Strive از Y Combinator پشتیبانی می‌کند تا به بچه‌ها نشان دهد که کدنویسی سرگرم‌کننده است

تلاش کن یک پلتفرم یادگیری آنلاین است که به بچه ها کدنویسی را آموزش می دهد، اما می خواهد بیش از این کار را انجام دهد. Strive که با یک مدل یادگیری فعال که به دانش‌آموزان اجازه می‌دهد رهبری کلاس‌ها را بر عهده بگیرند، توسعه یافته است، می‌خواهد عشق مادام‌العمر به موضوعات STEM را در آنها القا کند.

این استارت آپ مستقر در سنگاپور امروز اعلام کرد که با مشارکت Soma Capital، Goodwater Capital و سرمایه گذاران فردی مانند جیمی بیتون، مدیر عامل Crimson Education، یک دور اولیه 1.3 میلیون دلاری به رهبری Y Combinator جمع آوری کرده است. -بنیانگذار WestBridge Capital و عضو موسس Sequoia India KP Balaraja و یکی از بنیانگذاران Segment و CTO سابق Calvin French-Owen.

Strive که کلاس‌های انفرادی برای کودکان 8 تا 16 ساله برگزار می‌کند، قصد دارد در سراسر آسیا گسترش یابد و 3.7 میلیون دانش آموز در مدارس بین المللی.

Strive که در سال 2020 توسط Tamir Shklaz و Pulkit Agarwal تأسیس شد، بر این ایده بنا شد که توسعه اتوماسیون و فناوری هوش مصنوعی به این معنی است که هر چیزی که یاد می‌گیرید ممکن است طی چند سال منسوخ شود.

شکلاز گفت: «مهم‌ترین مهارتی که می‌توانیم به بچه‌ها یا هر کسی بدهیم این است که یاد بگیریم چگونه سازگار باشند. “اگر می خواهید دانش آموزان سازگار را تشویق کنید، یادگیری باید سرگرم کننده باشد. یادگیری باید لذت بخش باشد. بنابراین ما واقعاً تلاش برای هدف اصلی تجهیز کردن بچه‌ها برای رشد در قرن بیست و یکم را شروع کردیم و آنها را عاشق فرآیند یادگیری می‌کنیم.»

چه چیزی Strive را از بسیاری دیگر از پلتفرم های آموزش کدنویسی آنلاین برای بچه ها متفاوت می کند؟ شکلاز گفت که هدف استرایو ایجاد یک تجربه یادگیری موثرتر و جذاب تر از رقبای خود است.

او گفت: “ما معلمان واقعا باورنکردنی داریم، اما معلمان را بر اساس توانایی فنی آنها استخدام نمی کنیم.” “البته آنها باید بتوانند کدنویسی را آموزش دهند، اما آنچه بسیار مهمتر است توانایی آنها در همدلی و ارتباط با دانش آموز است.”

کلاس‌ها «بیش‌شخصی‌شده» هستند، بنابراین دانش‌آموزان می‌توانند پروژه‌هایی را که می‌خواهند روی آن‌ها کار کنند انتخاب کنند – برای مثال، آنها می‌توانند یک بازی مانند Pong، یک تحریک ریاضی یا یک شبیه‌سازی فیزیک را کدنویسی کنند. پروژه ها بصری هستند و بازخورد فوری دارند. هنگامی که دانش آموز مشکلی را حل می کند و یک خط کد جدید را تکمیل می کند، نتایج را بلافاصله روی صفحه نمایش خود می بیند. ما از دایره‌ها، رنگ‌ها و حرکت استفاده می‌کنیم، و این چیزی است که آن را برای بچه‌ها جذاب می‌کند.»

آگاروال گفت، اگرچه والدین و سیستم‌های آموزشی بیشتری شروع به تأکید بر کدنویسی کرده‌اند، روش‌های آموزشی آن‌ها اغلب باعث می‌شود بچه‌ها احساس بی‌تفاوتی و ناامیدی کنند. اغلب اوقات دانش‌آموزان هنوز با کدنویسی آشنا می‌شوند و سپس از آن محروم می‌شوند. آنها به این نتیجه غلط می‌رسند که کدنویسی خیلی سخت است، کدنویسی خشک است یا کدنویسی برای من مناسب نیست.»

یادگیری فعال به این معنی است که معلمان به جای سخنرانی در طول کلاس، از آنها سؤال می‌پرسند و آنها را از طریق تمرین‌های کدگذاری راهنمایی می‌کنند و به آنها اجازه می‌دهند که رهبری را بر عهده بگیرند.

آگاروال یک درس نمونه کوتاه به من داد، که برای من تجربه جالبی بود، زیرا من هرگز برنامه نویسی نخوانده ام، بنابراین از همان سطح بچه هایی که آنها آموزش می دهند (یا حتی پایین تر، صادقانه بگویم) شروع می کنم.

ابتدا آگاروال از من پرسید که آیا به یادگیری معدل علاقه مند هستم؟ گفتم نه، بنابراین او از من پرسید که آیا می‌خواهم به جای آن نقاشی بکشم، که این کار را کردم. او من را از طریق مراحل کدنویسی یک صفحه طراحی هنری شبکه‌ای راهنمایی کرد، اما من کلاس را اجرا می‌کردم و نتایجی را که می‌خواهم انتخاب می‌کردم، مانند اینکه پس‌زمینه صفحه طراحی را رنگ مورد علاقه‌ام قرار دهم.

به جای اینکه به من بگوید چه کار کنم، آگاروال از من خواست که یک عدد را تغییر دهم، و سپس او از من پرسید که فکر می کنم نتیجه آن عمل چیست (یک نقطه به عدد مربوطه از شبکه منتقل شد). در پایان، من توانستم با استفاده از مکان نما، اشکال را با نقطه ترسیم کنم و موفق شدم اولین صفحه طراحی خود را کدنویسی کنم. فکر نمی‌کنم تجربه را خیلی خوب توصیف کنم، اما کشف آنچه که هر بار که کد جدید را وارد می‌کردم، جالب بود. درس جذاب بود، و چیزی که من در نظر دارم دخترم را برای زمانی که به اندازه کافی بزرگ شود ثبت نام کنم.

زمانی که Strive راه اندازی شد، 16 دانش آموز داشت و شکلاز و آگاروال هر روز شش ساعت را به تدریس اختصاص می دادند تا بتوانند محتوا و استانداردهای مختلف را آزمایش کنند. کارمندان استرایو، از جمله بنیانگذاران آن، هنوز باید حداقل به یک دانش آموز آموزش دهند. برای مثال، رئیس عملیات Strive نمی‌داند چگونه کدنویسی کند، اما او در کلاس‌های کدنویسی با معلمانش شرکت می‌کند تا او را برای پذیرش دانش‌آموز آماده کند.

یکی از چالش هایی که Strive ممکن است در اجرای استراتژی رشد خود با آن مواجه شود، مقیاس پذیری مدل آن است. شکلاز گفت دو راه حل دارند. یکی تعداد دانش آموزان در هر کلاس را کمی افزایش می دهد، از یک به یک به یک به چهار. مورد دوم این است که Strive تعداد زیادی از معلمان بالقوه دارد، زیرا دانشجویان زیادی را که در حال تحصیل در زمینه کدنویسی هستند استخدام می کند. شکلاز گفت Strive یک فرآیند آموزشی و زیرساخت ایجاد خواهد کرد تا اطمینان حاصل شود که کیفیت تدریس ثابت است.

استراتژی جذب مشتری فعلی Strive در درجه اول ارجاع دهان به دهان از بچه ها و والدین آنها است. بخشی از بودجه جدید آن برای توسعه ویرایشگر کد آن، اضافه کردن مفاهیم و برنامه درسی اضافی که برای علاقه‌های مختلف بچه‌ها شخصی‌سازی شده است، استفاده می‌شود.

شکلاز گفت، آموزش کدنویسی به بچه‌ها «یکی از نتایج مطلوب است، یعنی اینکه بتوانید به همان روشی که می‌توانید به زبان‌ها تسلط دارید فکر کنید، مسائل را حل کنید و آنها را کدنویسی کنید. “اما بسیار مهمتر از آن اعتماد به نفس و لذت یادگیری است.”