پس از فشار NYC DOT، Joco به اجاره تحویل دوچرخه الکترونیکی می‌پردازد – TechCrunch

این شرکت به TechCrunch گفت: Joco، سرویس دوچرخه برقی متصل که آوریل گذشته در شهر نیویورک برای رقابت با Citi Bike راه اندازی شد، کسب و کار خود را از سواری های مصرف کننده دور کرده و به سمت تحویل در مایل آخر سوق داده است. این اقدام پس از آن صورت گرفت که شهر جوکو به دلیل استفاده از سهم دوچرخه بدون مجوز قبلی از اداره حمل و نقل نیویورک شکایت کرد.

در حالی که شکایت هنوز فعال است، Joco تصمیم گرفت از خشم DOT که قاطعانه از Citi Bike متعلق به Lyft به عنوان فروشنده انحصاری خدمات اشتراک دوچرخه در نیویورک حمایت می کند، کناره گیری کند. این شرکت اکنون می‌گوید 100 درصد مشتریانش یا کارگران شرکت‌های اقتصادی هستند که وسایل نقلیه آن را با نرخ روزانه یا هفتگی اجاره می‌کنند یا مشتریان سازمانی که ناوگان اختصاصی را از Joco سفارش می‌دهند.

جاناتان، یکی از بنیانگذاران، گفت: “ما یک روز وارد شده بودیم، تازه یکسری پول جمع آوری کرده بودیم و همه ما هیجان زده بودیم که با چشم اندازی که داریم پیش برویم، و شهر و لیفت به سراغ ما آمدند تا آن را تعطیل کنیم.” کوهن به TechCrunch گفت. (هر دو بنیانگذار جاناتان کوهن نام دارند، اما یکی از نیویورک و دیگری اهل لندن است، بنابراین از این به بعد آنها را بر اساس جغرافیایشان متمایز خواهیم کرد.)

ما فقط سعی می‌کردیم دنیا را به مکانی کارآمدتر، لذت‌بخش‌تر و پایدار تبدیل کنیم، اما نگاه کردن به گذشته نعمت بزرگی بود. ما از آن زمان تاکنون 20 برابر درآمد داشته ایم و پنج کسب و کار فعال و بزرگ داریم که با آنها کار می کنیم و به سرعت در حال گسترش هستند.

جوکو مبنای رشد درآمد خود را به اشتراک نمی‌گذارد، در عوض می‌گوید شرکت «از نقطه‌ای که همه چیز با شهر بسیار چالش برانگیز شد، و از نقطه‌ای که تصمیم به جمع‌بندی مجدد و تغییر تمرکز به فضای تحویل گرفتیم، 20 برابر بیشتر شده است».

Joco در حال حاضر تحویل دو برابر شده است و در شیکاگو گسترش یافته است. کوهن از نیویورک گفت که این شرکت تاکنون در مجموع 2000 دوچرخه و 50 ایستگاه بین دو شهر دارد و قصد دارد در سه ماه آینده به بوستون، واشنگتن، دی سی و میامی گسترش یابد و افزود که Joco هزاران دوچرخه دارد. سواران در روز بین نیویورک و شیکاگو.

یکی از مشتریان سازمانی Joco در نیویورک، استارت‌آپ تجارت فوری Jokr است که اقلام خواربارفروشی و فروشگاه‌های راحتی را در 15 دقیقه تحویل می‌دهد و اخیراً سری B 260 میلیون دلاری جمع‌آوری کرده است. طبق گفته‌ها، Joco در پاییز گذشته شروع به عرضه دوچرخه‌های الکترونیکی Jokr در مکان‌های انبار خاص کرد. الکس گرابمن، رئیس عملیات جوکر.

گرابمن گفت: «ما تعداد مشخصی دوچرخه از جوکو اجاره می‌کنیم، اما من فکر می‌کنم نکته جالب در مورد مدل کسب‌وکار جوکو این است که آن‌ها اسکله‌هایی در سطح شهر دارند، بنابراین اگر به دوچرخه‌های اضافی نیاز داشته باشیم، این انعطاف‌پذیری را داریم، بنابراین همیشه می‌توانیم بالا برویم.» به TechCrunch گفت و افزود که این همکاری در چند ماه گذشته افزایش یافته است و Jokr ناوگان Joco خود را گسترش خواهد داد.

گرابمن ادامه داد: «جوکو با خدماتی که به مشتریان ارائه می‌کند، جدول‌های زمانی تعمیر و نگهداری که بخشی از اجاره دوچرخه‌ها است، خود را متمایز کرده است.»

بزرگترین رقابت جوکو در زمینه تحویل دوچرخه الکترونیکی، Zoomo است، یک شرکت استرالیایی که به تازگی 80 میلیون دلار افزایش درآمد سری B را بسته است. Zoomo دوچرخه‌های الکترونیکی خود را می‌سازد و آنها را به‌عنوان اشتراک هفتگی برای کارگران گیگ یا به‌عنوان خدمات ناوگان، از جمله نرم‌افزار مدیریت ناوگان، برای شرکت‌های سازمانی مانند Domino’s و DHL ارائه می‌کند.

تفاوت‌های کمی بین شرکت‌ها وجود دارد، جدای از بلوغ و گستردگی آنها – Zoomo در سال 2017 تأسیس شد و از آن زمان به کانادا، ایالات متحده، اسپانیا، فرانسه و آلمان گسترش یافته است. مدل Zoomo به کارگران گیگ اشتراک هفتگی دوچرخه های الکترونیکی خود را با قیمتی از 35 دلار در هفته برای پیک های پاره وقت تا 49 دلار در هفته برای تمام وقت می دهد. دوچرخه‌سواران دوچرخه‌ها را به خانه می‌برند، آن‌ها را شارژ می‌کنند و در صورت نیاز به سرویس یا نگهداری با Zoomo تماس می‌گیرند.

برای مقایسه، اجاره دوچرخه های Joco برای شش ساعت در روز یا ۱۵ دلار در روز یا ۴۹ دلار در هفته هزینه دارد. کارگران گیگ همیشه دوچرخه‌های Joco را در یکی از ایستگاه‌های شارژ استارت‌آپ پارک می‌کنند.

نیویورک کوهن گفت: «زیبایی آن این است که شما لازم نیست نگران شارژ دوچرخه یا قفل کردن دوچرخه باشید. شما مجبور نیستید باتری را روی پشت خود حمل کنید. لازم نیست نگران دزدیده شدن دوچرخه خود باشید.»

لندن کوهن گفت: “هر کسی می تواند بدون سرمایه گذاری اولیه به یک راننده تحویل تبدیل شود.” تنها با 15 دلار در روز، آنها می توانند تا شش ساعت در هر زمان از دوچرخه الکترونیکی با تعویض نامحدود دوچرخه استفاده کنند. بنابراین به محض اینکه باتری دوچرخه تمام شد، آنها به سادگی به یکی از شبکه های متراکم مرکز ما می روند و آن را با دوچرخه دیگری تعویض می کنند و می توانند به کسب درآمد ادامه دهند.”

لندن کوهن گفت، سهولت ورود منجر به یک سرویس “چسبنده” شده است، جایی که حفظ مشتری زیاد است و روزانه در حال رشد است، با سرمایه گذاری تقریباً صفر در بازاریابی.

Joco درگیر یک تلاش بازاریابی مردمی بوده است تا رانندگان تحویل بیشتری را جذب کند و در مورد پایگاه مشتریان خود اطلاعات بیشتری کسب کند. به عنوان مثال، این شرکت در ایستگاه‌هایی جلساتی را برگزار می‌کند که در آن پیتزای رایگان به سوارکاران می‌دهند و از آنها می‌پرسند که در یک سرویس چه می‌خواهند، به همین دلیل است که Joco شروع به ایجاد روکش‌های فرمان مارک برای سواران کرد تا دستان خود را در زمستان گرم نگه دارند.

وضعیت مالی جوکو

Joco مالک وسایل نقلیه خود است، که شرکت می گوید آنها را از تامین کنندگان مختلفی دریافت می کند. یکی از این تامین‌کنندگان، Acton است که اخیراً استارت‌اپ ایستگاه شارژ داک را خریداری کرده است. هر دوی این ها وسایل نقلیه و ایستگاه های شارژ را برای دوچرخه های الکترونیکی در دسترس عموم در اختیار Joco قرار می دهند. مشتریان سازمانی لزوماً ایستگاه‌های شارژ متصل ندارند، بنابراین Joco ممکن است از یک تامین‌کننده متفاوت برای آن‌ها استفاده کند.

جدای از خرید وسایل نقلیه و تجهیزات، بزرگ‌ترین هزینه Joco اجاره‌ای با پارکینگ خصوصی است که دوچرخه‌های خود را در آن قرار می‌دهد. کوهن از لندن گفت که ایستگاه‌های شارژ متصل به شرکت کمک کرده‌اند تا تقریباً هزینه‌هایی را که باعث کاهش سودآوری شرکت‌های ریزموبایل بدون اسکله شده است، حذف کند، مانند شارژ وسایل نقلیه و تعمیر و نگهداری. هیچ کار سختی برای یافتن و شارژ دوچرخه های الکترونیکی وجود ندارد و از آنجایی که دوچرخه ها در خیابان زندگی نمی کنند، فرسودگی و پارگی آن ها بسیار کمتر است.

Joco گفت که سرمایه را از قرارداد با مشتریان شرکت و درآمد حاصل از کارگران شرکت می گیرد و سپس پولی را برای رشد پایدار در کسب و کار سرمایه گذاری می کند.

بدیهی است که برای ادامه کسب امتیاز مشتریان و گسترش در سطح ملی، Joco باید پول بیشتری جمع آوری کند. طبق گفته کوهن از نیویورک که به سرمایه اولیه کمک کرد، تا کنون “یک دو میلیون” را تضمین کرده است، اما در میانه افزایش دستمزد سری A برای ادامه رشد است.

با این حال، مشکل اصلی در تحرک رو به بالا Joco، نبرد حقوقی مداوم آن با شهر نیویورک است، چیزی که می تواند با گسترش شرکت به بازارهای جدید در شهرهای دیگر تکرار شود.

مشکل DOT NYC Joco

NYC DOT از سال 2012 قراردادی با Citi Bike بسته است که طبق دادخواستی که شهر علیه Joco ارائه کرده است، تا به امروز حدود 1.5 میلیون دلار درآمد برای این شهر فراهم کرده است.

این قرارداد به Citi Bike حق انحصاری برای راه اندازی سیستم اشتراک دوچرخه در یک منطقه تعیین شده، که شامل تمام منهتن و بسیاری از مناطق بیرونی است، می دهد. Lyft در حال سرمایه گذاری 300 میلیون دلاری برای گسترش این سیستم است، سرمایه گذاری خصوصی سرمایه ای که تا حدودی مشروط به عدم وجود رقابت در زمین است.

و سپس جوکو بود که ایستگاه‌های دوچرخه‌های لنگرگاه پر از دوچرخه‌های برقی در منهتن و بخش‌هایی از کوئینز را به رخ می‌کشید. الکس وید، سخنگوی Lyft، به TechCrunch گفت: Lyft دوچرخه های الکترونیکی را در 9 شهر در سراسر ایالات متحده راه اندازی می کند، اما تنها حدود 40 درصد از کل ناوگان آن الکتریکی است.

زمانی که Joco در ابتدا مسافران را هدف قرار می داد، قیمت آن 1 دلار برای باز کردن قفل و 25 سنت در دقیقه بود که معادل 3.50 دلار برای یک سواری 10 دقیقه ای است. Citi Bike به تازگی قیمت های خود را در سراسر صفحه افزایش داده استبنابراین یک سواری تک نفره غیرعضو برای باز کردن قفل 3.99 دلار هزینه دارد و دوچرخه های الکترونیکی به 23 سنت در دقیقه افزایش یافته اند که برابر با 6.29 دلار برای همان سواری است.

اکنون Joco فقط گذرنامه‌های روزانه یا هفتگی را ارائه می‌کند، که شرکت می‌گوید به‌عنوان یک سرویس اشتراک دوچرخه عمومی که نیاز به مجوز از NYC DOT دارد، تعریف نشده است.

با وجود تلاش‌های متعدد TechCrunch برای برقراری تماس، نمی‌توان به NYC DOT رسید تا تأیید یا رد کند که آیا Pivot Joco آن را خارج از قلمرو مقررات خود قرار می‌دهد.

اینکه آیا Joco تا به حال تحت صلاحیت NYC DOT فعالیت می کرده است یا خیر هنوز مورد بحث است. یک قانون در سال 2020 که توسط قانونگذار ایالت نیویورک تصویب شد، سیستم دوچرخه مشترک یا دوچرخه مشترک با سیستم کمکی الکتریکی را به این معنا تعریف کرد: «شبکه‌ای از دوچرخه‌ها یا دوچرخه‌هایی با کمک برقی که در آن یک دوچرخه یا دوچرخه با کمک برقی در دسترس عموم قرار می‌گیرد و در دسترس عموم است. در هر بزرگراه عمومی شروع و/یا به پایان می رسد.»

در حالی که دوچرخه‌های Joco در دسترس عموم بوده و هستند، اما در بزرگراه‌های عمومی شروع یا پایان نمی‌یابند زیرا دوچرخه‌ها در ملک خصوصی پارک شده‌اند. جوکو در ماه مه، زمانی که دادگاه درخواست شهر را برای توقف موقت عملیات جوکو تا جلسه آتی، که در ژوئن اتفاق افتاد، رد کرد، به همان اندازه در دادگاه بحث کرد.

در پایان آن ماه، اخطاریه ای برای ورود تشکیل شد که به جوکو هشدار داد که حکمی به نفع درخواست شهر برای صدور دستور مقدماتی یا توقف عملیات جوکو به دادگاه وارد شده است. دادگاه با تفسیر شهر از تعریف اشتراک دوچرخه موافقت کرد که کمتر بر سواری هایی که در بزرگراه های عمومی شروع و ختم می شوند و بیشتر بر استفاده از بزرگراه های عمومی تمرکز می کند.

لیل ای. فرانک ارجمند در اطلاعیه ورود نوشت: “به نظر می رسد که همه سفرهای مشترک دوچرخه توسط Joco در شهر نیویورک آغاز و به پایان می رسد.” «همچنین به نظر می‌رسد که تقریباً تمام دوچرخه‌سواری‌ها در بزرگراه‌های عمومی، همانطور که در قانون تعریف شده است، در شهر نیویورک اتفاق می‌افتد. عجیب به نظر می رسد که شهرداری این قانون را اتخاذ کرده باشد، اگر این قانون فقط برای برنامه های اشتراک دوچرخه که در جاده های عمومی واقع شده اند اعمال شود. بنابراین، هر برنامه اشتراک دوچرخه که در هر نقطه از پیاده رو شروع شود، یا هر مکان عمومی دیگری که در مجاورت بزرگراه عمومی است که از نظر فنی بزرگراه عمومی نیست، به همین ترتیب مشمول مجوز نخواهد بود. این استدلال اعتبار را کاهش می دهد و دادگاه از پذیرش آن خودداری می کند.

جوکو دو روز بعد به این تصمیم اعتراض کرد و این تصمیم در حال بررسی است.

با این حال، به نظر نمی رسد که بنیانگذاران از تصمیم دادگاه ناراحت باشند، زیرا آنها اکنون، همانطور که می گویند، کاملاً مشتاق هستند که مسیر تحویل را دنبال کنند. این شرکت می‌گوید 100 درصد از سوارانش اکنون فقط در فضای تحویل هستند، علی‌رغم این واقعیت که برنامه Joco هنوز برای هر کسی باز است و به نظر نمی‌رسد از کاربر در مورد هدفش برای سواری سؤال می‌کند. کپی وب‌سایت این شرکت هنوز هم عمدتاً برای مسافران طراحی شده است و یک صفحه آن به تحویل اختصاص داده شده است، چیزی که کوهن‌ها گفته‌اند که در حال به‌روزرسانی هستند.

کوهن نیویورک گفت: “ما سواران تحویل را هدف قرار داده ایم.” وقتی تحت فشار قرار گرفت دقیقاً چگونه، او پاسخ داد: “افرادی که ما برایشان بازاریابی می کنیم، حتی اگر به اینستاگرام ما نگاه کنید، پنج پست آخر، حتی بیشتر، همه در مورد تحویل هستند.”

از پنج پست آخر جوکو در اینستاگرام در زمان نگارش این مقاله، هیچ کدام به سمت تحویل نبود. از مجموع 48 پست Joco، تنها 6 پست ذاتاً در مورد تحویل صحبت می کنند، و یک ویدیو یک سوار تحویل را در چارچوب بزرگتر ارائه نکات سوارکاری زمستانی نشان می دهد.

با وجود این، Joco معتقد است که در حال تعقیب رانندگان حمل و نقل است و حتی اگر دوچرخه هایش از نظر فنی در دسترس عموم است، مسافران از آنها استفاده نمی کنند.

کوهن از نیویورک گفت: «بیشتر افرادی که به دنبال سواری هستند، از جمله مسافران، به دنبال سواری 10 یا 15 دقیقه ای هستند، چیزی که Joco دیگر ارائه نمی دهد. بنابراین ما آنها را از انجام این کار منع نمی کنیم، فقط آنها مشتری هدف نیستند. کسی که تحویل می‌دهد می‌تواند به یک دوچرخه‌فروشی توریستی برود، اما احتمالاً نخواهد رفت.»