J-WAFS اعطای کمک هزینه راه حل های 2021 برای تجاری سازی فناوری های آب و غذا را اعلام کرد | اخبار MIT

آزمایشگاه سیستم های آب و غذای عبداللطیف جمیل (J-WAFS) اخیراً دریافت کنندگان کمک هزینه راه حل های J-WAFS 2021 را اعلام کرد. برنامه راه حل های J-WAFS با هدف سوق دادن تحقیقات مرتبط با آب و غذا در MIT به سمت تجاری سازی است. دریافت کنندگان گرنت یک سال حمایت مالی و همچنین راهنمایی، شبکه سازی و راهنمایی کارشناسان صنعت را دریافت می کنند تا سفر خود را به دنیای تجاری آغاز کنند – چه به صورت ارائه محصولات نوآورانه به بازار باشد یا راه اندازی شرکت های نوپا. .

امسال، سه پروژه در بخش‌های آب، غذا و کشاورزی بودجه دریافت خواهند کرد. پروژه‌های برنده، فناوری‌های نوپا را برای تبرید خارج از شبکه، تصفیه آب قابل حمل و بازیافت ضایعات لبنی ارتقا می‌دهند. هر کدام یک راه حل کارآمد و در دسترس برای چالش مربوطه ارائه می دهد.

از زمان شروع برنامه راه‌حل‌های J-WAFS در سال 2015، کمک‌های بلاعوض در ایجاد تعدادی از استارت‌آپ‌های کلیدی MIT که بر چالش‌های اصلی آب و غذا تمرکز می‌کنند، حمایت ابزاری کرده است. کمک مالی 2015-2016 به تیم پشتیبان Via Separations کمک کرد تا طرح تجاری خود را برای کربن زدایی گسترده فرآیندهای جداسازی صنعتی توسعه دهند. دیگر فارغ التحصیلان موفق J-WAFS Solutions شامل محققانی هستند که یک فیلتر آب کم هزینه ساخته شده از شاخه های درخت و تیمی که این استارت آپ را راه اندازی کرده اند، هستند. سیستم های Xibus، که در حال توسعه یک سنسور ایمنی مواد غذایی دستی است.

J-WAFS می‌گوید: «پیشرفت‌های فناوری جدید هر روز در MIT انجام می‌شود و کمک‌های بلاعوض J-WAFS Solutions منابع و پشتیبانی حیاتی از این فناوری‌ها برای عرضه به بازار فراهم می‌کند تا بتوانند سیستم‌های آب و غذای محلی و جهانی ما را متحول کنند». مدیر اجرایی رنه رابینز. رابینز خاطرنشان می‌کند: «دریافت‌کنندگان کمک هزینه امسال ابزارهای نوآورانه‌ای ارائه می‌کنند که ذخیره‌سازی مواد غذایی در دسترس‌تری را برای کشاورزان خرده‌مالک در مکان‌هایی مانند آفریقا، آب آشامیدنی سالم‌تر و رویکرد جدیدی برای بازیافت زباله‌های غذایی فراهم می‌کند. او می افزاید: “J-WAFS از همکاری با این تیم ها هیجان زده است و ما مشتاقانه منتظر دیدن تاثیر آنها بر بخش آب و غذا هستیم.”

برنامه راه حل های J-WAFS با همکاری اجرا می شود جامعه جمیل، سازمان جهانی بشردوستانه که توسط محمد جمیل ’78 تاسیس شد و توسط سرویس مشاوره سرمایه گذاری MIT و گره نوآوری منطقه ای iCorps New England در MIT پشتیبانی می شود.

اتاق های خنک کننده تبخیری سیار برای نگهداری سبزیجات

ضایعات مواد غذایی یک مشکل دائمی در سراسر زنجیره تامین سیستم های غذایی است، زیرا 30 تا 50 درصد مواد غذایی تولید شده قبل از رسیدن به جدول از بین می رود. این مشکل در مناطقی که دسترسی به یخچال لازم برای نگهداری مواد غذایی پس از برداشت وجود ندارد، تشدید می شود. آب و هوای گرم و خشک به ویژه برای حفظ مواد غذایی قبل از رسیدن به دست مصرف کنندگان تلاش می کند. تیمی به رهبری دانیل فری، مدیر دانشکده تحقیقات MIT D-Lab و استاد مهندسی مکانیک، پیشگام رویکرد جدیدی برای کشاورزان را قادر می سازد تا محصولات خود را بهتر حفظ کنند و دسترسی به غذای مغذی را در جامعه بهبود بخشد. این تیم شامل Leon Glicksman، استاد فناوری ساختمان و مهندسی مکانیک، و Eric Verploegen، یک مهندس محقق در MIT D-Lab است.

این تیم به جای تکیه بر تبرید سنتی با نیازهای انرژی و هزینه بالا، از محفظه های خنک کننده تبخیری با هوای اجباری استفاده می کند. طراحی آنها، بر اساس مقاوم سازی کانتینرهای حمل و نقل، راه حلی با هزینه کمتر و عملکرد بهتر ارائه می دهد که کشاورزان را قادر می سازد تا محصولات خود را بدون دسترسی به برق خنک کنند. این تیم تحقیقاتی قبلاً توسط J-WAFS از طریق دو کمک مالی مختلف در سال 2019 برای توسعه فناوری خارج از شبکه با همکاری محققان در دانشگاه نایروبی و جمعی برای ابتکارات یکپارچه معیشت (CInI)، جمشدپور. اکنون اتاق های خنک کننده برای آزمایش آزمایشی آماده هستند که تیم MIT با کشاورزان روستایی در کنیا و هند انجام خواهد داد. تیم MIT اتاق‌های ذخیره‌سازی را از طریق همکاری با دو شرکت اجتماعی کنیایی و یک سازمان غیردولتی در گجرات، هند مستقر و آزمایش خواهد کرد.

واحد نمک زدایی قطبش غلظت یون قابل حمل خارج از شبکه

کاهش سفره‌های زیرزمینی، رودخانه‌های آلوده و افزایش خشکسالی، آب آشامیدنی شیرین را به‌طور فزاینده‌ای کمیاب می‌کند و نیاز به بهبود فناوری‌های نمک‌زدایی را افزایش می‌دهد. انتظار می‌رود بازار دستگاه‌های تصفیه آب که در سال 2019 45 میلیارد دلار بود، در سال 2025 به 90.1 میلیارد دلار افزایش یابد. و آلودگی سرب یا سایر چالش های فنی را در نظر نگیرید. راه حل بهتری برای اطمینان از دسترسی به آب آشامیدنی تمیز و سالم در مواجهه با کمبود آب مورد نیاز است.

تیمی به رهبری جونگیون هان، استاد مهندسی بیولوژیکی و مهندسی برق در MIT، توسعه داده اند. یک واحد آب شیرین کن قابل حمل که از فرآیند پلاریزاسیون غلظت یون استفاده می کند. واحد جمع و جور و سبک وزن، توانایی حذف مواد جامد محلول و معلق را از آب شور با سرعت یک لیتر در ساعت، هم در تنظیمات میدانی نصب شده و هم از راه دور دارد. واحد در نمایان شد یک ویدیو برنده جایزه در مسابقه ویدئویی روز جهانی آب J-WAFS 2021: تحقیقات MIT برای آینده ای امن در آب. این تیم قصد دارد نمونه اولیه واحد نمک‌زدایی را در کنار یک استراتژی تولید انبوه و مدل تجاری توسعه دهد.

تبدیل ضایعات صنایع لبنی به مواد غذایی و خوراک

یکی از مرسوم‌ترین غذاها در دهه گذشته، ماست یونانی، یک جنبه تاریک پنهان دارد: آب پنیر اسیدی. این محصول جانبی مایع با pH پایین تولید ماست یک مشکل رو به رشد برای تولیدکنندگان بوده است، زیرا دفع درمان نشده آب پنیر به دلیل محتوای آلی بالا و بوی اسیدی آن می تواند خطرات زیست محیطی ایجاد کند.

با تخمینی 3 میلیون تن آب پنیر اسیدی که هر ساله در ایالات متحده تولید می شود، محققان MIT فرصتی را دیدند تا زباله ها را به منبعی ارزشمند برای سیستم های غذایی ما تبدیل کنند. این محققان به رهبری ویلارد هنری داو، استاد مهندسی شیمی، گرگوری استفانوپولوس، و آنتونی جی. سینسکی، استاد میکروبیولوژی، در حال استفاده از مهندسی متابولیک هستند. آب پنیر اسیدی را به کاروتنوئید تبدیل کنیدرنگدانه های آلی زرد و نارنجی که به طور طبیعی در هویج، برگ های پاییزی و ماهی قزل آلا یافت می شود. این تیم امیدوار است که این کاروتنوئیدها می توانند به عنوان مکمل های غذایی یا افزودنی های خوراک مورد استفاده قرار گیرند تا از آنچه در غیر این صورت هدر می رفت، حداکثر استفاده را ببرند.