“AI for Impact” به نام خود عمل می کند | اخبار MIT

برای دانش‌آموزان کارآفرین MIT که می‌خواهند مهارت‌های خود را برای سود بیشتر به کار ببرند، کلاس هنرهای رسانه و علوم MAS.664 (AI for Impact) یک نقطه مقصد بوده است. با شروع همه گیری، این هدف حتی بیشتر مورد توجه قرار گرفت. تنها چند هفته قبل از تعطیلی پردیس در سال 2020، تیمی از دانشجویان کلاس پروژه ای را راه اندازی کردند که گام های مهمی را به سمت یک پلت فرم منبع باز برای شناسایی قرار گرفتن در معرض ویروس کرونا بدون به خطر انداختن حریم خصوصی شخصی بردارد.

کار آنها در قلب Safe Paths، یکی از اولین برنامه های ردیابی تماس در ایالات متحده بود. دانشجویان با داوطلبانی از دانشگاه‌ها، مراکز پزشکی و شرکت‌های دیگر ملحق شدند تا کد خود را منتشر کنند. کاغذ سفید توصیف پروتکل غیرمتمرکز حفظ حریم خصوصی، همه در حین کار با سازمان هایی که مایل به راه اندازی برنامه در جوامع خود هستند. این برنامه و نرم افزار مربوطه در نهایت به سازمان غیرانتفاعی تبدیل شدند بنیاد PathCheck، که امروزه با نهادهای بهداشت عمومی درگیر است و اعلان های تماس در گوام، قبرس، هاوایی، مینه سوتا، آلاباما و لوئیزیانا را ارائه می دهد.

پروفسور رامش راسکار، دانشیار آزمایشگاه رسانه، که همراه با پروفسور آلکس «ساندی» پنتلند و پروفسور آزمایشگاه رسانه، الکس «ساندی» پنتلند و این کلاس را تدریس می‌کند، شکل‌گیری «مسیرهای ایمن» حس خاصی را در میان محققان MIT نشان می‌دهد که «ما می‌توانیم چیزی را راه‌اندازی کنیم که بتواند به مردم در سراسر جهان کمک کند». مدرس آزمایشگاه رسانه، جوست بونسن. “داشتن آن نوع اشتیاق و جاه طلبی – اما همچنین اطمینان به اینکه آنچه در اینجا ایجاد می کنید می تواند در سطح جهانی به کار گرفته شود – شگفت انگیز است.”

AI for Impact که توسط پنتلند ایجاد شد، دو دهه پیش با نام دوره توسعه سرمایه گذاری شروع به تشکیل جلسه کرد و چندین کسب و کار پر رونق را پرورش داد. نمونه‌هایی از سرمایه‌گذاری‌های طبقاتی که پنتلند انکوباتور یا با هم تأسیس کرد عبارتند از Dimagi، Cogito، Ginger، Prosperia و Sanergy.

پنتلند توضیح می‌دهد که چالش مهمی که برای هر طبقه ایجاد می‌شود، ارائه یک طرح تجاری است که یک میلیارد نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد، و همه آن نمی‌تواند در یک کشور باشد. پنتلند می‌گوید که هر تلاش کلاسی تبدیل به یک تجارت نمی‌شود، اما 20 تا 30 درصد دانش‌آموزان کاری را شروع می‌کنند که برای یک کلاس کارآفرین عالی است.

فرصت های تاثیر

برای مثال اعداد پشت دیماگی قابل توجه هستند. محصول اصلی آن CommCare به کارکنان بهداشتی خط مقدم کمک کرده است تا برای بیش از 400 میلیون نفر در بیش از 130 کشور در سراسر جهان مراقبت کنند. هنگامی که صحبت از مراقبت از مادر و کودک به میان می آید، پلتفرم Dimagi از هر 110 بارداری در سراسر جهان یک مورد را ثبت کرده است. در سال گذشته، چندین دولت در سراسر جهان از سیرالئون و سومالی گرفته تا نیویورک و کلرادو، برنامه‌های CommCare را برای پاسخ به کووید-19 به کار گرفتند.

اسپین آف هایی مانند Cogito، Prosperia و Ginger نیز به شرکت های بسیار موفقی تبدیل شده اند. Cogito به یک میلیون نفر در روز کمک می کند تا به مراقبت های بهداشتی مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند. Prosperia به مدیریت پرداخت های حمایت اجتماعی به 80 میلیون نفر در آمریکای لاتین کمک می کند. و زنجبیل خدمات سلامت روان را برای بیش از 1 میلیون نفر انجام می دهد.

پنتلند خاطرنشان می کند که شور و اشتیاق پشت این سرمایه گذاری ها و سایر سرمایه گذاری های کلاسی به یک ایده اصلی کلاس اشاره می کند: دانشجویان MIT اغلب به دنبال راه هایی برای ایجاد مشاغل کارآفرینی هستند که تغییرات اجتماعی مثبت را ممکن می کند.

برای مثال، در طول کلاس بهار 2021، تعدادی از پروژه‌های دانش‌آموزی امیدوارکننده شامل ابزارهایی برای کمک به ساکنان جوامع فقیر برای انتقال به مالکیت خانه‌های خود به جای اجاره، و کنترل بهتر سلامت جامعه خود بودند.

پنتلند می‌گوید: «روشن است که افرادی که از اینجا فارغ‌التحصیل می‌شوند می‌خواهند کاری مهم با زندگی‌شان انجام دهند… آنها می‌خواهند بر دنیای خود تأثیر بگذارند». “این کلاس آنها را قادر می سازد تا با افراد دیگری که علاقه مند به انجام همین کار هستند ملاقات کنند و به آنها کمک می کند تا شرکتی را برای انجام آن راه اندازی کنند.”

بسیاری از دانش آموزانی که به کلاس می پیوندند با مجموعه وسیعی از علایق وارد کلاس می شوند. سخنرانی‌های مهمان، مطالعات موردی سایر پروژه‌های کارآفرینی اجتماعی، و مقدمه‌ای بر اکوسیستم گسترده‌ای از تخصص و بودجه، سپس به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا ایده‌های کلی خود را در پروژه‌های خاص و قابل اجرا اصلاح کنند.

راهی برای مقابله با یک بیماری همه گیر

راسکار در سال 2019 تدریس مشترک این کلاس را آغاز کرد و با الهام از تیم هوش مصنوعی برای Impact که در کارفرمای سابق خود، فیس بوک، راه اندازی کرده بود، تمرکز “هوش مصنوعی بزرگ” را به کلاس توسعه سرمایه گذاری وارد کرد. او می‌گوید: «آنچه من متوجه شدم این است که شرکت‌هایی مانند گوگل یا فیس‌بوک یا آمازون در واقع داده‌های کافی درباره همه ما دارند که می‌توانند مشکلات بزرگ جامعه ما را حل کنند – آب و هوا، حمل‌ونقل، سلامت و غیره.» این چیزی است که ما باید به طور جدی تری به آن فکر کنیم: نحوه استفاده از هوش مصنوعی و داده ها برای تأثیر اجتماعی مثبت و در عین حال محافظت از حریم خصوصی.»

در اوایل کلاس بهار 2020، در حالی که دانش آموزان شروع به بررسی پروژه های خود کردند، راسکار در مورد شیوع ویروس کرونا در حال ظهور به کلاس نزدیک شد. دانشجویانی مانند کریستن ویلکانز فوریت و فرصت را تشخیص دادند. او و 10 دانش‌آموز دیگر برای کار روی پروژه‌ای که بر روی کووید-19 تمرکز دارد، به نیروها پیوستند.

راسکار به یاد می‌آورد: «دانش‌آموزان احساس قدرت می‌کردند تا کاری برای کمک به مقابله با شیوع این ویروس جدید هشداردهنده انجام دهند. آنها بلافاصله شروع به توسعه راه‌حل‌های مبتنی بر داده و هوش مصنوعی برای یکی از حیاتی‌ترین بخش‌های مقابله با یک بیماری همه‌گیر کردند: توقف زنجیره عفونت‌ها. آنها یکی از اولین راه‌حل‌های دیجیتالی ردیابی تماس و اعلان مواجهه را در ایالات متحده ایجاد و راه‌اندازی کردند. توسعه یک سیستم هشدار اولیه که مردم را درگیر کرده و از حریم خصوصی محافظت می کند.

راسکار به لحظه ای نگاه می کند که یک گروه اصلی از دانش آموزان در یک تیم متحد شدند. بسیار نادر بود که بخش قابل توجهی از کلاس فقط با هم جمع شوند و بگویند، بیا این کار را فوراً انجام دهیم. این به همان اندازه یک جنبش شد که یک سرمایه گذاری.»

بحث‌های گروهی به زودی حول یک مجموعه ابزار دیجیتال منبع باز و اولین حریم خصوصی برای ردیابی تماس Covid-19 متمرکز شد. برای دو هفته آینده، درست تا زمان تعطیلی پردیس در مارس 2020، تیم دو اتاق کنفرانس مجاور در آزمایشگاه رسانه را تصاحب کرد و یک کانال پیام رسانی Slack را که به این پروژه اختصاص داشت راه اندازی کرد. همانطور که اعضای تیم به دایره وسیع تری از دوستان، همکاران و مربیان رسیدند، تعداد شرکت کنندگان به نزدیک به 1600 نفر افزایش یافت که تقریباً از تمام گوشه و کنار جهان گرد هم آمدند.

کاوشال جین، دانشجوی مدرسه بازرگانی هاروارد که برای آشنایی با اکوسیستم MIT در کلاس بهار 2020 ثبت نام کرده بود، همچنین یکی از شرکت کنندگان اولیه در Safe Paths بود. او یک طرح اولیه برای این سرمایه گذاری نوشت و شروع به کار با سازمان های خارجی کرد تا چگونگی ساختار آن را به یک شرکت غیرانتفاعی بیابد. جین در نهایت رهبر پروژه برای تامین مالی و مشارکت شد.

ویلکانز، دانشجوی فارغ التحصیل در طراحی و مدیریت سیستم، تا جولای 2020 به عنوان سرپرست ارتباطات Safe Paths خدمت کرد، در حالی که هنوز به صورت نیمه وقت در آزمایشگاه Draper مشغول به کار بود و در کلاس ها شرکت می کرد.

او می گوید: «این لحظات وجود دارد که می خواهید در آن غوطه ور شوید، می خواهید کمک کنید و می خواهید بی وقفه کار کنید. به عنوان یک فرد نیاز داشته باشید و در عین حال به تیمی با تاثیر بالا کمک کنید. “این مهم است که به عنوان یک رهبر برای آینده درک شود.”

MIT کمک‌های Vilcan را در اواخر همان سال با جایزه SDM Student Award برای رهبری، نوآوری و تفکر سیستمی در سال 2020 به رسمیت شناخت.

جین نیز می‌گوید که کلاس بیش از آنچه می‌توانست انتظارش را داشته باشد به او داد.

او می گوید: «من با افراد همفکر با پیشینه های بسیار متفاوت دوستی قوی برقرار کردم. «یک چیز کلیدی که یاد گرفتم این بود که در مورد نوع کاری که می خواهید انجام دهید انعطاف پذیر باشید. باز باشید و ببینید آیا فرصتی وجود دارد، یا از طریق بحران یا از طریق چیزی که فکر می کنید واقعاً می تواند چیزهای زیادی را در جهان تغییر دهد. و بعد فقط دنبالش برو.”