الزامات ورود به فصل جدید گردشگری در ایران
با نگاه مثبت هیأت وزیران و تغییرات و تحولات به موقع در وزارت میراث، فرهنگ، گردشگری و صنایع دستی به ویژه معاونت گردشگری و تصویب پروژه های بزرگ منطقه ای و بین المللی با 5800 کیلومتر خط ساحلی. . در شمال و جنوب جنگل های استان های شمالی با وسعت تقریبی 3 میلیون و 400 هزار هکتار و 3 میلیون هکتار جنگل در سایر نقاط، کم کم وارد فصل جدیدی از صنعت رو به رشد گردشگری می شویم.
گردشگری دارای دو بعد بسیار بزرگ و مولفه های فراوان است که یکی از ابعاد اصلی آن گردشگری داخلی (مسافران ایرانی در حال سفر در داخل مرزهای کشور) و بعد دیگر گردشگری بین المللی (مسافران بین المللی) است. به عنوان شهروندان ایران، تمرکز ما بیشتر بر گردشگری بین المللی است و تصور عمومی بر این قاعده است که حضور گردشگران خارجی بسیار مفیدتر از گردشگران داخلی است که البته اینطور نیست زیرا راه توسعه صنعت گردشگری است. و به آن دست یابیم که استانداردهای جهانی از گردشگری ملی فراتر رود. از این رو توجه بیش از حد به جذب گردشگر بین المللی ما را از برنامه ریزی و توسعه آن در سطح ملی باز داشته است، در حالی که فواید و ابعاد این نوع گردشگری کمتر از نوع بین المللی آن نیست.
شاید اکنون که این مصوبه در هیئت دولت تصویب شده، فرصت مناسبی برای توجه به گردشگری داخلی و ایجاد شرایط مناسب برای جذب بیشتر و بهتر گردشگران خارجی باشد. فکر حجم کار و فعالیت برای ساماندهی گردشگری در جنگل های شمال، شمال غرب، زاگرس، شمال و جنوب سواحل کشور انسان را به فکر وا می دارد.
حال این سوال پیش می آید که تاریخچه توسعه همه جانبه این امر بزرگ از کجا شروع شود تا سرانجام سازماندهی این طرح خرسند باشد؟ یا اینکه در فرآیند سازماندهی و توسعه زیر چرخ دنده های فرآیندهای خودساخته، سرمایه گذاری و تصویب طرح ها به دام نیفتد یا از بین نرود. در این مقاله تجربه چندین دهه کار در شرکت های مشاوره را برای شرکت های مهندسی، دانشگاه ها و دولت ارائه می کنم، به امید اینکه مفید و موثر واقع شود.
1.توسعه خواص عجیبی دارد، توسعه یافته، با تجربه و آزمایش شده است، نتایج آن در تمام مقاصد گردشگری دنیا قابل مشاهده است و مدل های بسیار پیشرفته ای از آنها وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد و الگوبرداری کرد، بله، البته میوه از توسعه آن مقاصد. محصول فرهنگ و جامعه ای متفاوت است، اما می توان از آن هم با بومی سازی و هم با حذف، اصلاح و افزودن عناصر به الگوی اهداف دیگر بهره برداری کرد و از آزمون ها و خطاهای مرتکب بهره برد و از تکرار آنها اجتناب کرد. توسعه در زمان مقرر ابتدا باید برای ساکنان مدل توسعه ای که آسیب جدی به ساختارهای فعلی کشور وارد نمی کند، الگوی توسعه تهیه و تنظیم شود و الگوها و مقررات مربوط در همان محل تصویب شود. موضوع (هیئت محترم وزیران). یعنی ابتدا، میانه و پایان کار باید به خوبی برنامه ریزی و تدوین شود و با رویکرد تسهیل گری و اجرای همه جانبه، نسبت به ساماندهی حوزه های مذکور اقدام شود.
2. دامنه مداخله برای سازماندهی و توسعه باید به طور کامل و دقیق تعریف شود، دستیابی به شرکت های معتبر با تجربه ملی و حتی خارجی نیازی انکارناپذیر است. از طریق شرکت های دارای رتبه مناسب در نظام آمایش فضایی، محوطه سازی، گردشگری و معماری – شهرسازی می توان زمینه های مناسبی را برای توسعه فعالیت های گردشگری در قالب طرح ها و پروژه های نرم افزاری (ایجاد رویدادهای جذاب، گردشگری خوراک شناسی، طبیعت گردی) ایجاد کرد. .
3. تجربه پاره وقت راه اندازی مناطق نمونه در کشور و مقررات اصلاح شده آن می تواند در هدایت چنین تصمیمی در مسیر صحیح کمک کننده باشد. چرا که دولت، بخش خصوصی و بانک ها تجربه خوبی در منطقی سازی توسعه گردشگری کسب کرده اند و برخی از مهم ترین مشکلات را در ساماندهی و ایجاد مناطق نمونه در کشور نشان داده اند که می توان با کمک این سازمان به خوبی مدیریت کرد. تجربیات گذشته
4. تمرکز اجرای طرح های تدوین شده بدون شک بخش خصوصی است، لذا با استفاده مستمر از نظرات نمایندگان آنها پیشنهاد می شود کلیه قوانین، اساسنامه ها و دستورالعمل ها به طور ویژه برای این منظور تدوین شوند زیرا معتقدیم روند فعلی و قوانین موجود همان است که در او هست.
5. در نهایت، همواره از روندهای دانشگاهی-توسعه ای و دانشگاهی غفلت نمی شود، زیرا دانشگاه مرتکب اشتباهات استراتژیک نمی شود.
6. ایجاد اتاق های فکر در وزارت گردشگری که عضویت مستمر مردم در آنها شرط اصلی باشد و ترویج این موضوع به آنها سپرده شود یکی از بهترین و ناب ترین ایده هایی است که می تواند این مهم را به سرنوشت شما برساند. جمعی از حامیان و متخصصان گردشگری و توسعه کشور می توانند اجرای طرح را در زمان بسیار کوتاه و ایجاد ایده های نو تضمین کنند. این امر سال هاست که در کشورهای در حال توسعه منطقه خلیج فارس و برخی کشورهای همسایه انجام می شود. .
7. با توجه به پراکندگی اندک جمعیت و امکانات در سواحل جنوبی و به ویژه مکران و تمرکز امکانات گردشگری در مناطق شمالی، شمال شرقی و مرکزی ایران، برنامه ریزی برای توسعه سواحل و جنگل های جنوب به ویژه در حوزه های تخصصی گردشگری می توانند تغییرات اساسی در تعادل ایجاد کنند. مناطقی از کشور را ایجاد کنید و با آینده نگری و آینده نگری، این منطقه ارزشمند و در عین حال مغفول در سال های آینده به قطب گردشگری و در نهایت برخی از مهم ترین مشکلات اقتصادی کشور تبدیل شود. کشور، مشکلات تمرکز جمعیت، مشکلات کم آبی، خروج ارز کشور، اشتغال و ایجاد درآمدهای ارزی جدید با کمی برنامه ریزی محقق می شود.
8. در حوزه های حکمرانی خوب و توزیع مناسب درآمد کشور و با در نظر گرفتن وضعیت پایین درآمدی و بهداشتی جمعیت منطقه و روند قاچاق به عنوان کار، بیکاری بالا و در نتیجه معیشت نامناسب و در نهایت کمبود. توسعه در مناطق جنوبی کشور، صنعت گردشگری پاک می تواند به مردم و اقتصاد این منطقه جان ببخشد و مشکل اشتغال را در حوزه وسیع قدرت خود حل کند. اگر گردشگران بتوانند به مناطق جنگلی و ساحلی برنامه ریزی شده وارد شوند، فرصت بهره مندی از مناطق و استان های همجوار فراهم می شود و اقتصاد ملی در بلندمدت بسیج می شود.
9. به نظر می رسد یکی از مهم ترین عواملی که باعث عدم شناخت کافی از ظرفیت های تاریخی، فرهنگی و طبیعی ایران به ویژه در حوزه گردشگری شده است، نبود یک برنامه صحیح و به روز بوده است. تاریخ معرفی این قابلیت ها به گردشگران داخلی و خارجی، ادارات استان ها و شهرستان ها می توانند با همکاری سایر سازمان ها نقش پررنگ تری در رسانه ها و رسانه های اجتماعی داخلی و خارجی داشته باشند. همچنین سفارت ایران در کشورهای مختلف با محصولات خوب و جذاب و تلاش برای تغییر تفکر ملت های ایجاد شده توسط رسانه های اروپایی و آمریکایی و جذب سرمایه های جدید می تواند نقش مهمی در جذب گردشگران بین المللی و ارز برای ایران ایفا کند. به مناطق مصوب .بازی. امروز نیاز ما برای جذب گردشگر بین المللی افزایش سفیران فرهنگی ایران است اما این بار این خود مردم هستند.