به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری پرتو ، در لیگ 21 تغییرات نیمکت نشینی تیم های لیگ برتر فوتبال خیلی زودتر از آنچه فکر می کردیم اجرایی شد. اگر از تعویض رضا مهاجری در تیم پدیده مشهد و تعویض اکبر میثاقیان که مشکلات غیرفنی را در پی داشت بگذریم، اولین تغییر فنی روی نیمکت تراکتورسازی و سپس روی فولاد رخ داد. در هفته چهارم لیگ برتر که شاید زمان کافی برای نتیجه فنی یک مربی نباشد، با این حال این تغییرات قابل بررسی است.
رضا مهاجری که به عنوان سرمربی پدیده با مشکلات عدیده ای مواجه بود، پس از یک هفته دوم و عدم همراهی بازیکنانش در سفر به رفسنجان که به دلیل مشکلات مالی بود، با مدیران باشگاه ارتباط برقرار کرد و پس از حمایت از وی برکنار شد. بازیکنان تا زمانی که اکبر میثاقیان هدایت نماینده مشهد را برعهده بگیرد. با این حال سه شکست و تنها یک پیروزی خروجی را به فیروز کریمی نشان داد تا این مربی از تراکتورسازی کناره گیری کند و مدیران باشگاه به دنبال سرمربی جدید بروند و در نهایت «سولدو» سرمربی کروات هدایت این تیم را برعهده بگیرد. .برای انجام.
4 هفته اول فرصت خوبی برای مدیران فولاد خوزستان بود تا عملکرد عبدالله ویسی را مرور کنند چرا که آنها هم پس از دو باخت و یک برد و یک تساوی تصمیم گرفتند با سرمربی او همکاری نکنند تا نکونام دوباره انتخاب شود. به عنوان سرمربی فولاد.
این تغییرات نشان می دهد که عمر یک مربی در فوتبال ایران کوتاه شده یا حوصله مربیان کم شده است، اما نمی توان تصمیمات اشتباه اداری را در این تغییرات نادیده گرفت.
مربیان زیادی هستند که سال ها در یک دور باطل قرار گرفته اند و به هر تیمی می روند و جز شکست چیزی به دست نمی آورند. این در حالی است که هر ساله با برکناری، برکناری یا استعفا، تیم های مختلفی دوباره انتخاب می شوند و انتخاب این مربیان ناکام از سوی مدیریت باشگاه جای تعجب دارد. مربیانی بوده اند که در ابتدای فصل انتظار نمی رفت گزینه خوبی برای باشگاه ها باشند و ناکامی آنها خیلی زود رقم می خورد، اما سوال اینجاست که این انتخاب ها بر اساس چه معیار و معیاری چگونه انجام می شود. پارامترها و با چه رکوردی؟
چرا مدیرانی که هر سال فریاد پول و تنگنای مالی می دهند قبل از شروع فصل تصمیمات لازم را نمی گیرند و به سراغ مربیان شکست خورده ای نمی روند که از آنها انتظار شکست و تغییر دارند؟ آیا در این دور باطل تنها تصمیم مدیران باشگاه ها دخیل است یا باید نقش مدیران برنامه ها یا واسطه ها را هم در نظر گرفت؟ چطور ممکن است یک مربی پس از چهار بار تغییر تیم و کناره گیری در یک فصل، همچنان باشگاه ها را برای حضور در رأس یک تیم انتخاب کند؟
کنار هم قرار دادن این اتفاقات نتیجه را تغییر نمی دهد و عمر مربیان روی نیمکت تیم بسیار کوتاه است.