این VC برتر نزدیک به 20٪ از سرمایه خود را روی نوجوانان شرط بندی کرده است – در اینجا دلیل آن است

کوین هارتز تمایل دارد از در اول عبور کند. در سال 2001، او Xoom را تأسیس کرد، زمانی که ارسال پول به آن سوی مرزها به معنای ایستادن در صف وسترن یونیون بود. در سال 2013، سهام عمومی شد و در سال 2015، پی پال 1.1 میلیارد دلار برای آن پرداخت کرد. چهار سال پس از راه اندازی Xoom، او Eventbrite را تأسیس کرد که در سال 2018 عمومی شد و خرید بلیط رویداد را به کاری تبدیل کرد که می توانید بدون اینکه بخواهید لپ تاپ خود را در اقیانوس بیندازید، انجام دهید.

هارتز پس از مدتی در Founders Fund شرکت مخاطره‌آمیز خود را با نام A* Capital تأسیس کرد. سپس در سال 2020، او روند دیگری را در برابر توده ها مشاهده کرد: رونق SPAC. شرکت چک سفید او، “one”، در ادغام معکوس 2.1 میلیارد دلاری در سال 2021، شرکت چاپ سه بعدی Markforged را بلعید، درست همانطور که هر سرمایه‌دار دیگر در سیلیکون ولی ناگهان به این نتیجه رسید که SPAC‌ها آینده هستند.

اکنون هارتز به سراغ کار بعدی خود می رود – بنیانگذاران نوجوان، نه به عنوان یک آزمایش اجتماعی، بلکه به عنوان یک پایان نامه سرمایه گذاری برنامه ریزی نشده. شرکت او اخیراً یک چک را قطع کرد آرو، یک موتور پیش بینی با هوش مصنوعی با یکی از بنیانگذاران که در آن زمان برای گرفتن گواهینامه رانندگی بسیار جوان بود. هارتز در این زمینه تنها نیست. جنبش ترک تحصیل و ساختن، که توسط بنیان‌گذارانی مانند استیو جابز، بیل گیتس و مارک زاکربرگ مشهور شد، در حال تبدیل شدن به یک انتخاب سبک زندگی استاندارد برای نوع خاصی از بچه‌های جاه‌طلب است.

کوری لوی را در نظر بگیرید که در دوران دبیرستان در Founders Fund، Union Square Ventures و Techstars کارآموزی می کرد، سپس پس از سال اول در دانشگاه ایلینویز وثیقه گذاشت. امروز می دود یاران Z، یک شتاب دهنده یک هفته ای که به بنیانگذاران فنی – حتی دانش آموزان دبیرستانی – کمک هزینه 10000 دلاری می دهد. زمانی که لوی یک دهه پیش ترک تحصیل کرد، کمک هزینه تحصیلی Thiel ایده جدیدی بود. او اکنون “جامعه ترک تحصیل در بالاترین سطح خود قرار دارد”. به Business Insider گفت بهار گذشته “در یک شام گروهی بزرگ 15 یا 20 نفره، ما به دور میز نگاه خواهیم کرد و هیچ کس مدرک دانشگاهی ندارد.”

شتابدهنده Y Combinator که فرهنگ ترک تحصیل را از ابتدا به طور بی سر و صدا تقویت کرده است، اخیراً برنامه ای را ارائه کرده است که برای دانشجویانی طراحی شده است که می خواهند شرکتی راه اندازی کنند اما نمی خواهند ترک تحصیل کنند. این برنامه به آنها اجازه می دهد تا زمانی که هنوز در مدرسه هستند درخواست دهند، بلافاصله پذیرفته شوند و بودجه دریافت کنند، و شرکت خود در YC را تا پس از فارغ التحصیلی به تعویق بیاندازند. (برای YC که به ضد فرهنگی بودن شهرت دارد، این حرکت کاملاً بر اساس برند است.)

به طور طبیعی، TechCrunch این روند را پوشش داده است: اینجا، اینجا و اینجا را ببینید. اما برای کسب اطلاعات بیشتر، من با هارتز در رویداد StrictlyVC در داخل نمایش رولیک Disrupt TechCrunch که در روز دوشنبه، 27 اکتبر در سانفرانسیسکو آغاز می شود، می نشینم. (هارتز در روز سه شنبه، 28 اکتبر صحبت می کند.)

در ضمن، در اینجا گزیده‌ای از گپی که در روز جمعه داشتیم، وجود دارد، جایی که شروع به بررسی موضوع کردیم:

ما همیشه دیده‌ایم که نوجوانان شرکت‌هایی را راه‌اندازی می‌کنند، اما مطمئناً احساس می کند مثل اینکه ما بیشتر از همیشه آن را می بینیم، و شما به من می گویید که این مورد در پشت صحنه است. به نظر شما چرا اینطور است؟

شما این بچه های واقعاً باهوش را پیدا می کنید که در مدرسه خیلی خسته هستند. من کلاس‌هایی از دانش‌آموزان سال اول یا دوم دانشگاه استنفورد را می‌بینم که در این دسته قرار می‌گیرند – آنها کاملاً حوصله‌شان سر رفته بود، برخی از آنها به تحصیل در خانه پایان دادند و فقط عالی بودند. حتی در دانشگاه‌های برتر، باز هم می‌روند و با عطش ساختن، یادگیری، و فشار دادن به آن، ترک تحصیل می‌کنند. ما یک شرکت داشتیم که بنیانگذاران آن 18، 18 و 15 ساله بودند. فکر می‌کنم مدیر ارشد فناوری اکنون احتمالاً 16 سال دارد، اما در آن زمان که ما از آنها حمایت کردیم، او 15 ساله بود. اما این واقعاً غیرعادی نیست.

چگونه Z Fellows در مقایسه با تیل فلوشیپ، سال ها پیش توسط پیتر تیل راه اندازی شد؟

این فوق العاده شبیه است. تفاوت این است که کمک هزینه تحصیلی Thiel یک سازمان غیرانتفاعی است و – من از طرفداران پر و پا قرص پیتر هستم – اما به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی، ممکن است شما به این سختی در آنجا نباشید. کوری [has] فقط [been] ساخت Z Fellows در چند سال گذشته وجود دارد، و این یک برنامه واقعا عالی است. دوباره این مسئله این است که پیتر از منحنی جلوتر است و ارزش را در کنایه پیشنهاد پول برای کنار گذاشتن می بیند. این پدیده در حال رشد و پیشرفت بوده است، و چه کسی می‌داند که تا کجا قرار است ادامه یابد، به خصوص با توجه به هزینه‌های دانشگاه‌ها و آنچه که بسیاری از مردم آن را محیطی سمی در دانشگاه‌هایی با مدیریت ضعیف می‌دانند. همه اینها باعث می شود که نوجوانان بپرسند: “چرا من فقط کار را رها نکنم و بسازم؟”

آیا Z Fellows سهام شرکت ها را می گیرد؟

آنها یک چک بسیار کوچک ارائه می دهند – 10000 دلار. سپس صندوقی وجود دارد که بعداً از مردم حمایت می کنند. اما بیشتر یک قطعه اولیه 10000 دلاری بدون تعهد است. فکر می‌کنم کوری چند نفر را انتخاب می‌کند تا 100 هزار دلار در پیش‌بذر بگذارند [rounds]، بیش از حد

از آماری که می‌بینیم، مربوط به اینکه بچه‌ها نمی‌توانند از مدرسه شغل پیدا کنند، چه می‌بینید؟ باید فکر کنم برخی از اینها ناشی از درک این نکته است که حتی اگر فارغ التحصیل شوید، ممکن است شغلی در انتظار شما نباشد.

یک پدیده دیگر هم در حال وقوع است – این چرخش که قرار است در سال 26 یا 27 اتفاق بیفتد، جایی که تعداد 1099 ها بیشتر از W-2 ها خواهد بود. این فقط به این معنی است که 30 سال پیش، مردم برای شرکت های بزرگی مانند نستله یا مک کینزی یا آی بی ام کار می کردند. حالا برای خودشان کار می کنند. آنها در حال تجارت کریپتو یا ایجاد مشاغل خود هستند. این به فردگرایی آمریکایی اشاره دارد. تقریباً مثل این است که ایالات متحده در حال رفتن به سمت هایپردرایو کارآفرینی است.

من فکر می‌کنم این به این دلیل است که مردم می‌خواهند شرکت‌هایی را راه‌اندازی کنند، اما همچنین فکر می‌کنم که به‌دلیل کارایی‌هایی که با هوش مصنوعی و غیره به دست می‌آیند، به‌طور فزاینده‌ای، مردم مجبورند شرکت‌هایی را راه‌اندازی کنند، زیرا از نقش‌های خود خارج می‌شوند.

پل گراهام سال‌ها پیش چیزی گفت که همیشه در ذهن من بوده است، این که وقتی استارت‌آپ‌شان شروع به کار می‌کند برای یک بنیان‌گذار جوان هم خوب است و هم بد، زیرا زندگی آن‌ها را تسخیر می‌کند. شما یک کارآفرین جوان بودید. چه احساسی در مورد تأمین مالی یک جوان 15 ساله دارید، زیرا می دانید که شرکت او ممکن است واقعاً خوب عمل کند و این شخص ممکن است هرگز توانایی تجربه آنچه را که بیشتر افراد 15، 16، 17 ساله تجربه می کنند را نداشته باشد؟

به نظرم تجربه‌ای هیجان‌انگیز بود، اما با چالش‌های دردناکی همراه بود. همه چیز را برجسته می کند. و این نکته خوبی است. [Seventeen,] این سن تفنگداران دریایی است که آنها به جنگ می فرستند زیرا نترس هستند. شاید چیزی در آن سنی وجود داشته باشد که مردم بسیار سخت گیر هستند. اما نمی‌دانم با توجه به تازگی این پدیده، برای درک پیامدهای آن خیلی زود است.

ما تازه در ابتدای چیزی هستیم که من آن را یک چرخه فوق العاده گسترش در فناوری، با هوش مصنوعی و هر چیز دیگری – به ویژه هوش مصنوعی – می نامم. ما در اوایل دوره هستیم. شما OpenAI و Anthropic دارید که در بخش مدل بنیادی آن به سرعت رشد می کنند. اکنون همه ما شروع به کار روی لایه های برنامه می کنیم. شما کمک خلبان های کدنویسی مانند Cognition را دارید و سپس Decagon و Sierra را در فضای AI CRM دارید. اما بسیاری از دسته های دیگر هنوز وجود دارد که باید مختل شوند. حتی سیرا و دکاگون هم خیلی خیلی زود در ماموریت های خود هستند.

تو دختر داری آیا دوست دارید آنها را به دانشگاه ببینید؟ اگر بگویند «بابا، من می‌خواهم الان کاری را شروع کنم و به دانشگاه نروم» چه احساسی دارید؟

پسر 17 ساله ما اکنون برای کالج درخواست می دهد. او تجربه دانشگاه را می خواهد. او آن طعم زندگی را می خواهد. او هرگز واقعاً آن را زیر سؤال نبرد. من سعی کردم تا جایی که می‌توانم به او فرصت بدهم تا گزینه‌های جایگزین را در نظر بگیرد، و همین کار را با نوجوان 13 ساله‌مان که بعدی خواهد بود، انجام خواهم داد.

از بین شرط‌بندی‌هایی که در سال گذشته انجام داده‌اید، می‌گویید چند مورد شامل نوجوانان است؟

نزدیک به 20 درصد.

و دو سال پیش میگفتی چی؟

حدود 5 درصد