Vyoma آخرین بازیکنی است که به دنبال جلوگیری از برخورد ماهواره با زباله های فضایی است – TechCrunch

همانطور که ممکن است شنیده باشید، فضا در فضا کمی شلوغ می شود، بین صورت فلکی هزار ماهواره ای استارلینک اسپیس ایکس و میلیون ها تکه زباله فضایی انباشته شده از چندین دهه پرتاب. اما در فضای مانیتورینگ فضا نیز کمی شلوغ شده است، و تعدادی از شرکت‌ها برای ایجاد سیستم‌های رصدی برای کمک به اپراتورهای ماهواره و پرتاب با هم رقابت می‌کنند تا از دارایی‌های خود در برابر زباله‌های در حال چرخش محافظت کنند.

یکی از جدیدترین ورودی های این رشته می باشد ویومایک شرکت آلمانی منشعب از TUM که توسط کریستوف بامان، لویزا بوئینهاس و استفان فری تأسیس شد. هدف Vyoma ردیابی اجرام در مدار پایین زمین (LEO) با استفاده از مجموعه‌ای از ماهواره‌های رصدی، سپس استفاده از یادگیری ماشینی برای خودکارسازی روش‌های اجتناب از برخورد برای ماهواره‌های مشتریان است.

از 1 میلیون جرم بزرگتر از یک سانتی متر که امروزه به دور زمین می چرخند، کمتر از 5 درصد به طور منظم ردیابی می شوند. از این رو، اپراتورهای ماهواره ای کورکورانه پرواز می کنند و خطر برخورد تصادفی زیاد است.

در حال حاضر، نظارت بر LEO در درجه اول به عملیات نظامی محدود می شود که روی زباله های فضایی بزرگتر، به قطر حدود 10 سانتی متر، نظارت می کند. و، طبیعتا، با توجه به منبع نظامی، این داده ها به طور گسترده به اشتراک گذاشته نمی شوند. به این ترتیب، تقاضا برای شرکت های خصوصی مانند Vyoma وجود دارد که برنامه های ردیابی خود را توسعه دهند، برنامه هایی که بسیار حساس تر هستند و می توانند در سطح بین المللی به اشتراک گذاشته شوند.

در حالی که رقبای ردیابی فضایی مانند LeoLabs عمدتاً از روش‌های رصدی مبتنی بر زمین استفاده می‌کنند، Vyoma قصد دارد یک سیستم مانیتورینگ مبتنی بر فضای اختصاصی راه‌اندازی کند – می‌خواهد از نزدیک با زباله‌های فضایی آشنا شود و زباله‌های مجموعه کوچکی از ماهواره‌های دوربین‌دار را رصد کند. .

ممکن است کمک به نظارت بر آشغال‌های فضایی با افزودن ماهواره‌های بیشتر به مدار، غیرمعمول به نظر برسد، اما این سیستم یک مزیت دارد.

با فضاپیمایی، می‌توانیم اشیاء را تا 30 بار در روز مشاهده کنیم که تقریباً 100 درصد از تمام اجسام خطرناک یک سانتی‌متری و بالاتر را پوشش می‌دهند. بسامد بالای مشاهدات به ما امکان می دهد تا پیش بینی های بسیار دقیقی از مسیر اجسام زباله انجام دهیم. “علاوه بر این، از روی تصاویر، ما همچنین می‌توانیم استنباط کنیم که اجسام چگونه رفتار می‌کنند، به عنوان مثال، اگر در حال غلتیدن هستند، اگر چرخش یکنواختی دارند، چه ویژگی‌هایی مانند ابعاد، مواد و غیره دارند.”

این ماهواره ها دو حالت خواهند داشت: نظارت و ردیابی وظیفه ای. حالت نظارت، هر ماهواره را می‌بیند که به طور مداوم از محیط اطراف خود در طول مدارش تصویربرداری می‌کند – همه اشیایی که می‌بیند در پایگاه داده Vyoma فهرست‌بندی می‌شوند. سپس در حالت ردیابی وظیفه، یک یا چند ماهواره بر روی یک شی یا رویداد متمرکز می‌شوند و داده‌های بی‌درنگ ارائه می‌کنند.

سپس Vyoma از یادگیری ماشینی برای ترکیب این داده ها برای ارائه دستورات اجتناب از برخورد تقریباً آنی به ماهواره های مشتریان استفاده می کند.

از این نظر، ویوما در رقابت با کیهان اسپیس و اسلینگ‌شات ایراسپیس است که در حال رقابت برای تبدیل شدن به نوعی کنترل ترافیک هوایی بین‌المللی برای LEO هستند. با این حال، Kayahan و Slingshot Aerospace داده‌های ردیابی خود را از چندین منبع استخراج می‌کنند، در حالی که داده‌های Vyoma در داخل (خوب، خارج از سیاره) تولید خواهد شد. رویکرد آن بیشتر شبیه به پیشاهنگی هاکه همچنین در حال برنامه ریزی شبکه ماهواره ای ردیابی زباله های نوری است.

ویوما هنوز ماهواره های خود را پرتاب نکرده است، بنابراین در حال حاضر از داده های خارجی شرکای زمینی برای ارائه خدمات خود استفاده می کند. اما این شرکت به سمت اهداف راه اندازی خود پیش می رود.

همین سال گذشته، Vyoma دور تخم‌گذاری و تخم‌گذاری (در اندازه‌های نامشخص) را بست و تولید دوربین‌های فضایی خود را آغاز کرد. همچنین برنده جایزه NewSpace آلمان و جایزه Weconomy شد که نشان دهنده قدرت آن در بازار اروپا است. (بیشتر بازیگران اصلی دیگر در ایالات متحده مستقر هستند.)

Vyoma امیدوار است تا اواخر سال جاری روش های پردازش تصویر خود را با هدف پرتاب ماهواره های آزمایشی خود تا پایان سال 2023 در فضا آزمایش کند.

فری می‌گوید: «هزینه‌های راه‌اندازی در چند سال گذشته به‌طور چشمگیری کاهش یافته است، که منجر به افزایش چشمگیر تعداد پرتاب‌ها شده است». هرچه تعداد ماهواره‌های موجود در فضا بیشتر باشد، موقعیت‌های خطرناک‌تری رخ خواهند داد، راه‌حل‌های مدیریت ترافیک فضایی مانند راه‌حل‌های ما فشار بیشتری خواهند داشت. ما می‌خواهیم مطمئن شویم که فضا برای نسل‌های آینده نیز امن است.»