چگونگی جبران کمبود پزشک

به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری پرتو، مسعود فاطمی پرستار در یادداشتی که در اختیار این خبرگزاری قرار گرفت، اظهار داشت: این روزها که بحث افزایش ظرفیت دانشجویان پزشکی و سایر مسائل نظام سلامت داغ شده است. بد نیست با منطق به گذشته این روند نگاه کنیم.» و منصفانه و بی طرف باشید تا کمی ابهام و تنش بین جوانب مثبت و منفی بر اساس محدودیت زمانی و انصاف مشخص شود.

در ابتدای دولت یازدهم و در آغاز طرح تحول سلامت، نیاز به کادر بهداشتی دوچندان احساس می شد. افزایش روزافزون تخت‌های بیمارستانی، تدوین سند چشم‌انداز تحول نظام سلامت کشور و همچنین افزایش بی‌سابقه مراجعه‌کنندگان به مراکز درمانی و القای مبهم و بعضاً غیرضروری خدمات توسط برخی از متخصصان سلامت، به ویژه پزشکان، کمبود متخصص در این زمینه وجود داشت.

همینطور بی میلی به گرایش های فنی – مهندسی و انسانی و توجه بیش از حد داوطلبان به کنکور سراسری به رشته های علوم تجربی، باعث افزایش مضاعف ظرفیت رشته های علوم تجربی شد.

بر اساس آمار منتشر شده از سوی منابع رسمی، ظرفیت علوم پزشکی نسبت به ابتدای دولت یازدهم و شرایط فعلی ورود به این رشته ها افزایش چشمگیری و تقریباً دو برابری داشته است. علاوه بر این، کمبود نیروی کار، به ویژه در مناطق کمتر توسعه یافته و محروم، چالش های مهمی را برای جمعیت ایجاد کرده است.

این کمبودها حتی در شهرهای بزرگ به ویژه تهران نیز دیده می شود و با کمبودهای دیگری در نظام سلامت کشور همراه می شود. اما علت این کاستی ها با وجود تکراری بودن قابلیت ها چیست و چه تغییراتی باید انجام شود؟

از اواخر سال 97 و تغییرات بزرگ قیمت ارز و هجوم ناجوانمردانه تحریم ها علیه کشور، شرایط اقتصادی جامعه دستخوش تغییرات بسیاری شده است.

بنابراین تمایل به مهاجرت و خروج از نظام سلامت کشور روندی چشمگیر و رو به رشد پیدا کرد. به گونه ای که سالانه تعداد قابل توجهی از پرستاران، پزشکان و سایر متخصصان پزشکی مهاجرت می کنند.

علاوه بر معضل اقتصادی، عدم تعادل درآمدی و وجود بی عدالتی در نظام سلامت دلیل دیگری برای خروج متخصصان غیرپزشکی شده است. حجم کاری بیش از حد، شیوع بیماری های عروق کرونر قلب، عدم اجرای قوانین مصوب برای رفاه حال متخصصان سلامت، نگاه درمان محور و نادیده گرفته شده به حوزه سلامت، عدم توجه به استراتژی های روز جهانی در حوزه سلامت و کمبودها. سیستم خدمات رسانی فوری در سیستم پرداخت در این زمینه یکی دیگر از دلایل افزایش مهاجرت است.

یکی دیگر از دلایلی که مانع از دستیابی به نتیجه مطلوب در ظرفیت سازی شد، عدم تعادل در بکارگیری نیروها در نقاط مختلف کشور و تجمع نیروهای آموزش دیده در شهرهای بزرگ بود که علاوه بر سوء مدیریت، علل دیگری نیز دارد که باید در حوزه ها باشد. . پس از آنها فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی قرار گرفتند.

ناهماهنگی در گسترش امکانات فیزیکی در حوزه بهداشت و درمان با نیروهای متخصص در حوزه آموزش در این زمینه، رها شدن زیرساخت های آموزشی و رشد دانشگاه ها، خروج از چرخه بازار کار و ورود از این نیروهای متخصص به سخنی دیگر و عدم تمایل به فعالیت در حوزه بهداشت و درمان اشاره کرد.

روند افزایش خدمات القایی و دو برابر شدن نهاده ها یکی دیگر از دلایل کمبود نیروی کار در این حوزه است. اما مسئولین در پاسخ به این سوال که چه باید کرد، توجه ویژه به برنامه ای چند بعدی و منطقی قابل اجرا برای حل مشکل کمبود نیروی کار را می طلبند که به اختصار شرح داده خواهد شد.

انواع مختلفی از مشکلات کلمه در سیستم مراقبت های بهداشتی وجود دارد، اعم از خاص و عمومی. در رشته پیراپزشکی و پرستاری، توجه به قوانین مصوب باقی مانده در این حوزه، ورود به این حرفه در سطوح مدیریتی، تبعیض نکردن و توجه ویژه به جایگاه حرفه ای این رشته ها، گسترش حوزه فعالیت مبتنی بر موفقیت است. تجربه سایر کشورها و مراجع معتبر و توجه به عدالت می تواند روند خروج از سیستم را در قالب مهاجرت یا عدم تمایل به کار کاهش دهد که خود جبران کننده کمبود نیروی کار خواهد بود.

در رشته پزشکی توجه به جایگاه پزشک عمومی، احقاق حقوق دانشجویان به ویژه دستیاران و کارورزان، شکستن انحصار برخی از تخصص ها در رشته پزشکی، جذب و توجه به شرایط پزشکان تازه فارغ التحصیل و یک تعداد کمی دیگر ممکن است از فرآیند نظارت بر سیستم خارج شوند.

در حوزه سلامت توجه به درآمد، اجرای قوانین به جا مانده در حوزه، توجه ویژه به حضور و اهمیت این بخش در جامعه و رعایت جایگاه آن و موارد مختلف دیگر، کمبود دست‌کاری را جبران و کنترل می‌کند. در این بخش.

اما صرف نظر از آنچه گفته شد، نگاه به آینده و نیاز مردم از نظر افزایش تخت های بیمارستانی، روند افزایش سالمندان، توجه به نارسایی های نظام سلامت در همه شهرها، دسترسی آسان به سلامت. . خدمات، افزایش بیماری و سبک زندگی ناسالم و ارتقای سلامت جامعه به این معناست که در چند کلمه از جامعه سلامت، با افزایش عرضه در آن مناطق مواجه هستیم.

امروزه سه رشته پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی در راس هرم کمبودها قرار دارند و نیاز به افزایش ظرفیت منطقی است. البته افزایش بی رویه در این زمینه نه تنها وضعیت را بهبود نمی بخشد، بلکه آسیب زیادی به سیستم وارد می کند و بهتر است بر اساس نیاز منطقه و سیستم مکان یابی این نواقص جبران شود.

توصیه می شود این افزایش ها مرحله به مرحله و بر اساس نیازسنجی انجام شود تا با بحران های دیگری مواجه نشویم. از سوی دیگر در حوزه پرستاری، پیراپزشکی و حتی بهداشت درآمدها بسیار بالاست اما همچنان با کمبود مواجه هستیم.

تنها در رشته پرستاری سالانه بیش از 10000 نفر فارغ التحصیل می شوند و در حال حاضر 202 دانشکده پرستاری در حال فعالیت هستند. به دلیل عدم توجه به زیرساخت های آموزشی، کیفیت آموزش در برخی از دانشگاه ها پایین است و چالش های بزرگی وجود دارد. مسیری برای نظام آموزشی پرستاری

به نظر می رسد در این زمینه ها توجه به جذب و تامین عناصر ذکر شده در سطور قبل می تواند نیازهای آتی را جبران کند و اگر نیاز به افزایش ظرفیت بود با حداقل افزایش ها و آن هم گام به گام. . . و نیازسنجی مدیریت صحیح می تواند کمبود نیروی انسانی را جبران کند.

در هر صورت به طور کلی نیاز به افزایش ظرفیت در برخی از رشته های علوم پزشکی وجود دارد. اما مهم‌تر از این افزایش‌ها، حفظ سرمایه‌های انسانی است که با حل مشکلات و چالش‌ها، بخش مهمی از این کمبودها جبران می‌شود.