4 مرحله عملی برای استفاده از بدون کد برای تبدیل نمونه اولیه به یک MVP • TechCrunch

ضرب المثل قدیمی در حال حاضر، “انجام بیشتر با کمتر” توصیه بسیار مهمی برای استارتاپ ها و شرکت ها است.

سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز به پایین‌ترین حد خود در دو سال گذشته رسیده است، به این معنی که استارت‌آپ‌ها اکنون باید روی تصمیم‌گیری سخت در مورد نحوه استفاده از بودجه محدود خود تمرکز کنند. شرکت‌ها نیز کمربندهای خود را محکم می‌کنند زیرا مشتریان تأثیر تورم را احساس می‌کنند و برای یک اقتصاد نامطمئن آماده می‌شوند. علاوه بر این، ما با کمبود استعدادهای جهانی روبرو هستیم که فشار بیشتری بر مجموعه توسعه‌دهندگان نرم‌افزار از قبل محدود می‌آورد.

ابزارهای توسعه بدون کد نمی توانستند در زمان بهتری بیایند. بدون کد با دموکراسی کردن توانایی توسعه نرم افزار از طریق ابزارهای بصری، کشیدن و رها کردن، طیفی از غیر توسعه دهندگان را قادر می سازد تا شروع به ساخت نرم افزار کنند.

برای یک استارت‌آپ، این ممکن است به این معنی باشد که بنیانگذار اکنون می‌تواند اولین حداقل محصول قابل دوام (MVP) خود را در حالی که تیم را راه‌اندازی می‌کند، بسازد. برای شرکت ها، تیم ها می توانند برنامه های خود را بدون وابستگی به بخش فناوری اطلاعات بسازند.

چگونه می توان یک نمونه اولیه را با استفاده از بدون کد به یک MVP تبدیل کرد؟ در اینجا چهار مرحله عملی وجود دارد که می توانید انجام دهید:

رویکرد تحویل روزانه را بپذیرید

روش‌های سنتی چابک برای توسعه سفارشی، تقسیم نسخه‌های بزرگ‌تر به نسخه‌های کوچک‌تر را که ویژگی‌هایی را اضافه می‌کنند، رایج کرده‌اند.

بسته به طعم Agile به کار رفته، مدت زمان آماده شدن هر نسخه متفاوت خواهد بود. نسخه اسکرام Agile معمولاً دو تا سه هفته کوتاه‌تر را تعریف می‌کند. با این حال، ممکن است همه بیلدهای توسعه‌یافته در این اسپرینت‌ها برای انتشار برای کاربران نهایی آماده نباشند، که باید منتظر بمانند تا نسخه کامل بعدی کامل شود.

بدون کد متفاوت است: ارائه ویژگی‌ها را با به‌روزرسانی‌های کوچک، سریع و مداوم امکان‌پذیر می‌کند – چیزی که به عنوان «تحویل روزانه» از آن یاد می‌کنیم. این مبتنی بر مفاهیم Agile است اما شما را مجبور به مدت زمان انتشار کاملاً تعریف شده نمی‌کند. در عوض، با بدون کد می‌توانید به‌سرعت و به‌طور مداوم ویژگی‌هایی را به نمونه اولیه اضافه کنید و آن را به سمت MVP خود تغییر دهید و زمانی که ویژگی‌ها آماده شدند از طریق به‌روزرسانی‌های کوچکتر و افزایشی (شاید روزانه) آن را آزاد کنید.

یک راه برای انجام این کار از طریق روش Kanban است که برای توسعه بدون کد مناسب است. کانبان در مقایسه با Scrum که کار را در اسپرینت ها و قطارهای رهاسازی تعریف شده سازماندهی می کند، از یک مدل تحویل مداوم “فشار” استفاده می کند، که در آن تیم ها به محض آماده شدن ویژگی ها را منتشر می کنند.

زمانی که Kanban و no-code با هم استفاده می‌شوند، به شما امکان می‌دهند نمونه اولیه را به‌روزرسانی کنید و به‌روزرسانی‌ها را سریع‌تر و بیشتر منتشر کنید، بازخورد را از سهامداران و کاربران نهایی خود جمع‌آوری کنید و سریع‌تر پاسخ دهید. کانبان همچنین می‌تواند برای غیر توسعه‌دهندگان آسان‌تر باشد – آنها می‌توانند از آن در بالای جریان‌های کاری، سیستم‌ها و فرآیندهای موجود استفاده کنند، بدون اینکه چیزی را که در حال حاضر وجود دارد مختل کنند. در نهایت، کانبان همچنین نیاز به تجربه توسعه و نقش‌های تخصصی (مثلاً اسکرام مستر یا مالک محصول) را به حداقل می‌رساند که این امر پذیرش آن را برای غیر توسعه‌دهندگان آسان‌تر و سریع‌تر می‌کند.

محدوده بندی و تجزیه مناسب

گام بعدی این است که به درستی آیتم های کاری را در نسخه MVP خود به درستی بررسی و تجزیه کنید.