود. بنابراین، برای پلتفرم‌های وام‌دهی، داشتن سیستم‌های ارزیابی وثیقه قوی که بتواند ارزش بازار هر دارایی را در هر زمان برآورد کند، ضروری است.

ارزیابی دقیقه به دقیقه ارزش بازار NFTها یا ارزهای دیجیتال دشوار نیست. اما از آنجایی که کالاها و خدمات بیشتری در اکوسیستم کریپتو در دسترس می‌شوند و انواع بیشتری از دارایی‌ها به عنوان وثیقه واجد شرایط می‌شوند، داشتن یک سیستم ارزیابی وثیقه با فرکانس بالا می‌تواند پرهزینه باشد.

از سوی دیگر، پلتفرم‌های وام‌دهی می‌توانند چیزی شبیه به مفهوم دارایی‌های موزون ریسک (RWA) در دنیای بانکداری ایجاد کنند تا وزن‌های ریسک بیشتری (آستانه‌های نقدینگی کمتر LTV) به وثیقه‌های پرریسک‌تر و کمتر به وثیقه‌های ایمن‌تر بدهند، بنابراین لزوماً نیازی به این کار ندارند. دارای سیستم ارزیابی وثیقه با فرکانس بالا.

به عنوان مثال، NFT های دارای تراشه آبی مانند Bored Ape Yacht Club (BAYC) می توانند آستانه انحلال LTV بالاتری داشته باشند و کمتر مورد ارزیابی قرار گیرند. با در دسترس قرار گرفتن قیمت های تاریخی NFT، نقاط داده بیشتری را می توان جمع آوری کرد و برای استخراج معیار وزن ریسک دقیق تری استفاده کرد.

با در دسترس قرار گرفتن کالاها و خدمات بیشتر در اقتصاد کریپتو، یک سیستم امتیازدهی اعتباری قابل اعتماد و یک سیستم ارزیابی وثیقه با مدیریت فعال، زیرساخت‌های بانکداری رمزنگاری را قادر می‌سازد تا گزینه‌های تامین مالی بیشتری به جز وام‌های دارای وثیقه توکن ارائه دهد.

چشم انداز آینده تامین مالی کریپتو به انواع کالاها و خدمات موجود در اقتصاد کریپتو بستگی دارد و تنها زمانی می تواند با مقیاس بانک های سنتی رقابت کند که اقتصاد کریپتو به فضای بازار متنوع تر و جذاب تر برای مصرف کنندگان بیشتر تبدیل شود.

نظرات و نظرات بیان شده در اینجا صرفاً متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکس کننده نظرات Cointelegraph.com نیست. هر حرکت سرمایه گذاری و معاملاتی مستلزم ریسک است، شما باید هنگام تصمیم گیری تحقیقات خود را انجام دهید.