4 تکنیک برای تهاتر کردن نفت با ساخت مسکن

فرهاد بیضایی، کارشناس اقتصاد مسکن درباره تهاتر نفت با مسکن گفت: در تصفیه نفت از طریق ساخت و ساز چهار مورد می توان متصور شد: پیمانکار ارز مورد نیاز را وارد کرده و در کشور به ریال تبدیل می کند. اما سوالی که مطرح می شود این است که اگر این امکان وجود دارد چرا نفت را از این طریق صادر نکنیم تا صرفاً در قرارداد اجباری توسعه پیدا نکند، بلکه با اختیارات کامل توسعه یابد؟

این کارشناس اقتصادی درباره دومین راه قابل تصور در مقابل تصفیه روغن با پوشش سفت و سخت تصریح کرد: 2. پیمانکار ما در ازای نفت وارداتی خود مصالح ساختمانی وارد می کنیم که اگرچه کارخانجات ملی را تعطیل می کند، اما به دلیل افزایش هزینه های ساخت، هزینه های ساخت را افزایش می دهد. افزایش هزینه های حمل و نقل، و منطقی نخواهد بود.

وی افزود: 3. پیمانکار سایر کالاهای وارداتی به کشور را وارد می کند و با تبدیل آنها به ریال در داخل کشور امکان تامین مصالح و ساخت و ساز فراهم می شود. این روش علاوه بر افزایش واردات، به دلیل ثابت بودن حجم نقدینگی در کشور، منابع تامین مالی جدیدی ایجاد نخواهد کرد.

بیضایی افزود: پرده چهارم این است که پیمانکار با دریافت نفت با تامین کنندگان سیمان و فولاد (مثلا در ترکیه یا چین) به توافق برسد. به نظر می رسد این روش نیز نوع دیگری از خروج ارز از کشور خواهد بود و برخلاف روش های صادراتی که مردم تضمین ورود ارز به کشور را دارند، در این روش چنین تعهدی نخواهند داشت.

این کارشناس مسکن گفت: اگرچه چهارمین روش ممکن پالایش نفت از طریق ساخت و ساز، به دلیل سهولت تامین ارز در کشور مبدا جذابیت نسبی خواهد داشت، اما از مشکلات ناشی از خروج ارز از کشور جلوگیری می کند. کشورها”. مانند ترکیه و چین کشور ثالثی خواهد بود که به دلیل جذابیت به احتمال زیاد محبوبیت بیشتری نسبت به سایر روش ها دارد، اما منجر به خروج آسان دارایی ها می شود.

هیچ یک از چهار سناریو به نفع ملی نیست

بیضایی تاکید کرد: به نظر می رسد هیچ یک از مسیرهای فوق نمی تواند منافع ملی را در حوزه اقتصادی تامین کند و لازم است نهادهای بالاتر در این زمینه فعالتر شوند تا از آسیب بیشتر به اقتصاد کشور جلوگیری شود.