فروپاشی NFT و ایگوی هیولا در نمایشگاه جدید موراکامی – مجله Cointelegraph

او این عذرخواهی را با بیانیه‌ای طولانی دنبال کرد و گفت که یک قدم از بازار NFT برمی‌دارد و چگونگی ایجاد هنر دیجیتالی را که با ارزش همتایان واقعی خود مطابقت دارد، بیابد. او انواع سؤالاتی را از خود می پرسید که افراد آغاز نشده را گیج می کرد. آیا او باید از ERC-721 یا 1155 استفاده کند؟ آیا او به IPFS یا قراردادهای هوشمند مستقل نیاز داشت؟ در مورد باز کردن ویترین فیزیکی خودش چطور؟

افراد ناآشنا

فروپاشی کریپتو تأثیر متفاوتی بر موراکامی گذاشت، او در نمایشگاهی که او آن را «افراد ناآشنا – انبوه نفس انسانی هیولایی‌شده» می‌نامد، ناامیدی خود را از نوسانات متاورس بررسی خواهد کرد. از 15 سپتامبر 2023 تا 12 فوریه 2024 اجرا می شود و عمدتاً شامل قطعات ترکیبی است که هیولاهای انسان نما را به تصویر می کشد.

چهره های تحریف شده ای که در نقاشی موراکامی ارائه شده است، تحت تأثیر چاپ های چوبی سنتی ukiyo-e، سبک آشنای کاوائی و حتی نقاشی کابوس وار فرانسیسکو گویا، نقاش اسپانیایی «زحل در حال بلعیدن پسرش» (که موراکامی جوان به یاد می آورد که در سفر به موزه با والدینش دیده است) اظهار نظر در مورد تأثیر فرساینده فناوری دیجیتال: خود تبلیغی بی‌وقفه در رسانه‌های اجتماعی و ناشناس بودن تقلبی تابلوهای پیام اینترنتی.

مضمون اصلی او – نفس متورم – نه تنها در مورد گفتمان سمی آنلاین بلکه در مورد سوء مدیریت شخصیت های رسانه ای مانند ایلان ماسک، مارک زاکربرگ و سام بنکمن-فرید که رفتار غیرمسئولانه آنها شهرت کل صنایع و فناوری ها را خدشه دار کرده است، کاربرد دارد.

موراکامی علیرغم تجربیات منفی خود در ساخت و فروش NFT، بدبین نیست. او معتقد است که سقوط کریپتو، به دور از ترکیدن یک حباب بزرگ، در تاریخ مالی چیزی بیش از یک شکست موقت باقی خواهد ماند.

او به مجله می‌گوید: «هم از نظر اقتصادی و هم از نظر مفهومی، کاهش کنونی ارزهای مجازی به سادگی یک دوره انتقالی متزلزل را نشان می‌دهد. بنابراین من اصلاً نگران نیستم و همچنان چندین پروژه NFT را اجرا می کنم. من به پل زدن بر متاورژن و دنیای واقعی در صحنه هنر ادامه خواهم داد.» او فکر می کند که “در آینده ای نزدیک، با ظهور منتقدان و خالقان جوانی که این مفهوم را درک می کنند، هنر NFT به یکباره رایج خواهد شد.”

در تقابل با سری «مردم ناآشنا» موراکامی، تجسم‌های فیزیکی مختلفی از NFT‌های او، از جمله بازنمایی‌های نقاشی‌شده Murakami.Flowers است. موراکامی که قبلاً در گاگوسیان فروخته شده بود، این نقاشی‌ها را خلق کرد تا به ایمن کردن و تثبیت ارزش NFT‌های خود کمک کند، که قیمت کف آنها در OpenSea «تا جایی که می‌تواند پایین است» باقی می‌ماند. این در حالی است که برخی از این نقاشی‌ها بیش از 70 هزار دلار فروخته شده‌اند.

همچنین مجسمه‌ای از آواتارهای دیجیتال موراکامی که با همکاری RTFKT، یک سازمان مد دیجیتال و کلکسیونی، به‌خاطر کارش بر روی موتورهای بازی‌های ویدیویی، احراز هویت بلاک چین و واقعیت افزوده، علاوه بر طراحی‌های کفش‌های ورزشی آینده‌نگر شهرت دارد، در نمایشگاه حضور دارد.

موراکامی و RTFKT با الهام از Bitmoji اسنپ چت، بیش از 20000 مدل شخصیت را برای نشان دادن بازیکنان در بازی‌های آنلاین ایجاد کردند که هر کدام دارای چشم‌ها، دهان، لباس‌ها و حتی ویژگی‌های رفتاری منحصربه‌فردی هستند. موراکامی مجسمه خود را به عنوان یک “سایبورگ” توصیف می کند. نه تنها به این دلیل که دارای یک سطح نقره ای بازتابنده با الگوهای مکانیکی حک شده در آن است، بلکه به این دلیل که آواتارهای دیجیتالی که بر اساس آن ساخته شده است بخشی از انسان و بخشی از ماشین هستند.

تغییر ارزش در هنر معاصر

موراکامی در پاسخ به این سوال که آیا ساخت هنر NFT به هیچ وجه با هنر سنتی متفاوت است، پاسخ داد: بله و خیر.

او می‌گوید: «هنر معاصر از زمان مارسل دوشان به وضوح دنیایی از هنر مفهومی متعالی بوده است، بنابراین فکر می‌کردم که درک متاورژن برای طرفداران هنر معاصر تا حدودی طبیعی است. من فوراً فهمیدم و وارد آن جهان بینی شدم، اما در کمال تعجب، دیگران از آن پیروی نکردند. من فکر می‌کنم عامل بازدارنده، ناتوانی خاصی در تغییر نظام ارزشی دنیای هنر معاصر و در نتیجه عدم تمایل به درک NFT بوده است. در حال حاضر، این دو کلمه هنوز کاملاً از هم جدا هستند.»

در حال حاضر، اکثر منتقدان غربی هنر NFT را هنر نمی دانند. به گفته موراکامی، آن‌ها تصور می‌کنند که این تصویر «اجرای ضعیف و کودکانه» است و اصرار دارند که «مفهوم متاورس یک تقلب است». بیزاری آنها از NFT ها – که تا حدی با حفظ خود تقویت شده است – آنقدر شدید است که آنها در حالی که معادل های نقاشی شده خود را جشن می گیرند، نشانه های موراکامی را رد می کنند. بدون شک، نفس های متورم “افراد ناآشنا” ردپایی از این افراد را نیز در خود دارد.

شاید دنیای هنر غرب باید بیشتر شبیه ژاپن باشد. در آنجا، ویرانی جنگ جهانی دوم و متعاقب آن اشغال توسط ارتش ایالات متحده، ساختار اجتماعی سنتی کشور را کاملاً از بین برد. در نتیجه، موراکامی می‌گوید، ژاپن خود را در «وضعیت بسیار منحصر به فردی یافت که در آن هنر «بالا» نمی‌توانست پایه‌گذاری شود» زیرا نخبگانی وجود نداشتند که آن را تنها متعلق به خودشان و خودشان بدانند. او اضافه می کند:

“در ژاپن هیچ تمایزی بین هنر عالی و هنر کم وجود ندارد، و ما به این وسواس وابسته هستیم که هنر عالی نیز باید به قلمرو پست کشیده شود و برای همه لذت بخش باشد.”

این، همراه با «تقاضا برای نماد نگاری یادآور مانگا و انیمه ژاپنی»، نشان می‌دهد که ژاپن باید یک بازار NFT غنی و پر جنب و جوش داشته باشد. به هر حال، این چنین نیست. به گفته موراکامی، بسیاری از هنرمندان ژاپنی – به ویژه هنرمندان مانگا – علاقه مند به ایجاد تغییر هستند، اما با قوانین سختگیرانه ای که چنین سرمایه گذاری هایی را بی سود می کند، از انجام این کار جلوگیری می کنند.

او توضیح می‌دهد: «اکوسیستم ارز مجازی که دولت ژاپن فکر کرده است، آنقدر پیچیده و منفی است که سازندگان مانگا یا انیمیشن‌ها اغوا نمی‌شوند تا حوزه اقتصادی عادی خود را ترک کنند. بنابراین، هیچ نشانه ای از توسعه بازار NFT در اینجا وجود ندارد.

وضعیت در آمریکا خیلی بهتر نیست – حداقل در حال حاضر نه. اگرچه دنیای کریپتو به تدریج خود را از شکست FTX خارج می کند، NFT ها هنوز بازیابی نشده اند.

پس از رسیدن به اوج ارزش خود در ژانویه 2022، بسیاری از توکن ها به شدت سقوط کردند. تا سپتامبر همان سال، حجم ها کاملاً ناپدید شد و تقاضا ناپدید شد. گل های موراکامی تنها NFT ها نیستند که قیمت کف خود را افزایش می دهند. BoredApes و CryptoPunks در یک قایق هستند.

وضعیت فعلی به قدری بد است که بسیاری از سازندگان NFT نمی‌دانند باید چه کار کنند یا کجا بروند. موراکامی استثنای نادری است، اما شاید به این دلیل است که – به عنوان یک هنرمند مشهور – منبع موقعیت و درآمد او منحصراً به نشانه‌ها وابسته نیست. برای او، ایجاد NFT به همان اندازه که در آغوش گرفتن چیزی است که او (و بسیاری دیگر) همچنان معتقد است آینده خلاقیت و تجارت است، یک آزمایش هنری است.

و موراکامی واقعاً این را باور دارد. سال ها پس از ارائه ایده Superflat، او استدلال می کند که دیجیتالی شدن هنر نه تنها نظریه او را تأیید کرده است، بلکه آن را به نتیجه منطقی خود رسانده است:

من معتقدم که دوران Superflat، حداقل در حال حاضر، همراه با همه‌گیری به پایان رسیده است. دلیل آن این است که کمال کامل جامعه مبتنی بر وب اکنون به دست آمده است. به عبارت دیگر، جامعه Superflat واقعی اکنون به واقعیت تبدیل شده است. و با ظهور فراجهان، مناطق ناشناخته ای پدید آمده اند که عمق بیشتری به آن جامعه کاملاً مسطح می بخشد. می توانیم بگوییم که اکنون به سمت یک دنیای فوق مسطح پیش می رویم.

اشتراک در

جذاب ترین مطالب در بلاک چین. هفته ای یکبار تحویل می شود.