والتر اسمیت، مربی فوتبال اسکاتلندی که در دو دوره با رنجرز موفق به کسب 21 جام شد و در مدت کوتاهی به تیم ملی خود احترام گذاشت، درگذشت. داگلاس پارک، رئیس رنجرز، سه‌شنبه در بیانیه‌ای از تیم گلاسکو گفت که اسمیت با بیماری مبارزه می‌کرد.
پارک گفت: “تقریبا غیرممکن است که معنای والتر را برای هر یک از ما در رنجرز خلاصه کنیم.”
اسمیت با شوخ طبعی خشک و فروتنی دوست‌داشتنی که موقعیت خود را به عنوان یکی از بهترین مربیان اسکاتلند پنهان می‌کند، با کسب هفت عنوان قهرمانی متوالی لیگ اسکاتلند و همچنین سه جام اسکاتلند و سه جام لیگ اسکاتلند، رنجرز را به عنوان بزرگترین نیروی فوتبال این کشور معرفی کرد. اولین دوره او در Ibrox از 1991-1998.
از جمله بازیکنان تیم اسمیت، پل گاسکوئین و برایان لادروپ بودند و رنجرز با رکورد 9 قهرمانی متوالی لیگ رقیب سلتیک در سال 1997 برابری کرد. اسمیت برای تثبیت باشگاه در سال 2007 بازگشت، و سه قهرمانی متوالی لیگ از 11-2009، پنج جام داخلی، کسب 5 جام داخلی، و هدایت رنجرز به فینال جام یوفا که اکنون منقرض شده است در سال 2008. پارک اسمیت را به عنوان “یکی از مدیران بزرگ فوتبال مدرن امروزی” توصیف کرد.
پارک گفت: «با این حال، برای هواداران رنجرز، او خیلی بیشتر از یک مدیر فوتبال بود. والتر برای خیلی ها دوست بود، یک رهبر، یک سفیر و مهمتر از همه یک افسانه.»
اسمیت در بین دوران حضورش در رنجرز، از سال 1998 تا 2002 تیم لیگ برتری اورتون را مدیریت کرد، مدت کوتاهی به عنوان دستیار دوست صمیمی الکس فرگوسن در منچستریونایتد بود و از سال 2004 تا 2007 هدایت تیم ملی اسکاتلند را بر عهده گرفت. اسکاتلند پس از دو سال ناامید کننده تحت هدایت برتی فوگتس، مربی آلمانی الاصل، در وضعیت ضعیفی قرار داشت و اسمیت وضعیت تیم را بهبود بخشید و آن را 70 پله در رده بندی فیفا ارتقا داد.
بهترین نتیجه او پیروزی مقابل فرانسه در همپدن پارک در مسابقات مقدماتی قهرمانی اروپا بود که اسکاتلند را در رتبه اول گروه خود قرار داد، اما او پس از بازگشت به رنجرز – تیمی که در گلاسکو از آن حمایت می کرد – هرگز رقابت های مقدماتی را تکمیل نکرد. اسمیت همچنین برای مدت کوتاهی مدیر غیراجرایی و سپس رئیس رنجرز بود و با مدیر فعلی باشگاه، استیون جرارد، که فصل گذشته تیم را به اولین قهرمانی لیگ اسکاتلند از سال 2011 هدایت کرد، پیوند نزدیکی ایجاد کرد.
جرارد در شبکه های اجتماعی گفت: «از همه خرد، حمایت و دوستی شما متشکرم. “تو برای همه در رنجرز دنیا را معنا کردی.”
اسمیت به‌عنوان یک بازیکن، حرفه‌ای متوسط داشت – باشگاه‌هایش داندی یونایتد و دامبارتون بودند – قبل از اینکه به دلیل مصدومیت در سن 32 سالگی بازنشسته شد و مستقیماً به مربیگری رفت، در ابتدا با تیم‌های جوانان اسکاتلند.
کنی دالگلیش، بزرگ اسکاتلندی که برای سلتیک بازی کرده و مربیگری می‌کند، در توییتر نوشت: «او مورد احترام همه بود و یکی از معدود افرادی بود که می‌توانست از رقابت‌ها فراتر رود. “امروز ما یک مرد واقعاً بزرگ را از دست دادیم.”
.
منبع