مهندسان سابق اسپیس ایکس، راه‌اندازی وسایل نقلیه ریلی برقی و خودمختار را از مخفی‌کاری خارج کردند – TechCrunch

شرکت Parallel Systems، شرکتی که توسط سه مهندس سابق اسپیس ایکس برای ساخت وسایل نقلیه ریلی برقی با باتری خودمختار تأسیس شده بود، روز چهارشنبه با افزایش 49.55 میلیون دلاری سری A از حالت مخفی کاری خارج شد. این شرکت که تا به امروز 53.15 میلیون دلار از جمله سرمایه اولیه 3.6 میلیون دلاری را جمع آوری کرده است، در حال کار برای ایجاد یک شبکه حمل و نقل کارآمدتر و کربن زدایی شده است که در بالای زیرساخت های راه آهن موجود جریان دارد.

به گفته مت سول، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل شرکت، این سرمایه برای ساخت نسل دوم خودروی سیستم Parallel و راه اندازی یک برنامه آزمایشی پیشرفته استفاده می شود که به استارتاپ کمک می کند تا چگونگی ادغام وسایل نقلیه خود را در عملیات های دنیای واقعی شناسایی کند.

سیستم موازی همچنین قصد دارد از سرمایه‌گذاری جدید – که توسط Anthos Capital رهبری می‌شود و شامل سرمایه‌گذاری‌هایی از Congruent Ventures، Riot Ventures، Embark Ventures و دیگران است – برای استخدام حدود 60 مهندس که بیشتر آنها با نرم‌افزار سر و کار دارند، استفاده کند.

هدف معماری وسایل نقلیه ریلی این استارت آپ حل چند مشکل است: انتشار کربن در حمل و نقل، محدودیت های زنجیره تامین حمل و نقل و محدودیت های حمل و نقل ریلی. در امریکا، شبکه ریلی 28 درصد از کل حمل و نقل بار را تشکیل می دهد، اما بیشتر آن فعالیت های جابجایی فله ای است – قطارهای بزرگی که منابع اولیه مانند زغال سنگ و الوار را جابه جا می کنند. بخش کوچک‌تری از جابجایی حمل‌ونقل ریلی به عنوان فعالیت میان‌وجهی نامیده می‌شود که اساساً شامل جابجایی ظروف فولادی بین طیفی از روش‌های مختلف حمل‌ونقل مانند قایق‌ها و کامیون‌ها است.

سول به TechCrunch گفت: “راه آهن فرصت های زیادی برای رشد در رابطه با چند وجهی دارد، و ما روی این تمرکز می کنیم زیرا فکر می کنیم رقابت و اشتهای برای نوآوری در اینجا وجود دارد.”

معماری وسایل نقلیه در انتظار ثبت اختراع Parallel شامل واگن‌های ریلی با نیروی مجزا می‌شود که می‌توانند کانتینرهای استاندارد حمل و نقل را به صورت یک بار یا دو پشته بارگیری و حمل کنند. آنها می توانند به هم بپیوندند تا “جوخه” تشکیل دهند یا در حین مسیر به چندین مقصد تقسیم شوند، به این معنی که برای مقرون به صرفه کردن خدمات، نیازی به نگهداری حجم زیادی از محموله ندارند، اگرچه سول می گوید که در واقع می توانند وزن بسیار بیشتری نسبت به کامیون ها حمل کنند. ، که اکثر حمل و نقل بار را در ایالات متحده انجام می دهد

سوله گفت: «برای اینکه اقتصاد واحد قطارهای باری قابل رقابت با کامیون ها باشد، به قطارهای بسیار طولانی نیاز دارید، و هزینه آن لوکوموتیو و خدمه را نسبت به یک قطار بسیار طولانی مستهلک می کنید. زمانی که این یک مشکل می شود، زمانی است که شما در حال کشف محل پارک آن قطار بزرگ هستید، و پاسخ این است که مکان های زیادی وجود ندارد.

اتکا به قطارهای طولانی برای حمل کالا به این معنی است که انجام گردش مالی با حجم بالا که تمام شگفتی های تجارت الکترونیک ما را برطرف می کند دشوارتر است زیرا این قطارها همیشه نمی توانند به جوامع شهری یا بنادر دسترسی داشته باشند. Soule گفت که آنها به ترمینال های بزرگ و مخصوص ساخته شده نیاز دارند تا اندازه فیزیکی خود را تطبیق دهند.

سوله گفت: «اقتصاد واحد ما به یک قطار خیلی بزرگ بستگی ندارد. ما می‌توانیم در جوخه‌های کوچک‌تر حرکت کنیم و به جای اینکه تمام روز را برای عملیات تخلیه و بارگیری بمانیم، در عرض یک یا دو ساعت وارد و خارج می‌شویم و فضایی را برای ورود جوخه‌های دیگر باقی می‌گذاریم. مانند خدمات رسانی به بنادر و ایجاد سیستم‌های شاتل بندر داخلی، بنابراین می‌توانید کانتینرها را از یک بندر به بندر داخلی منتقل کنید، که اغلب مکان بهتری برای کامیون‌ها است و به فعالیت‌های انبارداری نزدیک‌تر است.

وقتی صحبت از استقلال به میان می آید، Parallel شبکه بسته راه آهن را به دلیل دسترسی محدود به مسیر و کنترل متمرکز ترافیک به عنوان حوزه طراحی عملیاتی ایده آل برای تجاری سازی ایمن و اولیه فناوری خودمختار می بیند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که اگرچه چشم‌انداز بلندمدت Parallel امیدوارکننده به نظر می‌رسد، این شرکت هنوز در شبکه‌های ملی آزمایش نکرده است – این خودرو نمونه اولیه خود را روی یک ریل کوچک در لس‌آنجلس آزمایش می‌کند که از شبکه‌های ملی عایق است.

راه‌آهن در ایالات متحده به طور خصوصی متعلق به اپراتورهای مالک است، که آزمایش خودروهای خود و سیستم‌های مستقلی که وسایل نقلیه را در مقیاس بزرگ اجرا می‌کنند برای Parallel دشوار می‌کند. Parallel شرکت‌های ریلی خصوصی را به‌عنوان مشتریان خود هدف قرار می‌دهد، به این امید که ابزارهای خود را برای آنها بفروشد یا اجاره دهد تا بتوانند خدمات را به صورت روزانه انجام دهند و در عین حال نقش پشتیبانی را در زمینه ارائه و یکپارچه‌سازی فناوری ارائه دهد. تا زمانی که استارت‌آپ یک شریک قدیمی راه‌آهن را وارد نکند، نمی‌تواند ببیند که آیا فناوری آن می‌تواند عملیات‌های دنیای واقعی را انجام دهد یا خیر.

سوله می‌گوید که این شرکت چند سالی از توسعه فناوری‌هایی که می‌تواند وارد بازار شود فاصله دارد، اما این فرصت را دارد که مالک این بخش از بازار باشد، به‌ویژه که حمل‌کنندگان در سراسر جهان نه تنها خواهان حمل‌ونقل سریع‌تر، بلکه تمیزتر نیز هستند. حمل و نقل

فناوری جوخه این شرکت دارای واگن‌های ریلی خودکششی است که به یکدیگر فشار می‌آورند تا بار را توزیع کنند، که طبق پیش‌بینی شرکت، خودروهای موازی تنها 25 درصد انرژی را در مقایسه با یک کامیون نیمه‌کامیون مصرف می‌کنند.

سوله گفت: «دلیل اساسی ما برای این کار تسریع در کربن زدایی بار است، اما مشکلی که می بینیم این است که مقیاس عملیات ریلی محدود به بازاری است که می تواند به آن خدمت کند. “بنابراین ما در تلاش هستیم تا از این بهره وری انرژی استقبال کنیم، اما سپس موانع عملیاتی و اقتصادی آن را به طور همزمان از بین ببریم. و به هر حال، ما پیشرانه خود را الکتریکی می کنیم، که مزایای کربن زدایی را بیشتر تسریع می کند، زیرا شبکه ما خود تمیز نیست. بنابراین وقتی به یک کامیون دیزلی نگاه می‌کنید، در مقایسه با آنچه که ما می‌سازیم، و به میانگین CO2 در دنیای واقعی نگاه می‌کنید.₂محتوای شبکه ایالات متحده، ما 90٪ CO کمتر خواهیم داشت₂ در هر مایل برای جابجایی یک واحد بار با فناوری ما در مقابل کامیون دیزلی امروزی.”